فوسیدیک اسید یک آنتیبیوتیک است که به طور معمول برای درمان عفونتهای باکتریایی، به خصوص آنهایی که توسط باکتریهای استافیلوکوک ایجاد میشوند، مورد استفاده قرار میگیرد. این دارو عمدتاً به صورت موضعی (کرم، پماد) تجویز میشود، اما فرم خوراکی و تزریقی آن نیز برای عفونتهای شدیدتر در سایر کشورها وجود دارد.
موارد مصرف فوسیدیک اسید
- عفونتهای پوستی: فوسیدیک اسید در درمان عفونتهای پوستی اولیه و ثانویه مانند موارد زیر بسیار مؤثر است:
- زردزخم: یک عفونت پوستی بسیار مسری که معمولاً در صورت، گردن و دستها ظاهر میشود.
- سلولیت: عفونت جدی پوست که میتواند به بافتهای عمیقتر گسترش یابد.
- فولیکولیت: التهاب فولیکولهای مو که اغلب به دلیل عفونت باکتریایی ایجاد میشود.
- کورک و دمل: عفونتهای موضعی پوست که با تجمع چرک همراه هستند.
- زخمهای عفونی و سوختگیها: برای پیشگیری و درمان عفونت در زخمها و سوختگیهای کوچک.
موارد مصرف خارج از برچسب فوسیدیک اسید
در برخی موارد، فوسیدیک اسید برای کاربردهایی فراتر از موارد تأییدشده رسمی مورد استفاده قرار میگیرد. این موارد بر اساس تجربیات بالینی و مطالعات علمی هستند، اما ممکن است به طور رسمی توسط سازمانهای نظارتی دارویی تأیید نشده باشند.
- عفونتهای استخوانی و مفصلی: در برخی کشورها، از فوسیدیک اسید به صورت خوراکی یا تزریقی برای درمان عفونتهای مزمن استخوانی (استئومیلیت) و مفصلی استفاده میشود، به خصوص زمانی که عفونت توسط باکتریهای مقاوم به سایر آنتیبیوتیکها ایجاد شده باشد.
- درمان عفونتهای استافیلوکوکی مقاوم به متیسیلین: به دلیل اثربخشی آن در برابر باکتریهای استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA)، فوسیدیک اسید گاهی به عنوان بخشی از یک درمان ترکیبی برای ریشهکن کردن این عفونتها استفاده میشود.
این موارد مصرف خارج از برچسب باید تنها تحت نظارت دقیق پزشک متخصص و با توجه به شرایط خاص بیمار انجام شوند.