موارد مصرف تایید شده برای هیالورونیک اسید تزریقی شامل دو گروه اصلی است: کاربردهای مفصلی (در درجه اول در ارتوپدی و روماتولوژی) و فیلرهای پوستی (در درجه اول در درماتولوژی و جراحی پلاستیک).
۱. درمان استئوآرتریت زانو (تزریق داخل مفصلی)
- توضیحات کاربردی و بالینی: تزریق هیالورونیک اسید داخل مفصل زانو، که به آن ویسکوساپلمنتیشن نیز گفته میشود، برای تسکین درد ناشی از استئوآرتریت (آرتروز) زانو در بیمارانی به کار میرود که به درمانهای محافظهکارانه غیردارویی (مانند فیزیوتراپی) و مسکنهای ساده (مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) پاسخ کافی ندادهاند یا این داروها را تحمل نمیکنند.
- هیالورونیک اسید یک جزء طبیعی از مایع سینوویال است که به عنوان روانکننده و جاذب شوک در مفصل عمل میکند. در استئوآرتریت، غلظت و وزن مولکولی آن کاهش مییابد. تزریق این ماده به بهبود کیفیت مایع سینوویال، کاهش درد و بهبود عملکرد حرکتی مفصل کمک میکند.
- این روش معمولاً به صورت یک دوره تزریق (مثلاً یک تا پنج تزریق با فاصله هفتگی) انجام میشود و اثرات تسکین درد آن میتواند تا شش ماه یا بیشتر طول بکشد.
۲. فیلرهای پوستی (اصلاح چین و چروک و افزایش حجم)
انواع مختلف هیالورونیک اسید با پیوند عرضی (کراس لینک) برای تزریق داخل پوستی (درم) یا زیر پوست (زیر جلد) به عنوان فیلرهای بافت نرم (ژلهای پرکننده) تایید شدهاند.
- اصلاح چین و چروک و خطوط صورت: تزریق در درم میانی تا عمقی برای کاهش ظاهر خطوط و چین و چروکهای متوسط تا شدید صورت، مانند چینهای نازولبیال (خط خنده) و چینهای اطراف دهان.
- افزایش حجم صورت: برای حجمدهی به لبها، برجستهسازی گونهها، چانه و اصلاح افت حجم ناشی از سن در ناحیه میانی صورت.
- اصلاح اسکار آکنه و نواقص پوستی: برای بهبود ظاهر اسکار آکنه (جای جوش) و سایر نواقص فرورفته (آتروفیک) پوست.
- اصلاح لیپوآتروفی در بیماران مبتلا به HIV: برای درمان از دست دادن چربی صورت (لیپوآتروفی) در بیماران مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) که تحت درمان ضد رتروویروسی قرار دارند.
- جوانسازی و حجمدهی دستها: برای اصلاح کاهش حجم و نمایان شدن تاندونها و عروق در پشت دستها (ناحیه پشتی دست).
- توضیحات کاربردی و بالینی: هیالورونیک اسید تزریقی با جذب آب، حجم ایجاد کرده و پوست را صاف میکند. انتخاب نوع فیلر (سفتی، غلظت و اندازه ذرات) و عمق تزریق (درم سطحی، درم عمقی، زیر جلد یا بالای پریوست) باید با توجه به ناحیه درمان، عمق ضایعه و نتیجه مورد انتظار انجام شود.
موارد مصرف خارج از برچسب هیالورونیک اسید تزریقیموارد مصرف خارج از برچسب به کاربردهایی اطلاق میشود که اگرچه ممکن است در عمل بالینی رایج باشند و شواهدی برای اثربخشی داشته باشند، اما هنوز به طور رسمی توسط نهادهای نظارتی (مانند FDA) برای آن منظور خاص تایید نشدهاند.
۱. سایر مفاصل و بافتهای نرم
- استئوآرتریت سایر مفاصل: استفاده برای درمان درد ناشی از استئوآرتریت در مفاصل دیگر مانند مفصل ران (هیپ)، مفصل شانه، یا مفصل گیجگاهی فکی (TMJ).
- توضیحات کاربردی و بالینی: اگرچه مکانیسم اثر (ویسکوساپلمنتیشن) در سایر مفاصل نیز منطقی به نظر میرسد، اما شواهد بالینی برای زانو قویتر است. برخی پزشکان آن را در مفاصل دیگر در صورت عدم پاسخ به درمانهای استاندارد، با رضایت آگاهانه بیمار و بر اساس شواهد موجود، به کار میبرند.
- آسیبهای تاندون و رباط: تزریق در اطراف یا داخل تاندونها یا رباطهای آسیبدیده (مانند تاندون آشیل یا تاندونهای روتاتور کاف شانه) برای بهبود محیط ترمیم و کاهش درد.
۲. کاربردهای زیبایی فراتر از برچسب تایید شده
- اصلاح فرورفتگی زیر چشم: تزریق دقیق فیلرهای هیالورونیک اسید با ویسکوزیته کم در ناحیه زیر کاسه چشم (فرو رفتگی اشک) برای کاهش ظاهر گودی و سیاهی زیر چشم.
- زاویهسازی فک و چانه و کانتورینگ بینی: استفاده از فیلرهای سفتتر برای ایجاد کانتورینگ و ساختار استخوانی مانند در نواحی فک، چانه و بینی (رینوبلاستی غیر جراحی).
- درمان فرورفتگیهای عمیق پوستی ناشی از بیماریها: مانند فرورفتگیهای مرتبط با اختلالات بافت همبند (مانند لوپوس اریتماتوز یا اسکلرودرمی).
۳. موارد تخصصی دیگر
- سیستیت بینابینی (درد مثانه): هیالورونیک اسید گاهی اوقات به صورت داخل مثانهای برای تسکین درد و علائم مرتبط با سیستیت بینابینی یا سندرم درد مثانه استفاده میشود، زیرا به نظر میرسد به بازسازی لایه محافظ گلوکوزآمین گلیکان (GAG) در دیواره مثانه کمک میکند.
- توضیحات کاربردی و بالینی: این روش معمولاً در اورولوژی برای بیمارانی که به درمانهای خوراکی پاسخ ندادهاند، انجام میشود.
- جراحی چشم: در جراحیهای چشمی مانند آب مروارید، پیوند قرنیه و جراحیهای شبکیه به عنوان یک ماده کمکی ویسکو الاستیک برای حفظ فضای چشم و محافظت از بافتها استفاده میشود.
نکته مهم برای پزشکان
استفاده از هیالورونیک اسید تزریقی به ویژه در موارد خارج از برچسب، نیازمند مهارتهای تزریق تخصصی، دانش عمیق از آناتومی ناحیه مورد نظر (به ویژه برای جلوگیری از تزریق داخل عروقی که یک عارضه جدی محسوب میشود) و انتخاب محصول مناسب (با توجه به وزن مولکولی و میزان پیوند عرضی) است. همواره باید بیمار را در مورد خطرات، منافع و ماهیت غیر دائم بودن درمان آگاه کرد.