1. موارد مصرف در انکولوژی:
- لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL): سیکلوفسفامید بهعنوان بخشی از رژیمهای شیمیدرمانی ترکیبی برای القای بهبودی در بیماران مبتلا به ALL استفاده میشود.
- لوسمی میلوئید حاد (AML): این دارو در ترکیب با سایر عوامل شیمیدرمانی برای درمان AML بهکار میرود و به مهار تکثیر سلولهای سرطانی کمک میکند.
- لوسمی میلوئید مزمن (CML): سیکلوفسفامید ممکن است در موارد مقاوم به درمانهای استاندارد یا در فازهای پیشرفته CML مورد استفاده قرار گیرد.
- لنفوم هوچکین و غیرهوچکین: این دارو بهعنوان بخشی از رژیمهای ترکیبی مانند CHOP در درمان لنفومهای هوچکین و غیرهوچکین بهکار میرود.
- مولتیپل میلوم: سیکلوفسفامید در ترکیب با سایر داروها برای کاهش توده توموری و کنترل علائم در بیماران مبتلا به مولتیپل میلوم استفاده میشود.
- تومور ویلمز: این دارو در درمان تومور ویلمز، یک نوع نادر از سرطان کلیه در کودکان، بهکار میرود.
- کارسینومای تخمدان: سیکلوفسفامید در ترکیب با سایر عوامل شیمیدرمانی برای درمان سرطان تخمدان استفاده میشود.
- کارسینومای پستان: این دارو بهعنوان بخشی از رژیمهای شیمیدرمانی کمکی در سرطان پستان بهکار میرود.
- کارسینومای ریه: سیکلوفسفامید ممکن است در ترکیب با سایر داروها برای درمان سرطان ریه سلول کوچک و غیرسلول کوچک استفاده شود.
- کارسینومای آندومتر: این دارو در برخی موارد سرطان آندومتر بهعنوان بخشی از رژیمهای ترکیبی شیمیدرمانی مورد استفاده قرار میگیرد.
2. موارد مصرف در روماتولوژی و بیماریهای خودایمنی:
- لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE): سیکلوفسفامید بهویژه در موارد نفریت لوپوسی برای سرکوب سیستم ایمنی و کاهش التهاب استفاده میشود.
- واسکولیتهای سیستمیک: این دارو در درمان واسکولیتهای سیستمیک مانند گرانولوماتوز با پلیآنژیت بهکار میرود.
- آرتریت روماتوئید شدید: در موارد مقاوم به درمانهای مرسوم، سیکلوفسفامید ممکن است برای کنترل التهاب و پیشگیری از پیشرفت بیماری تجویز شود.
- سندرم نفروتیک: این دارو در کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک مقاوم به استروئیدها برای کاهش پروتئینوری و بهبود عملکرد کلیه استفاده میشود.
- اسکلرودرمی سیستمیک: سیکلوفسفامید ممکن است در موارد شدید اسکلرودرمی برای کاهش پیشرفت بیماری و بهبود علائم ریوی تجویز شود.
تجویز سیکلوفسفامید باید با دقت و تحت نظارت دقیق پزشکی صورت گیرد، زیرا این دارو میتواند عوارض جانبی جدی مانند میلوساپرشن، سیستیت هموراژیک، نارسایی گنادها و افزایش خطر نئوپلاسمهای ثانویه را به همراه داشته باشد. پایش منظم شمارش کامل خون (CBC)، عملکرد کبد و کلیه، و هیدراتاسیون مناسب بیمار در طول درمان ضروری است.
در ب در دنبال قرص اندوکسان ۵۰