موارد مصرف تایید شدهاین دارو ترکیبی از یک پنیسیلین وسیعطیف و یک مهارکننده آنزیم بتالاکتاماز است که برای درمان عفونتهای ناشی از باکتریهای حساس در شرایط زیر تایید شده است:
ذاتالریه بیمارستانی و مرتبط با دستگاه تهویه
- این یکی از مهمترین کاربردهای بالینی این دارو است. پیپراسیلین و تازوباکتام علیه باکتریهای گرم منفی مهم از جمله سودوموناس آئروژینوزا موثر است.
- نکته کاربردی برای پزشک: در موارد ذاتالریه بیمارستانی، توصیه میشود این دارو به صورت درمان ترکیبی با یک آمینوگلیکوزید یا فلوروکینولون شروع شود تا پوشش کافی ایجاد گردد و پس از دریافت نتایج کشت، درمان اختصاصی شود.
عفونتهای داخل شکمی پیچیده
- این دارو برای درمان عفونتهای صفراوی، پریتونیت و آبسههای داخل شکمی که توسط باکتریهای گرم منفی و بیهوازی ایجاد میشوند، بسیار موثر است.
- نکته بالینی: به دلیل پوشش عالی بر باکتریهای بیهوازی دستگاه گوارش، در بسیاری از جراحیهای شکمی پیچیده به عنوان انتخاب اول شناخته میشود.
عفونتهای شدید پوست و بافت نرم
- عفونتهایی مانند سلولیت پیچیده، آبسهها و پای دیابتی که احتمال حضور چندین باکتری مختلف در آنها وجود دارد، از موارد مصرف تایید شده این دارو هستند.
عفونتهای لگنی زنان
- درمان التهاب لگن و عفونتهای پس از زایمان یا جراحیهای زنان که ناشی از باکتریهای تولیدکننده آنزیم بتالاکتاماز هستند، با این دارو انجام میشود.
موارد مصرف خارج از برچسباین موارد کاربردهایی هستند که بر اساس شواهد علمی معتبر بینالمللی مورد استفاده قرار میگیرند، اما ممکن است در برگه رسمی دارو قید نشده باشند:
درمان تجربی در نوتروپنی تبدار
- در بیماران مبتلا به سرطان که دچار کاهش شدید گلبولهای سفید و تب شدهاند، این دارو به عنوان خط اول درمان تجربی برای پوشش باکتریهای گرم منفی خطرناک استفاده میشود.
- نکته کاربردی برای پزشک: سرعت در شروع این آنتیبیوتیک در بیماران نوتروپنیک برای جلوگیری از شوک عفونی بسیار حیاتی است.
عفونتهای ادراری پیچیده و پیلونفریت شدید
- در مواردی که شک بالینی به باکتریهای مقاوم به داروهای رایج وجود دارد یا بیمار دچار عفونت ادراری همراه با باکتری در خون شده است، از این ترکیب استفاده میشود.
فیبروز سیستیک (تشدید بیماری ریوی)
- برای مدیریت عفونتهای مکرر ریوی در بیماران مبتلا به فیبروز سیستیک که معمولاً با باکتری سودوموناس درگیر هستند، این دارو به عنوان یک گزینه استاندارد به کار میرود.
عفونت استخوان و مفاصل
- در موارد التهاب استخوان که ناشی از باکتریهای گرم منفی مقاوم باشد، به ویژه پس از جراحیهای ارتوپدی، این دارو در پروتکلهای درمانی قرار میگیرد.
ملاحظات بالینی ویژه برای پزشکان - تنظیم دوز در نارسایی کلیوی: این دارو عمدتاً از طریق کلیه دفع میشود. در بیمارانی که عملکرد کلیوی آنها کاهش یافته است، تنظیم دقیق دوز بر اساس نرخ فیلتراسیون گلومرولی برای جلوگیری از سمیت عصبی و تشنج الزامی است.
- روش تزریق مداوم یا طولانیمدت: مطالعات جدید بینالمللی نشان میدهند که تزریق این دارو در مدت زمان طولانیتر (مثلاً طی ۴ ساعت) نسبت به تزریق سریع، باعث پایداری بیشتر غلظت دارو در خون و بهبود نتایج درمانی در بیماران بدحال میشود.
- پایش الکترولیتها: به دلیل وجود سدیم در ساختار این دارو، در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی یا کسانی که محدودیت مصرف نمک دارند، باید سطح سدیم و پتاسیم خون پایش شود.
- خطر حساسیت متقاطع: در بیمارانی که سابقه حساسیت شدید به سسفالوسپورینها دارند، احتمال بروز واکنشهای حساسیتی به این دارو وجود دارد و باید با احتیاط کامل تجویز گردد.