فکسوفنادین یک داروی آنتیهیستامین نسل دوم است که به طور گسترده برای درمان بیماریهای مرتبط با واکنشهای آلرژیک استفاده میشود. این دارو با مسدود کردن گیرندههای H1، از اتصال هیستامین به آنها و بروز علائم آلرژی جلوگیری میکند.
موارد مصرف تأیید شده
- رینیت آلرژیک فصلی: فکسوفنادین برای تسکین علائم مرتبط با رینیت آلرژیک فصلی (تب یونجه) در بزرگسالان و کودکان ۶ سال به بالا تأیید شده است. این علائم شامل عطسه، آبریزش بینی، خارش بینی، کام و گلو، و همچنین خارش و آبریزش چشمها هستند.
- کهیر مزمن ایدیوپاتیک: فکسوفنادین برای کاهش خارش و تعداد ضایعات کهیری در بیماران ۱۲ سال به بالا مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک تأیید شده است. این بیماری با کهیرهای مزمن و تکرارشوندهای مشخص میشود که علت مشخصی ندارند.
موارد مصرف خارج از برچسب :
موارد مصرف خارج از برچسب به کاربردهایی از دارو اشاره دارد که توسط سازمانهای نظارتی دارویی مانند سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) به طور رسمی تأیید نشدهاند، اما شواهد بالینی و تجربیات پزشکی از اثربخشی آنها حمایت میکند.
- آنافیلاکسی: فکسوفنادین به عنوان داروی خط اول برای درمان آنافیلاکسی در نظر گرفته نمیشود، اما میتواند به عنوان یک درمان مکمل برای تسکین علائم پوستی مانند کهیر و خارش استفاده شود.
- درماتیت آتوپیک: اگرچه فکسوفنادین درمان اصلی درماتیت آتوپیک نیست، ممکن است برای کاهش خارش مرتبط با این بیماری، به ویژه در موارد شدید، تجویز شود.
- آبریزش از پشت حلق: در مواردی که آبریزش از پشت حلق به دلیل آلرژی باشد، فکسوفنادین میتواند به کاهش ترشحات و در نتیجه تسکین سرفه مرتبط کمک کند.
- سرفه مزمن: در برخی موارد، سرفه مزمن ممکن است با رینیت آلرژیک یا ترشحات پشت حلق مرتبط باشد. در این شرایط، فکسوفنادین میتواند به عنوان یک درمان کمکی برای بهبود سرفه تجویز شود.
- آلرژیهای غذایی: فکسوفنادین برای پیشگیری از واکنشهای آلرژیک غذایی شدید مناسب نیست، اما ممکن است برای تسکین علائم پوستی خفیف تا متوسط ناشی از آلرژی غذایی، مانند کهیر، استفاده شود.
- آسم ناشی از ورزش: در برخی موارد، آنتیهیستامینهای نسل دوم مانند فکسوفنادین ممکن است برای پیشگیری یا کاهش علائم آسم ناشی از ورزش در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک استفاده شوند.
این موارد مصرف خارج از برچسب باید تنها تحت نظارت و با تجویز پزشک متخصص صورت گیرد.