ریزاتریپتان چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

ریزاتریپتان چیست؟
ریزاتریپتان جزء داروهای ضد میگرن از دسته آگونیست های انتخابی سروتونین می باشد.

( قرص ریزاتان محصول شرکت تهران شیمی )

ریزاتریپتان به بیماران میگرنی کمک می کند تا سریعا به زندگی عادی برگردند. این دارو علائم سردردهای با الگوی میگرنی را کاهش می دهد این علائم شامل سردرد یک طرفه، تهوع، حساسیت به نور، حساسیت به صدا
با شروع اولین علائم میگرن مقدار تجویز شده ریزاتریپتان را با یک لیوان آب میل کنید و در مکانی آرام و بدون نور استراحت کنید

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف ریزاتریپتان

موارد مصرف تأیید شده
ریزاتریپتان یکی از داروهای دسته تریپتان‌ها است که به عنوان آگونیست گیرنده‌های سروتونین ۵-اچ‌تی‌وان عمل می‌کند و برای درمان حملات سردرد خاص تأیید شده است.

درمان حاد حملات میگرن با یا بدون اورا

• توضیحات بالینی و کاربردی: مهم‌ترین و تأیید شده‌ترین کاربرد ریزاتریپتان، درمان حاد حملات میگرن است. این دارو برای پیشگیری از میگرن تأیید نشده است، بلکه باید به محض تشخیص حمله میگرنی (با یا بدون علائم پیش‌آگاهی) مصرف شود تا بیشترین اثربخشی را داشته باشد.
• مکانیسم اثر مرتبط: ریزاتریپتان با انقباض عروق خونی متسع شده در جمجمه و مهار آزادسازی پپتیدهای عصبی التهاب‌زا در پایانه‌های عصبی عصب سه‌قلو (تری‌ژمینال)، به سرعت سردرد و علائم همراه آن (مانند تهوع، حساسیت به نور و صدا) را کاهش می‌دهد.
• نکته بالینی برای پزشک: این دارو به ویژه در بیمارانی که نیاز به تسکین سریع دارند، به دلیل وجود فرمولاسیون قرص‌های خوراکی متلاشی شونده (که نیاز به آب ندارند) و جذب سریع‌تر، گزینه مناسبی است.

موارد مصرف خارج برچسب
اگرچه ریزاتریپتان به طور رسمی برای موارد زیر در برچسب دارو تأیید نشده است، اما ممکن است در برخی موارد بالینی توسط پزشکان تجویز شود:

درمان حاد سردردهای خوشه‌ای (کلاستر)

• توضیحات بالینی و کاربردی: برخی از تریپتان‌ها (به ویژه سوماتریپتان تزریقی یا داخل بینی) به طور گسترده برای درمان حملات حاد سردردهای خوشه‌ای استفاده می‌شوند، اما در مورد ریزاتریپتان این استفاده خارج برچسب تلقی می‌شود. با این حال، به دلیل مکانیسم اثر مشابه (انقباض عروق مغزی و اثرات بر مسیر سه‌قلو)، ممکن است در برخی موارد که سایر تریپتان‌های تأیید شده در دسترس نیستند یا تحمل نمی‌شوند، توسط پزشک تجویز گردد.
• نکته بالینی: این کاربرد کمتر رایج است و اثربخشی آن به اندازه سوماتریپتان در سردردهای خوشه‌ای قوی نیست. پزشکان باید احتیاط لازم را در نظر داشته باشند.

مکانیسم اثر ریزاتریپتان

ریزاتریپتان یک آگونیست انتخابی قوی برای گیرنده‌های سروتونین نوع ۵-اچ‌تی‌وان است، به ویژه زیرگروه‌های ۵-اچ‌تی‌وان-بی و ۵-اچ‌تی‌وان-دی. اثر درمانی آن در درمان حملات میگرن از طریق سه مکانیسم اصلی اعمال می‌شود:

• انقباض عروق کرانیال: تحریک گیرنده‌های ۵-اچ‌تی‌وان-بی واقع بر روی عروق خونی متسع شده جمجمه (مانند شریان‌های مننژیال) باعث انقباض آن‌ها می‌شود. این انقباض عروقی به کاهش اتساع عروقی که تصور می‌شود در ایجاد درد میگرن نقش دارد، کمک می‌کند.
• مهار آزادسازی پپتیدهای التهابی: فعال‌سازی گیرنده‌های ۵-اچ‌تی‌وان-دی در پایانه‌های عصبی عصب سه‌قلو (تری‌ژمینال) باعث مهار آزادسازی پپتیدهای عصبی التهاب‌زا (مانند پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین) می‌شود. این مهار، انتقال سیگنال‌های درد به سیستم عصبی مرکزی را مسدود می‌کند.
• تأثیر بر هسته‌های سه‌قلو: ریزاتریپتان احتمالاً با اثر بر مراکز درد در سیستم عصبی مرکزی (به ویژه هسته‌های عصب سه‌قلو در ساقه مغز) نیز به تسکین سردرد کمک می‌کند.

فارماکوکینتیک ریزاتریپتان

جذب

• فراهمی زیستی: ریزاتریپتان به دنبال مصرف خوراکی به سرعت و به خوبی جذب می‌شود. میانگین فراهمی زیستی آن در حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد است.
• پیک غلظت پلاسمایی: غلظت دارو در پلاسما (پیک) معمولاً در حدود ۱ تا ۱.۵ ساعت پس از مصرف خوراکی، و کمی سریع‌تر (حدود ۰.۷ تا ۱.۵ ساعت) برای فرمولاسیون‌های خوراکی متلاشی شونده، به دست می‌آید. مصرف همزمان با غذا ممکن است جذب را به تأخیر بیندازد اما به طور قابل توجهی بر میزان جذب کلی تأثیری نمی‌گذارد.

متابولیسم و دفع

• مسیر متابولیسم: ریزاتریپتان عمدتاً توسط آنزیم مونوآمین اکسیداز نوع A (مائو-آ) به یک متابولیت غیر فعال (اسید ایندول استیک) متابولیزه می‌شود.
• متابولیت فعال: اگرچه ریزاتریپتان دارای یک متابولیت فعال جزئی است، اما فعالیت آن نسبت به داروی اصلی ناچیز است و انتظار نمی‌رود به طور قابل توجهی به اثربخشی کلی دارو کمک کند.
• نیمه عمر حذف: میانگین نیمه عمر حذف ریزاتریپتان تقریباً ۲ تا ۳ ساعت است.
• دفع: حدود ۸۹ درصد از دوز خوراکی از طریق ادرار دفع می‌شود که تقریباً ۱۷ درصد آن به صورت داروی بدون تغییر و مابقی به صورت متابولیت‌ها است. دفع از طریق مدفوع حدود ۱۱ درصد است.

نکات بالینی فارماکوکینتیک

• اختلال عملکرد کبد: در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی متوسط، غلظت‌های پلاسمایی ریزاتریپتان به طور قابل توجهی بالاتر است و به همین دلیل دوزهای پایین‌تری توصیه می‌شود.
• اختلال عملکرد کلیه: در بیماران با بیماری کلیوی جدی، غلظت‌های پلاسمایی افزایش می‌یابد و توصیه می‌شود دوز با احتیاط تنظیم شود.

منع مصرف ریزاتریپتان

موارد منع مصرف در بیماری‌ها
مصرف ریزاتریپتان که یک داروی آگونیست گیرنده سروتونین است، به دلیل اثرات انقباض عروقی آن، در شرایطی که خطر ایسکمی عروقی وجود دارد، کاملاً ممنوع است:

• بیماری‌های قلبی عروقی ایسکمیک: در بیمارانی که سابقه یا شواهد عینی از بیماری شریان کرونر، آنژین صدری، انفارکتوس میوکارد پیشین، یا ایسکمی خاموش دارند، مصرف ریزاتریپتان منع شده است.
• آنژین پرینزمتال (اسپاسم عروق کرونر): به دلیل خطر القای اسپاسم عروقی کرونر، در این بیماران نباید مصرف شود.
• بیماری عروق محیطی: در بیماران مبتلا به بیماری عروقی محیطی جدی، مانند بیماری رینود شدید، منع مصرف دارد.
• فشار خون بالا کنترل نشده: مصرف این دارو در بیمارانی که فشار خون بالا شدید و کنترل نشده دارند، منع شده است. ریزاتریپتان می‌تواند باعث افزایش موقت فشار خون شود.
• بیماری عروق مغزی: در بیمارانی که سابقه حوادث عروق مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا دارند، به دلیل احتمال انقباض عروق مغزی، منع مصرف دارد.
• میگرن همی‌پلژیک یا بازالر: ریزاتریپتان در درمان میگرن همی‌پلژیک یا میگرن بازالر منع مصرف دارد.
• نارسایی کبد شدید: در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی شدید منع مصرف دارد.

مصرف همزمان با داروهای خاص:

• مصرف همزمان ریزاتریپتان با سایر داروهای از دسته تریپتان‌ها یا مشتقات ارگوت (شامل متیسرژید) در طی ۲۴ ساعت گذشته، به دلیل خطر اثرات افزایشی انقباض عروقی، منع شده است.
• مصرف همزمان یا مصرف در طی دو هفته پس از قطع مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (مائو)، به دلیل کاهش شدید متابولیسم ریزاتریپتان و افزایش غلظت پلاسمایی آن که می‌تواند منجر به بحران فشار خون شود، منع شده است.

موارد منع مصرف بارداری و شیردهی

• بارداری: ریزاتریپتان در دسته سی (C) بارداری قرار دارد. مطالعات کافی و کنترل‌شده در زنان باردار انجام نشده است، اما در مطالعات حیوانی اثرات سوء بر جنین مشاهده شده است. بنابراین، مصرف آن در دوران بارداری تنها در صورتی مجاز است که منفعت بالقوه برای مادر، بر خطر احتمالی برای جنین برتری داشته باشد. به طور کلی، توصیه می‌شود در صورت لزوم، داروهای میگرنی با اطلاعات ایمنی بیشتر در بارداری ترجیح داده شوند.
• شیردهی: ترشح ریزاتریپتان در شیر مادر گزارش شده است. اگرچه مقدار آن کم است، اما به دلیل خطر بالقوه بروز عوارض جانبی در نوزاد، توصیه می‌شود مادرانی که این دارو را مصرف می‌کنند، شیردهی را برای یک دوره ۲۴ ساعته پس از مصرف دوز دارو قطع کنند و شیر تولید شده در این مدت دور ریخته شود.

موارد منع مصرف کودکان ​​​​​​​

• کودکان و نوجوانان: مصرف ریزاتریپتان برای درمان حملات میگرن حاد در کودکان زیر ۶ سال منع شده است.
• سنین ۶ تا ۱۷ سال: مصرف این دارو در نوجوانان ۶ تا ۱۷ سال به صورت رسمی تأیید شده است، اما با دوزها و احتیاط‌های خاص، و به عنوان یکی از گزینه‌های درمانی میگرن حاد.

عوارض جانبی ریزاتریپتان

عوارض جانبی شایع (با فراوانی ۱۰٪ یا بیشتر)

شایع‌ترین عوارض جانبی که در کارآزمایی‌های بالینی با ریزاتریپتان گزارش شده‌اند، عبارتند از:

• سرگیجه: این عارضه با فراوانی تقریبی ۱۱٪ گزارش شده است.
• خواب‌آلودگی: خواب‌آلودگی یا احساس رخوت نیز با فراوانی در حدود ۱۳٪ مشاهده می‌شود.

عوارض جانبی با فراوانی ۱ تا ۹٪ 

این دسته شامل عوارضی است که نسبتاً شایع هستند اما فراوانی آن‌ها کمتر از ۱۰٪ است:

سیستم عصبی:

• خستگی یا ضعف: این عارضه در حدود ۷٪ بیماران رخ می‌دهد.
• بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن اندام‌ها (پارستزی): فراوانی آن حدود ۴٪ است.
• کاهش حس لمس (هیپوستزی): با فراوانی حدود ۲٪ گزارش شده است.
• لرزش: با فراوانی کمتر از ۱٪ تا ۳٪ ممکن است رخ دهد.
• سردرد: علی‌رغم مصرف برای درمان سردرد، سردرد در حدود ۲٪ گزارش شده است.

سیستم قلبی عروقی و فشار:

• تپش قلب: احساس تپش قلب با فراوانی تقریباً ۱٪ یا کمتر گزارش شده است.
• گرگرفتگی: احساس گرم شدن ناگهانی پوست با فراوانی حدود ۲٪ رخ می‌دهد.

دستگاه گوارش:

• تهوع: با فراوانی حدود ۴٪ مشاهده می‌شود.
• خشکی دهان: این عارضه در حدود ۳٪ از بیماران گزارش شده است.
• اسهال یا استفراغ: فراوانی این موارد معمولاً حدود ۱ تا ۲٪ است.

سایر عوارض:

• احساس سنگینی، فشار یا سفتی: این احساسات (معمولاً در قفسه سینه، گلو یا فک) به دلیل اثر انقباض عروقی دارو در حدود ۴٪ بیماران رخ می‌دهد و باید مورد توجه قرار گیرد.
• درد شکم، قفسه سینه یا گلو: این دردها با فراوانی حدود ۱ تا ۳٪ گزارش می‌شوند.
• تعریق (دیافورز): با فراوانی حدود ۱٪ رخ می‌دهد.

عوارض جانبی نادر (با فراوانی کمتر از ۱٪)

این عوارض به ندرت مشاهده می‌شوند اما از نظر بالینی مهم هستند:

• تغییرات قلبی: آریتمی، برادی‌کاردی، تاکی‌کاردی.
• واکنش‌های حساسیت مفرط: شامل آنژیوادم، کهیر و بثورات جلدی.
• مشکلات چشمی: تاری دید.
• اختلالات روانی: بی‌خوابی، گیجی، عصبی بودن.
• سندرم سروتونین: این عارضه نادر اما جدی در صورت مصرف همزمان با سایر داروهای سروتونرژیک رخ می‌دهد.

تداخلات دارویی ریزاتریپتان

ریزاتریپتان یک آگونیست گیرنده سروتونین ۵-اچ‌تی‌وان است و تداخلات آن عمدتاً شامل تشدید اثرات سروتونرژیک و انقباض عروقی است. در زیر، تداخلات مهم با نام فارسی داروها و نوع تداخل ذکر شده است:
۱. تداخلات منع مصرف

• سایر داروهای دسته تریپتان (مانند سوماتریپتان، زولمی‌تریپتان، المیتریپتان): مصرف ریزاتریپتان در ۲۴ ساعت پس از مصرف هر تریپتان دیگر منع شده است. نوع تداخل: تشدید اثر انقباض عروقی، افزایش خطر ایسکمی میوکارد و سکته مغزی.
• داروهای مشتق از ارگوت (مانند ارگوتامین، دی هیدروارگوتامین): مصرف ریزاتریپتان در ۲۴ ساعت پس از مصرف هر داروی ارگوت دیگر منع شده است. نوع تداخل: تشدید انقباض عروقی طولانی‌مدت، افزایش خطر ایسکمی شدید.
• مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (مانند فنلزین، ترانیل سیپرومین، سلژیلین): مصرف همزمان یا استفاده از ریزاتریپتان در طی ۱۴ روز پس از قطع این داروها منع شده است. نوع تداخل: مهار آنزیم متابولیزه‌کننده ریزاتریپتان (مائو-آ) که منجر به افزایش شدید غلظت پلاسمایی ریزاتریپتان و خطر بحران فشار خون می‌شود.

۲. تداخلات با هشدار جدی (خطر سندرم سروتونین)

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (مانند فلوکستین، سیتالوپرام، سرترالین):

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین (مانند ونلافاکسین، دولوکستین):

سایر داروهای سروتونرژیک (مانند لیتیوم، ترامادول، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای):

• نوع تداخل: افزایش خطر سندرم سروتونین. اگر مصرف همزمان ضروری است، بیمار باید از نظر علائم سندرم سروتونین (بی‌قراری، ضربان قلب سریع، تغییرات وضعیت روانی) به دقت تحت نظر باشد.

۳. تداخلات نیازمند تنظیم دوز

• پروپرانولول (مسدودکننده بتا): مصرف همزمان با پروپرانولول سطح پلاسمایی ریزاتریپتان را به میزان قابل توجهی (تقریباً ۷۰٪) افزایش می‌دهد. نوع تداخل: کاهش متابولیسم ریزاتریپتان توسط آنزیم‌های مائو.
• توصیه بالینی: در بیمارانی که پروپرانولول مصرف می‌کنند، دوز ریزاتریپتان باید به ۵ میلی‌گرم محدود شود و دوز حداکثر روزانه از ۳۰ میلی‌گرم تجاوز نکند.

تداخل با غذا

• غذاهای پرچرب: مصرف ریزاتریپتان به همراه یک وعده غذایی پرچرب می‌تواند جذب دارو را به تأخیر بیندازد (حدود یک ساعت). نوع تداخل: تأخیر در شروع اثر دارو.
• توصیه بالینی: به دلیل اهمیت درمان سریع میگرن، توصیه می‌شود ریزاتریپتان برای دستیابی به حداکثر اثربخشی، در صورت امکان، با معده خالی مصرف شود. با این حال، تأخیر در اثر به طور کلی اثربخشی کلی را کاهش نمی‌دهد.

تداخل در آزمایشات

• اثر بر عملکرد قلبی: ریزاتریپتان ممکن است به دلیل اثرات انقباض عروقی، در بیماران دارای زمینه بیماری قلبی، منجر به تغییرات غیرطبیعی در الکتروکاردیوگرام شود که شبیه به ایسکمی میوکارد باشد.
• تأثیر بر سروتونین: ریزاتریپتان خود یک سروتونرژیک است و می‌تواند در اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی متابولیت‌های سروتونین (مانند اسید ۵-هیدروکسی‌ایندول استیک در ادرار ۲۴ ساعته) که برای تشخیص تومورهای کارسینوئید استفاده می‌شوند، به صورت تداخل فارماکولوژیک عمل کند.
• توصیه بالینی: در موارد نادر، اگر یک آزمایش مهم تحت تأثیر قرار گیرد، ممکن است نیاز باشد مصرف دارو برای مدتی قطع شود.

هشدار ها ریزاتریپتان

هشدارهای کامل و جامع کاربردی 
ریزاتریپتان یک داروی آگونیست گیرنده سروتونین ۵-اچ‌تی‌وان است و هشدارهای مهم آن عمدتاً بر روی اثرات انقباض عروقی و تداخلات سروتونرژیک متمرکز است.

۱. اثرات قلبی و عروقی

• خطر ایسکمی میوکارد: به دلیل انقباض عروق کرونر، ریزاتریپتان می‌تواند باعث اسپاسم عروق کرونر، ایسکمی میوکارد، انفارکتوس میوکارد و حتی آریتمی‌های تهدیدکننده حیات شود.
• ارزیابی قلبی: در بیماران با عوامل خطر برای بیماری شریان کرونر (مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت، چاقی، سابقه خانوادگی قوی، سیگار کشیدن، یائسگی یا مردان بالای ۴۰ سال)، حتماً قبل از شروع درمان باید یک ارزیابی قلبی عروقی کامل انجام شود.
• درد قفسه سینه: اگر بیمار پس از مصرف دارو دچار درد، سفتی، فشار یا سنگینی در قفسه سینه، گلو، گردن یا فک شد، باید فوراً برای رد کردن ایسکمی قلبی مورد ارزیابی قرار گیرد.

۲. حوادث عروق مغزی

ریزاتریپتان می‌تواند با انقباض عروق مغزی، خطر بروز سکته مغزی، خونریزی داخل مغزی و حمله ایسکمیک گذرا را افزایش دهد. این دارو نباید برای درمان میگرن‌هایی با خطر بالاتر سکته مغزی مانند میگرن همی‌پلژیک یا میگرن بازالر استفاده شود.

۳. سندرم سروتونین

این یک وضعیت نادر اما تهدیدکننده حیات است که به دلیل افزایش بیش از حد سروتونین در بدن رخ می‌دهد.

• تداخل حیاتی: خطر سندرم سروتونین، به ویژه هنگام مصرف همزمان ریزاتریپتان با سایر داروهای سروتونرژیک مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (مانانند سیتالوپرام)، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی‌نفرین، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز یا ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای به شدت افزایش می‌یابد.
• علائم: علائم شامل بی‌قراری، توهم، تعریق، ضربان قلب سریع، افزایش رفلکس‌ها، لرزش، انقباض عضلانی، تهوع، استفراغ و اسهال است. در صورت بروز، مصرف دارو باید فوراً قطع شود.

۴. سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو

• استفاده مکرر یا بیش از حد (مثلاً بیش از ۱۰ روز در ماه) از ریزاتریپتان یا هر داروی درمان حاد میگرن، می‌تواند منجر به بدتر شدن سردرد یا ایجاد سردردهای شبه میگرنی روزانه شود. در این شرایط، پزشک باید درمان را قطع کرده و برنامه سم‌زدایی را آغاز کند.

۵. افزایش فشار خون

• ریزاتریپتان ممکن است باعث افزایش فشار خون شود، از جمله بحران فشار خون که می‌تواند کشنده باشد. نباید در بیماران با فشار خون بالا کنترل نشده مصرف شود.

۶. سایر واکنش‌های وازواسپاستیک

• واکنش‌های انقباض عروقی غیر کرونری (وازواسپاستیک) شامل ایسکمی روده‌ای (با علائم درد شدید شکم و اسهال خونی) و ایسکمی عروق محیطی (با علائم سردی یا کبودی دست‌ها و پاها) به ندرت گزارش شده است.

اووردوز ریزاتریپتان و درمان 

۱. علائم اووردوز

اووردوز با ریزاتریپتان می‌تواند به دلیل فعالیت بیش از حد گیرنده‌های سروتونین ۵-اچ‌تی‌وان رخ دهد. علائم گزارش شده در دوزهای بالاتر از حد مجاز در انسان عبارتند از:

• خواب‌آلودگی شدید
• سرگیجه یا حالت غش
• کاهش ضربان قلب (برادی‌کاردی)، از جمله بلوک کامل قلبی
• استفراغ و بی‌اختیاری ادراری
• افزایش احتمالی فشار خون و ایسکمی میوکارد بر اساس مکانیسم عمل دارو.

۲. مدیریت درمان اووردوز

درمان اووردوز با ریزاتریپتان حمایتی و بر اساس علائم بالینی است:

• اقدامات حمایتی: اطمینان از باز بودن راه هوایی و پایش دقیق علائم حیاتی، به ویژه فشار خون، ضربان قلب و الکتروکاردیوگرام (نوار قلب) ضروری است.
• جذب دارو: در صورتی که زمان زیادی از مصرف دارو نگذشته باشد، می‌توان برای کاهش جذب بیشتر از دستگاه گوارش، اقدام به شستشوی معده یا تجویز زغال فعال کرد.
• برادی‌کاردی شدید: در صورت بروز کاهش شدید ضربان قلب، می‌توان آتروپین یا سایر اقدامات درمانی مورد نیاز را انجام داد.
• مدیریت فشار خون: در صورت افزایش شدید فشار خون، تجویز داروهای ضد فشار خون مانند یک عامل مسدودکننده آلفا-آدرنرژیک با اثر سریع ممکن است ضروری باشد.
• نظارت: بیمار باید تا زمان برطرف شدن علائم اووردوز، حداقل ۱۲ ساعت تحت نظر باشد، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشد، زیرا نیمه عمر حذف دارو حدود ۲ تا ۳ ساعت است.

توصیه های دارویی ریزاتریپتان

توصیه‌های دارویی مخصوص پزشک
توصیه‌های زیر برای اطمینان از ایمنی و اثربخشی درمان با ریزاتریپتان در محیط بالینی بسیار حیاتی هستند:

• تأیید تشخیص: قبل از تجویز، مطمئن شوید که سردرد بیمار واقعاً میگرن است. ریزاتریپتان برای درمان سایر انواع سردرد (مانند تنشی) یا پیشگیری از میگرن تأیید نشده است. همچنین، برای درمان میگرن همی‌پلژیک یا بازالر منع مصرف دارد.
• غربالگری قلبی عروقی: به دلیل خطر ایسکمی میوکارد و سکته مغزی ناشی از انقباض عروقی، در بیماران دارای عوامل خطر بیماری قلبی (مانند دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا، سن بالا، سابقه خانوادگی)، قبل از شروع درمان، باید یک ارزیابی قلبی کامل انجام شود.
• ارزیابی درد قفسه سینه: به بیماران آموزش دهید که در صورت احساس فشار، سفتی یا درد در قفسه سینه، فک یا گلو پس از مصرف دارو، باید فوراً گزارش دهند. این علائم می‌توانند نشان‌دهنده ایسکمی قلبی باشند.
• پایش تداخلات دارویی:

1. مصرف همزمان با مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز یا سایر تریپتان‌ها و داروهای ارگوت طی ۲۴ ساعت گذشته منع مطلق است.
2. در صورت مصرف همزمان با پروپرانولول، دوز ریزاتریپتان را به ۵ میلی‌گرم محدود کرده و حداکثر دوز روزانه را ۳۰ میلی‌گرم در نظر بگیرید.
3. در مصرف همزمان با سایر داروهای سروتونرژیک، بیمار را از نظر علائم سندرم سروتونین به دقت پایش کنید.

• حداکثر مصرف ماهانه: مصرف ریزاتریپتان را به درمان حداکثر ۱۰ روز در ماه محدود کنید تا از ایجاد سردرد ناشی از مصرف بیش از حد دارو جلوگیری شود.

توصیه‌های دارویی بیمار
این نکات کلیدی را برای مصرف ایمن و مؤثر به بیمار منتقل کنید:

• زمان مصرف: دارو را به محض شروع سردرد میگرنی مصرف کنید. این دارو برای جلوگیری از میگرن نیست و باید در طول حمله استفاده شود.
• دوز دوم: اگر اولین دوز سردرد را تسکین نداد، دوز دوم را مصرف نکنید. اگر سردرد پس از بهبودی اولیه، عود کرد، می‌توانید حداقل ۲ ساعت پس از دوز اول، دوز دوم را مصرف کنید.
• محدودیت دوز: در یک دوره ۲۴ ساعته بیش از سه دوز (حداکثر ۳۰ میلی‌گرم) مصرف نکنید. همچنین، در یک ماه بیش از ۱۰ روز از این دارو استفاده نکنید.
• عوارض جانبی جدی: در صورت بروز هر یک از علائم زیر، فوراً با اورژانس تماس بگیرید یا به نزدیک‌ترین مرکز درمانی مراجعه کنید:

1. درد، سفتی یا سنگینی در قفسه سینه، گلو، گردن یا فک.
2. ضعف یا بی‌حسی ناگهانی (به ویژه در یک طرف بدن)، مشکل در تکلم یا تغییرات بینایی (نشانه‌های احتمالی سکته مغزی).

علائم سندرم سروتونین (مانند بی‌قراری، توهم، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات و تعریق زیاد).

• خواب‌آلودگی و احتیاط در رانندگی: این دارو می‌تواند باعث سرگیجه یا خواب‌آلودگی شود. تا زمانی که ندانید دارو چه تأثیری بر شما دارد، از رانندگی یا کار با ماشین‌آلات سنگین خودداری کنید.
• قرص‌های متلاشی شونده: اگر از فرم قرص متلاشی شونده استفاده می‌کنید، آن را از بسته‌بندی خارج کرده و فوراً روی زبان بگذارید تا بدون نیاز به آب حل شود.