کارموستین در درمان تومورهای اولیه مغز،لنفوم های هوچکینی و ملیوم مولتیپل مصرف می شود و ممکن است در درمان کارسینومای کبد و گوارش و ملانومای بدخیم نیز موثر باشد.
کارموستین یک عامل آلیکه کننده است که می تواند DNAو RNA را آلیکه کند.
کارموستین از سد خونی – مغزی می گذرد. متابولیسم آن کبدی است و به طورعمده از کلیه دفع می شود.
کاهش گلبول های سفید خون یا عفونت، التهاب ورید، پنومونی یا فیبروز ریوی و کاهش پلاکت های خون از عوارض شایع کارموستین هستند.
1- کاموستین در صورت وجود ضعف مغز استخوان، عیب کار ریه ها و عیب کار کلیه، باید با احتیاط فراوان تجویز شود.
2- احتمال بروز مقاومت متقاطع بین لوموستین و کارموستین وجود دارد.
1- به منظور جلوگیری از ضعف مغز استخوان ناشی از کارموستین، دوره های درمانی با آن حداقل باید شش هفته فاصله داشته باشد.
2- مقدار مصرف دارو باید طی 2-1 ساعت انفوزیون گردد تا مانع بروز التهاب در محل تزریق گردد.
3- کارموستین را می توان به صورت تزریق داخل شریان کبدی نیز مصرف کرد.
استفاده نشود: شواهدی دال بر خطر مرگ جنین با مصرف این دارو در دوران بارداری وجود دارد. این شواهد به واسطه تحقیقات، تجربه عرضه در بازار و یا مطالعات انسانی به دست آمده است. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است
کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
---|---|---|---|---|---|
00219 |
|