سفالکسین یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورین نسل اول است که با اثربخشی بر روی طیف وسیعی از کوکسی‌های گرم مثبت، به‌ویژه استافیلوکوک اورئوس و استرپتوکوک پیوژنز، و همچنین برخی از باکتری‌های گرم منفی مانند اشریشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس و کلبسیلا پنومونیه، در درمان عفونت‌های مختلف کاربرد دارد.
موارد مصرف تایید شده موارد زیر کاربردهای اصلی سفالکسین هستند که توسط سازمان‌های معتبر بین‌المللی تأیید شده‌اند و اطلاعات بالینی زیر برای استفاده بهینه ارائه می‌شود:
عفونت‌های پوست و ساختارهای پوستی:
- کاربرد بالینی: سفالکسین یک انتخاب رایج و مؤثر برای درمان عفونت‌های بافت نرم و پوست ناشی از باکتری‌های گرم مثبت حساس، از جمله سلولیت، اریزیپلاس، و آبسه‌های ساده است. در مواردی که شک بالینی به استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) وجود ندارد، این دارو به دلیل فعالیت خوب ضد استافیلوکوکی و استرپتوکوکی‌اش، به‌ویژه در عفونت‌های خفیف تا متوسط، توصیه می‌شود. همچنین در درمان عفونت‌های محل جراحی که توسط ارگانیسم‌های حساس ایجاد شده‌اند، کاربرد دارد.
عفونت‌های دستگاه تنفسی:
- کاربرد بالینی: این دارو برای درمان عفونت‌های تنفسی فوقانی و تحتانی ناشی از ارگانیسم‌های حساس، از جمله فارنژیت استرپتوکوکی (توسط استرپتوکوک پیوژنز) و همچنین پنومونی‌های خفیف جامعه‌اکتسابی در برخی موارد خاص، تأیید شده است. برای درمان فارنژیت، یک دوره کامل ۱۰ روزه برای جلوگیری از عوارض جدی مانند تب روماتیسمی ضروری است.
اوتیت میانی (عفونت گوش میانی):
- کاربرد بالینی: سفالکسین در درمان اوتیت میانی حاد ناشی از باکتری‌های حساس، از جمله استرپتوکوک پنومونیه، هموفیلوس آنفولانزا و موراکسلا کاتارالیس، به کار می‌رود. دوزهای بالاتر (بر اساس وزن) معمولاً برای این کاربرد در کودکان توصیه می‌شود.
عفونت‌های دستگاه تناسلی ادراری:
- کاربرد بالینی: این آنتی‌بیوتیک در درمان عفونت‌های ادراری (UTI) از جمله سیستیت (عفونت مثانه)، پیلونفریت (عفونت کلیه) بدون عارضه و پروستاتیت حاد ناشی از سویه‌های حساس اشریشیا کلی و پروتئوس میرابیلیس مؤثر است. هنگام درمانی عفونت ادراری، باید به الگوی مقاومت محلی باکتری‌ها توجه داشت.
عفونت‌های استخوانی:
- کاربرد بالینی: در مواردی از استئومیلیت (عفونت استخوان) ناشی از استافیلوکوک اورئوس یا پروتئوس میرابیلیس حساس، سفالکسین می‌تواند به عنوان بخشی از یک رژیم درمانی طولانی‌مدت (اغلب پس از درمان اولیه داخل وریدی) مورد استفاده قرار گیرد.
موارد مصرف خارج از برچسبدر این بخش، به کاربردهایی از سفالکسین اشاره می‌شود که اگرچه توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) به طور رسمی تأیید نشده‌اند، اما شواهد بالینی و گایدلاین‌های درمانی معتبر از آنها حمایت می‌کنند و در عمل بالینی رایج هستند:
پیشگیری از عفونت در حین اقدامات دندانپزشکی:
- کاربرد بالینی: سفالکسین به عنوان یک رژیم جایگزین برای پیشگیری از اندوکاردیت عفونی در بیمارانی که در معرض خطر بالا هستند و حساسیت به پنی‌سیلین دارند (و واکنش حساسیتی آنها غیر فوری و خفیف است)، پیش از انجام برخی اقدامات دندانپزشکی که ممکن است منجر به باکتریمی شوند، استفاده می‌شود.
پیشگیری از عفونت محل جراحی:
- کاربرد بالینی: سفالکسین گاهی اوقات برای پیشگیری از عفونت‌های محل جراحی در بیمارانی که آلرژی خفیف به پنی‌سیلین دارند و نیاز به پوشش ضد استافیلوکوکی یا استرپتوکوکی دارند، تجویز می‌شود. با این حال، در بسیاری از موارد، سفالوسپورین‌های نسل دوم یا سوم به عنوان داروهای خط اول در پیشگیری‌های جراحی ترجیح داده می‌شوند.
درمان برخی عفونت‌های آکنه:
- کاربرد بالینی: گاهی اوقات برای درمان آکنه‌های التهابی شدید یا هیدرآدنیت ساپوراتیوا که به درمان‌های موضعی و خوراکی معمول پاسخ نداده‌اند، از سفالکسین استفاده می‌شود، به‌ویژه هنگامی که به نظر می‌رسد عامل استافیلوکوکی غالب است.
تب روماتیسمی - پروفیلاکسی ثانویه (جایگزین):
- کاربرد بالینی: برای بیماران مبتلا به تب روماتیسمی که آلرژی به پنی‌سیلین دارند، سفالکسین می‌تواند به عنوان یک داروی جایگزین خوراکی برای پروفیلاکسی ثانویه جهت جلوگیری از عود تب روماتیسمی استفاده شود.
