دی اتیل پروپیون یک محرک مرکزی است و دارای فعالیت غیر مستقیم سیمپاتومیمتیکی است و به عنوان یک داروی کاهش دهنده اشتها به صورت خوراکی و در درمان کوتاه مدت چاقی مصرف می شود، اگرچه محرک ها برای این مورد عموماً توصیه نمی شوند. دوزهای 25 میلی گرمی و 3 بار در روز و یک ساعت قبل از غذا یا 75 میلی گرم، یکبار در روز در اواسط صبح به صورت فرآورده دارای آزادسازی اصلاح شده داده می شوند. جهت کاهش ریسک وابستگی نباید آن را بیش از چند هفته تجویز نمود.
این دارو از مسیر گوارشی به سهولت جذب می شود و به طور وسیع در کبد و احتمالاً در مسیر گوارشی متابولیزه می شود و از طریق ادرار دفع می شود. این دارو از سد خونی مغزی و جفت عبور می کند. دی اتیل پروپیون و متابولیت هایش در شیر مادر توزیع می شوند.
همانند سولفات دگزامفتامین. به علاوه ندرتاً ژینکوماستی گزارش شده است. بروز عوارض جانبی مرکزی در مقایسه با دگزامفتامین کمتر می باشد.
دی اتیل پروپیون را نباید در مورد بیماران مبتلا به ناپایداری احساسی و یا دارای سابقه بیماریهای روانشناسی تجویز نمود. در کودکان و افراد مسن باید از مصرف آن پرهیز نمود.
این دارو یک سیمپاتومیمتیک با فعالیت غیر مستقیم و مشابه با دگزامفتامین است و می تواند با گروهی از دیگر داروها تداخل داشته باشد.
| کافئین | دکس متیل فنیدات | دوکساپرام |
| متیل فنیدات | مدافینیل | فن دی مترازین تارترات |
| فن ترمین | سیبوترامین |
قابل استفاده در بارداری: با مطالعات حیوانی شواهدی دال بر خطرناک بودن این دارو مشاهده نشده است. مطالعات انسانی به اندازه کافی در دست نیست
| کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
|---|---|---|---|---|---|
| 18752 |
|
