گانی رلیکس استات چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف گانی رلیکس استات

گانی رلیکس استات یک پپتید صناعی و آنتاگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین است. این دارو با مسدود کردن رقابتی گیرنده‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین در غده هیپوفیز، منجر به سرکوب سریع و برگشت‌پذیر ترشح گنادوتروپین‌ها، به ویژه هورمون لوتئینیزه‌کننده می‌شود. این مکانیسم عمل، آن را به ابزاری کلیدی در درمان‌های کمک باروری تبدیل کرده است.

۱. موارد مصرف تأیید شده (تأییدیه سازمانی)

جلوگیری از افزایش زودرس هورمون لوتئینیزه‌کننده

توضیحات کاربردی و بالینی:
گانی رلیکس استات در زنانی که تحت تحریک کنترل شده تخمدان برای انجام روش‌های کمک باروری هستند، تجویز می‌شود.

• هدف اصلی: جلوگیری از رهاسازی ناگهانی و زودهنگام هورمون لوتئینیزه‌کننده (خیز زودرس هورمون لوتئینیزه‌کننده) است. خیز زودرس این هورمون می‌تواند منجر به تخمک‌گذاری پیش از موعد شود، که در نتیجه تخمک‌های جمع‌آوری شده در فرایند لقاح آزمایشگاهی ممکن است نارس باشند و میزان موفقیت درمان را کاهش دهند.
• پروتکل بالینی: گانی رلیکس استات معمولاً به عنوان بخشی از پروتکل آنتاگونیست در تحریک تخمدان استفاده می‌شود. درمان با تحریک‌کننده‌های فولیکول (مانند هورمون محرک فولیکول) معمولاً از روز دوم یا سوم چرخه قاعدگی شروع می‌شود. تزریق گانی رلیکس (۲۵۰ میکروگرم) به صورت زیر جلدی، یک بار در روز، معمولاً از روز پنجم یا ششم تحریک با هورمون محرک فولیکول آغاز شده و تا زمانی که فولیکول‌ها به اندازه کافی بالغ شوند و آماده تحریک نهایی برای تخمک‌گذاری شوند، ادامه می‌یابد.
• مزیت بالینی: استفاده از این دارو به دلیل سرکوب سریع گنادوتروپین‌ها، امکان شروع درمان را دیرتر از پروتکل‌های آگونیست فراهم کرده و طول مدت کلی درمان را کوتاه و راحتی بیمار را افزایش می‌دهد.

۲. موارد مصرف خارج از برچسب
به طور رسمی، گانی رلیکس استات عمدتاً برای مورد مصرف تأیید شده در زمینه ناباروری شناخته می‌شود. با این حال، استفاده از این دسته دارویی آنتاگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین در برخی شرایط دیگر، که ممکن است شامل گانی رلیکس نیز باشد، در تحقیقات بالینی مطرح شده است:

کنترل سندرم تحریک بیش از حد تخمدان

توضیحات کاربردی و بالینی:

• نقش: آنتاگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین مانند گانی رلیکس استات در دوره‌های تحریک تخمدان، این امکان را برای پزشک فراهم می‌سازند که برای تحریک بلوغ نهایی فولیکول‌ها، به جای هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی، از آگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین استفاده کند.
• مکانیزم: استفاده از آگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین به عنوان محرک نهایی تخمک‌گذاری، می‌تواند خطر بروز سندرم تحریک بیش از حد تخمدان را به طور چشمگیری کاهش دهد، زیرا نیمه عمر کوتاه‌تری داشته و به کاهش شدت این سندرم کمک می‌کند. این رویکرد به ویژه در بیمارانی که در معرض خطر بالای تحریک بیش از حد تخمدان هستند، کاربرد دارد.

مکانیسم اثر گانی رلیکس استات

گانی رلیکس استات یک داروی کلیدی در پروتکل‌های آنتاگونیست برای تحریک کنترل شده تخمدان است. این دارو به طور مستقیم و بدون ایجاد فعالیت هورمونی، به گیرنده‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین در سلول‌های گنادوتروپ هیپوفیز قدامی متصل می‌شود.

• سرکوب سریع و برگشت‌پذیر: با اتصال به این گیرنده‌ها، گانی رلیکس به صورت رقابتی از اتصال هورمون آزادکننده گنادوتروپین درون‌زا جلوگیری می‌کند. نتیجه این عمل، سرکوب سریع ترشح گنادوتروپین‌های هیپوفیزی، به ویژه هورمون لوتئینیزه‌کننده و هورمون محرک فولیکول، است.
• اثر بر هورمون لوتئینیزه‌کننده: سرکوب ترشح هورمون لوتئینیزه‌کننده توسط گانی رلیکس بارزتر از سرکوب هورمون محرک فولیکول است. این اثر سرکوب‌کنندگی به پزشک اجازه می‌دهد تا زمان دقیق بلوغ نهایی فولیکول‌ها را کنترل کرده و از خیز زودرس هورمون لوتئینیزه‌کننده و تخمک‌گذاری پیش از موعد در طول دوره تحریک تخمدان جلوگیری کند.
• عدم بروز اثر شعله‌ور شدن اولیه: بر خلاف آگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین، گانی رلیکس به دلیل آنتاگونیست بودن، تولید اولیه و ناگهانی گنادوتروپین‌ها را تحریک نمی‌کند. این ویژگی مزیت بالینی قابل توجهی در پروتکل‌های تحریک سریع دارد.
• برگشت‌پذیری: پس از قطع مصرف گانی رلیکس، سطوح هیپوفیزی هورمون‌های لوتئینیزه‌کننده و هورمون محرک فولیکول معمولاً در عرض ۴۸ ساعت به طور کامل به حالت اولیه بازمی‌گردد.

فارماکوکینتیک گانی رلیکس استات

جذب:

• گانی رلیکس پس از تزریق زیر جلدی، به سرعت جذب می‌شود.

فراهمی زیستی مطلق:

• فراهمی زیستی مطلق این دارو در زنان سالم تقریباً ۹۱ درصد است که نشان‌دهنده جذب بالا از محل تزریق است.

زمان رسیدن به حداکثر غلظت:

• حداکثر غلظت سرمی دارو تقریباً ۱ تا ۲ ساعت پس از تزریق زیر جلدی حاصل می‌شود.

حالت پایدار:

• غلظت سرمی به حالت پایدار معمولاً پس از سه روز مصرف روزانه حاصل می‌شود.

اتصال به پروتئین:

• گانی رلیکس به میزان قابل توجهی (حدود ۸۲ درصد) به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود.

متابولیسم و حذف

• مسیر اصلی حذف دارو از طریق مدفوع (حدود ۷۵ درصد) و سپس ادرار (حدود ۲۲ درصد) است.
• نیمه عمر حذف دارو تقریباً ۱۳ ساعت است. به دلیل این نیمه عمر نسبتاً کوتاه، برای حفظ سرکوب کافی هورمون لوتئینیزه‌کننده، فاصله زمانی بین دو تزریق یا بین آخرین تزریق و تزریق هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی نباید از ۳۰ ساعت تجاوز کند.

جمعیت‌های خاص:

• پروفایل فارماکوکینتیک گانی رلیکس در گروه‌های خاص مانند بیماران سالمند، کودکان، یا افراد با اختلال عملکرد کلیوی یا کبدی شدید به طور کامل بررسی نشده است و در بیماران با اختلال عملکرد کلیوی یا کبدی متوسط تا شدید توصیه نمی‌شود.

منع مصرف گانی رلیکس استات

۱. موارد منع مصرف در بیماری
تجویز گانی رلیکس استات در شرایط زیر مطلقاً ممنوع است:

حساسیت شدید:

• حساسیت مفرط شناخته شده به خود گانی رلیکس استات یا هر یک از اجزای تشکیل دهنده آن.
• حساسیت مفرط شناخته شده به هورمون آزادکننده گنادوتروپین یا هر آنالوگ دیگر این هورمون. (توجه داشته باشید که محافظ سوزن سفت این محصول ممکن است حاوی لاستیک طبیعی باشد که می‌تواند در افراد حساس منجر به واکنش‌های آلرژیک شود).

اختلال عملکرد کبدی و کلیوی:

1. اختلال عملکرد متوسط یا شدید کلیوی.
2. اختلال عملکرد متوسط یا شدید کبدی.

• توضیح بالینی: از آنجا که داده‌های بالینی کافی در مورد استفاده از گانی رلیکس در این بیماران وجود ندارد و مسیر حذف دارو شامل دفع از طریق ادرار و مدفوع است، در این موارد منع مصرف وجود دارد.

۲. موارد منع مصرف بارداری و شیردهی

بارداری (حاملگی):

• گانی رلیکس استات در زنان با بارداری شناخته شده یا مشکوک منع مصرف مطلق دارد.
• توضیح بالینی: این دارو می‌تواند باعث سقط جنین یا آسیب به جنین شود. بنابراین، باید پیش از شروع درمان با گانی رلیکس، از عدم وجود بارداری اطمینان حاصل شود.

شیردهی :

• مصرف گانی رلیکس استات در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود و منع مصرف دارد.
• توضیح بالینی: مشخص نیست که آیا گانی رلیکس در شیر مادر ترشح می‌شود یا خیر و به دلیل احتمال خطر بالقوه برای نوزاد شیرخوار، استفاده از آن در مادران شیرده ممنوع است.

۳. موارد منع مصرف کودکان

جمعیت اطفال:

• ایمنی و اثربخشی گانی رلیکس استات در جمعیت کودکان تعیین و اثبات نشده است.
• توضیح بالینی: این دارو به طور خاص برای استفاده در روش‌های کمک باروری در بزرگسالان طراحی شده و اطلاعاتی در مورد ارتباط سن و اثرات دارو در جمعیت اطفال در دسترس نیست. بنابراین، در این گروه سنی منع مصرف دارد.

عوارض جانبی گانی رلیکس استات

درمان با گانی رلیکس استات، به عنوان یک آنتاگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین، دارای یک مشخصات عوارض جانبی است که اطلاع دقیق از درصد وقوع آن برای مدیریت بیمار و مشاوره پیش از درمان حیاتی است. عوارض بر اساس فراوانی دسته‌بندی می‌شوند: بسیار شایع (برابر یا بیشتر از ۱۰ نفر از ۱۰۰ نفر)، شایع (برابر یا بیشتر از ۱ نفر از ۱۰۰ نفر و کمتر از ۱۰ نفر از ۱۰۰ نفر) و غیر شایع (برابر یا بیشتر از ۱ نفر از ۱۰۰۰ نفر و کمتر از ۱ نفر از ۱۰۰ نفر). موارد نادر نیز از طریق گزارش‌های پس از عرضه دارو مشخص شده‌اند.

۱. عوارض جانبی بسیار شایع (برابر یا بیشتر از ۱۰%)

واکنش‌های موضعی در محل تزریق:

• فراوانی: حدود ۱۲ درصد تا ۲۰ درصد از بیماران (بسیار شایع).
• توضیحات: این واکنش‌ها اغلب شامل قرمزی، با یا بدون تورم، در محل تزریق است. شدت واکنش‌ها معمولاً خفیف است و در اکثر موارد ظرف ۴ ساعت پس از تزریق از بین می‌رود.

۲. عوارض جانبی شایع (۱% تا کمتر از ۱۰%)
این عوارض در مطالعات بالینی کنترل‌شده که شامل ۷۹۴ بیمار تحت درمان با گانی رلیکس استات بود، گزارش شده‌اند:

اختلالات سیستم تولید مثل و پستان:

• درد شکمی (ژینه‌کولوژیک): حدود ۴.۸ درصد.
• سندرم تحریک بیش از حد تخمدان: حدود ۲.۴ درصد (این عارضه معمولاً با تحریک کنترل شده تخمدان مرتبط است، نه فقط گانی رلیکس).
• خونریزی واژینال: حدود ۱.۸ درصد.

اختلالات سیستم عصبی:

• سردرد: حدود ۳.۰ درصد.

سایر اختلالات:

• مرگ جنین: حدود ۳.۷ درصد (این آمار شامل سقط جنین و فوت داخل رحمی است که بخشی از پیامدهای برنامه‌های کمک باروری هستند و لزوماً مستقیماً به دارو مرتبط نیست).
• تهوع: حدود ۱.۱ درصد.
• درد شکمی (دستگاه گوارش): حدود ۱.۰ درصد.

۳. عوارض جانبی غیر شایع (۰.۱% تا کمتر از ۱%)

اختلالات عمومی و شرایط محل مصرف:

• کسالت و ضعف عمومی: حدود ۰.۳ درصد.

سایر عوارض:

• تغییرات پارامترهای آزمایشگاهی: شیفت‌هایی در شمارش نوتروفیل‌ها (افزایش) و مقادیر هماتوکریت و بیلی‌روبین کل (کاهش) در کمتر از ۱۰ درصد بیماران مشاهده شده، اما معمولاً بدون اهمیت بالینی هستند.

۴. عوارض جانبی بسیار نادر (کمتر از ۰.۰۱%)

اختلالات سیستم ایمنی:

• واکنش‌های افزایش حساسیت: موارد بسیار نادری از واکنش‌های شدید شامل آنافیلاکسی، تورم عروقی، کهیر، و تورم صورت گزارش شده‌اند که برخی از آن‌ها با اولین دوز دارو رخ داده‌اند.

تداخلات دارویی گانی رلیکس استات

۱. تداخلات دارویی
مطالعات رسمی و ساختار یافته در محیط زنده یا آزمایشگاهی برای ارزیابی تداخلات دارویی گانی رلیکس استات با سایر داروها انجام نشده است. با این حال، با توجه به مکانیسم اثر آن، ملاحظات زیر باید مورد توجه قرار گیرند:

تداخل با گنادوتروپین‌های اگزوژن:

• نام فارسی داروهای مرتبط: هورمون محرک فولیکول، هورمون لوتئینیزه‌کننده، و گنادوتروپین‌ها اگزوژن.
• نوع تداخل: گانی رلیکس استات با هدف سرکوب ترشح گنادوتروپین‌های هیپوفیزی عمل می‌کند. بنابراین، می‌تواند بر عملکرد یا نیاز به دوز گنادوتروپین‌های اگزوژن (داروهای تحریک کننده تخمدان که به بیمار تزریق می‌شوند) تأثیر بگذارد.
• مدیریت بالینی: در طول تحریک کنترل شده تخمدان، ممکن است تنظیم دوز گنادوتروپین‌های اگزوژن برای دستیابی به پاسخ مناسب تخمدانی ضروری باشد.

تداخل با برخی مکمل‌های گیاهی:

• نام فارسی مکمل‌ها: گیاه پنج‌انگشت، کوهوش سیاه، و دی‌اچ‌ای‌ای.
• نوع تداخل: اگرچه تداخل رسمی تأیید نشده است، برخی مکمل‌های گیاهی و غذایی مانند پنج‌انگشت، کوهوش سیاه یا دی‌اچ‌ای‌ای می‌توانند بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گنادی اثر بگذارند.
• مدیریت بالینی: به بیمار توصیه شود از مصرف مکمل‌های گیاهی که ممکن است بر سطح هورمون‌های جنسی یا عملکرد گنادوتروپین‌ها تأثیر بگذارند، در طول درمان با گانی رلیکس خودداری کند.

۲. تداخل با غذا

تداخل با غذا و نوشیدنی‌ها:

• بررسی رسمی تداخلات گانی رلیکس استات با غذا انجام نشده و هیچ تداخل شناخته شده‌ای بین این دارو و غذا یا نوشیدنی‌ها وجود ندارد.
• مصرف الکل و سیگار: اگرچه تداخل مستقیمی با خود دارو مشخص نشده است، اما به طور کلی مصرف الکل و سیگار در طول درمان‌های باروری و کمک باروری توصیه نمی‌شود.

۳. تداخل در آزمایشات

تأثیر بر آزمایش‌های هورمونی:

• تأثیر مستقیم: هدف درمانی گانی رلیکس سرکوب سریع ترشح هورمون‌های لوتئینیزه‌کننده و هورمون محرک فولیکول از هیپوفیز است. بنابراین، انتظار می‌رود که سطح سرمی این هورمون‌ها (و همچنین استروژن) در طول درمان کاهش یابد. این تغییرات هورمونی بخشی از اثر درمانی مورد نظر دارو هستند و تداخلی کاذب محسوب نمی‌شوند، بلکه نشان‌دهنده فعالیت دارو هستند.
• مدیریت بالینی: پزشک باید برای مانیتورینگ پاسخ به درمان و زمان‌بندی تزریق هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی، به طور مرتب سطح هورمون‌ها (به ویژه هورمون لوتئینیزه‌کننده، هورمون محرک فولیکول و استرادیول) را اندازه‌گیری کند.

تغییرات پارامترهای آزمایشگاهی (غیر بالینی):

• در برخی مطالعات بالینی، شیفت‌های جزئی و اغلب بدون اهمیت بالینی در پارامترهای آزمایشگاهی مانند هماتوکریت و بیلی‌روبین کل مشاهده شده است، اما اهمیت بالینی این یافته‌ها به طور قطعی مشخص نیست.
• همچنین در برخی بیماران افزایش تعداد نوتروفیل‌ها گزارش شده است.

هشدار ها گانی رلیکس استات

۱. هشدارهای کامل و جامع کاربردی

۱.۱. واکنش‌های افزایش حساسیت (آلرژیک)

• خطر بالقوه: مواردی از واکنش‌های افزایش حساسیت، از جمله واکنش‌های آنافیلاکتیک شدید، تورم عروقی و کهیر، در دوران پس از عرضه دارو گزارش شده است، حتی با اولین دوز تزریق.
• اقدام بالینی: در زنانی که علائم و نشانه‌های فعال آلرژیک دارند، باید احتیاط ویژه‌ای در نظر گرفته شود. در صورت ظن به واکنش افزایش حساسیت، تزریق گانی رلیکس باید فوراً قطع شده و درمان مناسب برای واکنش‌های آلرژیک، مانند تجویز آدرنالین و آنتی‌هیستامین‌ها، آغاز شود.
• توجه به اجزای دارو: درپوش سفت سوزن سرنگ از پیش پر شده ممکن است حاوی لاستیک طبیعی باشد که می‌تواند در افراد مستعد منجر به واکنش‌های آلرژیک شود.

۱.۲. سندرم تحریک بیش از حد تخمدان

• خطر ذاتی: سندرم تحریک بیش از حد تخمدان یک خطر شناخته شده و بالقوه جدی مرتبط با تحریک کنترل شده تخمدان است. گانی رلیکس استات، گرچه برای جلوگیری از خیز هورمون لوتئینیزه‌کننده استفاده می‌شود، اما خطر این سندرم را به طور کامل از بین نمی‌برد.
• اقدام بالینی: پزشک باید بیمار را برای علائم و نشانه‌های سندرم تحریک بیش از حد تخمدان، مانند درد لگنی شدید، اتساع شکم، تهوع، استفراغ و افزایش وزن سریع، به طور دقیق و مداوم تحت نظر داشته باشد. در صورت بروز این سندرم، باید مدیریت بالینی مناسب انجام شود، که شامل ارزیابی وضعیت مایعات و الکترولیت‌ها است.

۱.۳. بارداری و پیامدهای آن

• تست بارداری: قبل از شروع درمان با گانی رلیکس استات، باید بارداری رد شود.
• خطرات: در صورت بارداری، استفاده از گانی رلیکس منع مصرف دارد، زیرا می‌تواند منجر به سقط جنین یا آسیب جنینی شود.

۱.۴. فاصله زمانی دوز

• نکته حیاتی: به دلیل نیمه عمر نسبتاً کوتاه گانی رلیکس (حدود ۱۳ ساعت)، فاصله زمانی بین دو تزریق متوالی گانی رلیکس و همچنین فاصله بین آخرین تزریق گانی رلیکس و تزریق هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی نباید از ۳۰ ساعت تجاوز کند.
• پیامد بالینی: در صورت تجاوز از این زمان، خطر بروز خیز زودرس هورمون لوتئینیزه‌کننده افزایش یافته و ممکن است منجر به کاهش کیفیت تخمک‌ها شود.

۱.۵. بیماری‌های همراه

• به دلیل عدم وجود تجربه بالینی، استفاده از گانی رلیکس در بیماران با اختلال عملکرد کلیوی یا کبدی متوسط تا شدید منع مصرف دارد و در این موارد باید احتیاط شود.

۲. اوردوز گانی رلیکس استات و درمان

۲.۱. علائم بالقوه اوردوز

داده‌های بالینی محدودی در مورد سمیت حاد در انسان وجود دارد.

• اثر مورد انتظار: مصرف بیش از حد در انسان احتمالاً منجر به طولانی شدن مدت اثر دارو می‌شود. این امر به معنای سرکوب طولانی‌تر و شدیدتر ترشح گنادوتروپین‌ها خواهد بود.
• یافته‌های حیوانی: در مطالعات حیوانی با دوزهای بسیار بالا از طریق تزریق وریدی، علائم غیر اختصاصی مانند افت فشار خون و کاهش ضربان قلب مشاهده شده است، اما این یافته‌ها پس از تزریق زیر جلدی دوزهای درمانی معمولاً مشاهده نمی‌شوند.

۲.۲. درمان اوردوز

• پادزهر (آنتی‌دوت): هیچ پادزهر خاصی برای گانی رلیکس استات شناخته شده نیست.

مدیریت بالینی:

• در صورت مشکوک بودن یا تأیید اوردوز، درمان با گانی رلیکس استات باید قطع یا موقتاً متوقف شود.
• مدیریت باید عمدتاً حمایتی باشد و بر اساس علائم و نشانه‌های بالینی بیمار متمرکز باشد.
• از آنجا که سرکوب هورمون لوتئینیزه‌کننده و هورمون محرک فولیکول با قطع دارو برگشت‌پذیر است، انتظار می‌رود سطوح هورمونی به تدریج به حالت طبیعی بازگردند.

توصیه های دارویی گانی رلیکس استات

۱. توصیه‌های دارویی بیمار
توصیه‌های زیر باید به وضوح به بیمارانی که از گانی رلیکس استات استفاده می‌کنند، آموزش داده شود:

تکنیک صحیح تزریق:

• محل تزریق: دارو به صورت زیر جلدی، ترجیحاً در ناحیه شکم اطراف ناف یا ران بالایی، تزریق شود.
• چرخش محل تزریق: برای جلوگیری از آسیب بافتی در محل تزریق، بیمار باید محل تزریق را با هر بار تزریق کمی تغییر دهد.
• آماده‌سازی: قبل از تزریق، دست‌ها را بشویید و محل تزریق را با الکل یا ماده ضدعفونی کننده تمیز کنید و اجازه دهید خشک شود.

زمان‌بندی حیاتی دوز:

• بیمار باید برنامه دوز دقیق تعیین شده توسط پزشک را رعایت کند.
• گانی رلیکس و هورمون محرک فولیکول باید تقریباً در یک زمان مشخص در روز تزریق شوند.
• تأخیر در تزریق: فاصله زمانی بین دو تزریق گانی رلیکس یا بین آخرین تزریق گانی رلیکس و تزریق هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی نباید بیش از ۳۰ ساعت باشد، زیرا می‌تواند منجر به تخمک‌گذاری زودرس شود.

گزارش فوری علائم:

• واکنش‌های آلرژیک: بیمار باید در صورت مشاهده هرگونه نشانه واکنش شدید آلرژیک مانند کهیر، بثورات پوستی، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، دشواری در تنفس، یا گرفتگی صدا، فوراً با مرکز درمانی یا اورژانس تماس بگیرد.
• سندرم تحریک بیش از حد تخمدان: علائم اولیه مانند درد یا تورم شدید شکمی، تهوع، استفراغ، و افزایش وزن سریع باید فوراً گزارش شوند.

احتیاط در بارداری:

• بیمار باید قبل از شروع درمان از عدم بارداری اطمینان حاصل کند.
• در صورت هرگونه احتمال بارداری در طول دوره درمان، مصرف دارو باید متوقف شده و پزشک مطلع شود.
• عدم استفاده مجدد: هر سرنگ از پیش پر شده فقط برای یک بار استفاده طراحی شده و باید پس از مصرف دور انداخته شود.

۲. توصیه‌های دارویی مخصوص پزشک
پزشکانی که گانی رلیکس استات را تجویز می‌کنند، باید به نکات تخصصی زیر توجه داشته باشند:

• تجویز تخصصی: تجویز گانی رلیکس استات باید منحصراً توسط پزشکان مجرب در زمینه درمان ناباروری و روش‌های کمک باروری انجام شود.
• رد بارداری قبل از شروع: پیش از آغاز رژیم درمانی، انجام تست بارداری و رد قاطعانه بارداری ضروری است، زیرا این دارو در دوران بارداری منع مصرف دارد.
• مانیتورینگ دقیق: بیمار باید به طور دقیق برای پاسخ تخمدانی (از طریق سونوگرافی و سطح هورمون‌های سرمی) تحت نظر باشد. تنظیم دوز گنادوتروپین‌های اگزوژن باید بر اساس اندازه و تعداد فولیکول‌های در حال رشد باشد.

نظارت بر آلرژی:

• در زنانی که سابقه یا علائم فعال آلرژیک دارند، باید احتیاط ویژه‌ای به عمل آید.
• به بیمار در مورد احتمال وجود لاستیک طبیعی در محافظ سوزن سفت برخی از بسته‌بندی‌های سرنگ‌های از پیش پر شده هشدار دهید.

مدیریت زمان‌بندی:

• شروع درمان با گانی رلیکس معمولاً از روز پنجم یا ششم مصرف هورمون محرک فولیکول یا بر اساس وضعیت فولیکولی بیمار است.
• تأکید مجدد بر اینکه فاصله بین دوز آخر گانی رلیکس و تزریق هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی نباید از ۳۰ ساعت تجاوز کند تا از تخمک‌گذاری زودرس جلوگیری شود.

جمعیت‌های خاص:

• در زنانی که دچار اختلال عملکرد کلیوی یا کبدی متوسط یا شدید هستند، به دلیل نبود داده‌های ایمنی، مصرف دارو توصیه نمی‌شود و منع مصرف دارد.