1. هیپرلیپیدمی اولیه: کاهش کلسترول تام، LDL-C، آپولیپوپروتئین B و تری‌گلیسریدها. افزایش HDL-C در هیپرکلسترومی خانوادگی هتروزیگوت و غیرفامیلی (انواع IIa و IIb).
2. هیپرکلسترولمی خانوادگی هموزیگوت: کاهش LDL-C در این اختلال ژنتیکی.
3. هیپرتری‌گلیسریدمی: درمان فردریکسون نوع IV.
4. دیس‌بتالیپوپروتئینمی اولیه: درمان نوع III فردریکسون.
5. پیشگیری اولیه از بیماری‌های قلبی‌عروقی: کاهش خطر انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی، و نیاز به بازسازی عروق: مناسب برای بیماران با عوامل خطر (سیگار کشیدن، فشار خون بالا، سن بالا، HDL-C پایین، سابقه خانوادگی بیماری قلبی زودرس).
6. پیشگیری ثانویه در بیماری عروق کرونر: کاهش مرگ‌ومیر کلی، انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی، و رویدادهای کرونری عمده.
7. پیشگیری از حوادث قلبی در بیماران دیابتی نوع 2: کاهش خطر انفارکتوس میوکارد و سکته مغزی در بیماران دیابتی با عوامل خطر اضافی.
8. هیپرلیپیدمی مرتبط با بیماری‌های مزمن: هیپرلیپیدمی ناشی از سندرم نفروتیک یا اختلالات تیروئیدی.
9. هیپرلیپیدمی ناشی از داروها: درمان اختلالات لیپیدی ناشی از داروهایی مانند سیکلوسپورین.
10. دیس‌لیپیدمی مختلط: درمان انواع لیپیدها برای کنترل اختلالات ترکیبی.
11. هیپرکلسترولمی خانوادگی هتروزیگوت در کودکان: درمان در بیماران اطفال که به تغییرات رژیم غذایی پاسخ نداده‌اند.
12. هیپرلیپیدمی همراه با سندرم متابولیک: بهبود مشخصات لیپیدی در بیماران با چاقی و مقاومت به انسولین.
13. کاهش خطر نیاز به مداخلات جراحی قلب: کاهش نیاز به جراحی‌های بازسازی عروق کرونری.
14. کاهش خطر عوارض ناشی از چربی خون بالا در بیماران با سابقه سکته مغزی یا TIA: کاهش خطر وقایع عروقی مکرر.
