گانی رلیکس استات یک پپتید صناعی و آنتاگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین است. این دارو با مسدود کردن رقابتی گیرندههای هورمون آزادکننده گنادوتروپین در غده هیپوفیز، منجر به سرکوب سریع و برگشتپذیر ترشح گنادوتروپینها، به ویژه هورمون لوتئینیزهکننده میشود. این مکانیسم عمل، آن را به ابزاری کلیدی در درمانهای کمک باروری تبدیل کرده است.
۱. موارد مصرف تأیید شده (تأییدیه سازمانی)جلوگیری از افزایش زودرس هورمون لوتئینیزهکننده
توضیحات کاربردی و بالینی:گانی رلیکس استات در زنانی که تحت تحریک کنترل شده تخمدان برای انجام روشهای کمک باروری هستند، تجویز میشود.
- هدف اصلی: جلوگیری از رهاسازی ناگهانی و زودهنگام هورمون لوتئینیزهکننده (خیز زودرس هورمون لوتئینیزهکننده) است. خیز زودرس این هورمون میتواند منجر به تخمکگذاری پیش از موعد شود، که در نتیجه تخمکهای جمعآوری شده در فرایند لقاح آزمایشگاهی ممکن است نارس باشند و میزان موفقیت درمان را کاهش دهند.
- پروتکل بالینی: گانی رلیکس استات معمولاً به عنوان بخشی از پروتکل آنتاگونیست در تحریک تخمدان استفاده میشود. درمان با تحریککنندههای فولیکول (مانند هورمون محرک فولیکول) معمولاً از روز دوم یا سوم چرخه قاعدگی شروع میشود. تزریق گانی رلیکس (۲۵۰ میکروگرم) به صورت زیر جلدی، یک بار در روز، معمولاً از روز پنجم یا ششم تحریک با هورمون محرک فولیکول آغاز شده و تا زمانی که فولیکولها به اندازه کافی بالغ شوند و آماده تحریک نهایی برای تخمکگذاری شوند، ادامه مییابد.
- مزیت بالینی: استفاده از این دارو به دلیل سرکوب سریع گنادوتروپینها، امکان شروع درمان را دیرتر از پروتکلهای آگونیست فراهم کرده و طول مدت کلی درمان را کوتاه و راحتی بیمار را افزایش میدهد.
۲. موارد مصرف خارج از برچسببه طور رسمی، گانی رلیکس استات عمدتاً برای مورد مصرف تأیید شده در زمینه ناباروری شناخته میشود. با این حال، استفاده از این دسته دارویی آنتاگونیستهای هورمون آزادکننده گنادوتروپین در برخی شرایط دیگر، که ممکن است شامل گانی رلیکس نیز باشد، در تحقیقات بالینی مطرح شده است:
کنترل سندرم تحریک بیش از حد تخمدان
توضیحات کاربردی و بالینی: - نقش: آنتاگونیستهای هورمون آزادکننده گنادوتروپین مانند گانی رلیکس استات در دورههای تحریک تخمدان، این امکان را برای پزشک فراهم میسازند که برای تحریک بلوغ نهایی فولیکولها، به جای هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی، از آگونیستهای هورمون آزادکننده گنادوتروپین استفاده کند.
- مکانیزم: استفاده از آگونیستهای هورمون آزادکننده گنادوتروپین به عنوان محرک نهایی تخمکگذاری، میتواند خطر بروز سندرم تحریک بیش از حد تخمدان را به طور چشمگیری کاهش دهد، زیرا نیمه عمر کوتاهتری داشته و به کاهش شدت این سندرم کمک میکند. این رویکرد به ویژه در بیمارانی که در معرض خطر بالای تحریک بیش از حد تخمدان هستند، کاربرد دارد.
