سلکوکسیب به عنوان یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) با مهار انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز-۲ (COX-2) عمل می‌کند. این مکانیسم انتخابی در مقایسه با داروهای غیراستروئیدی سنتی، خطر عوارض گوارشی را کاهش می‌دهد، اما همچنان دارای هشدارهای جدی قلبی-عروقی است.
۱. موارد مصرف تأیید شده
تجویز سلکوکسیب برای مدیریت علائم زیر به طور رسمی توسط مراجع بین‌المللی تأیید شده است:
۲. موارد مصرف خارج از برچسب
این موارد توسط سازمان‌های دارویی تأیید نشده‌اند اما بر اساس شواهد بالینی ممکن است توسط پزشکان تجویز شوند:
- نقرس حاد: سلکوکسیب به دلیل خاصیت ضدالتهابی قوی، برای درمان درد و التهاب شدید ناشی از حملات حاد نقرس، به ویژه در بیمارانی که منع مصرف داروهای دیگر ضدالتهابی دارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به اهمیت کاهش سریع التهاب در نقرس، اغلب از دوزهای اولیه بالا برای کنترل علائم استفاده می‌شود.
- پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی: سلکوکسیب در گذشته برای کاهش تعداد پولیپ‌های آدنوماتوز در بیماران مبتلا به FAP به عنوان یک درمان کمکی استفاده می‌شد، زیرا مهار COX-2 می‌تواند در مسیرهای رشد تومور نقش داشته باشد. این کاربرد در حال حاضر کمتر رایج شده، اما در برخی راهنماهای بالینی به عنوان گزینه‌ای برای کاهش خطر ایجاد آدنوم کولورکتال مطرح بوده است.
این کپسول درد دستهای من انداخت چون حتی نمیتونستم دستم بالا ببرم برای انجام کارهام
اثر تسکین درد دارد.