این آنتی بادی ها از آنتی بادی های حاصل از گوسفند ایمن شده نسبت به دیگوکسین مشتق می شوند. میل ترکیبی دیگوکسین نسبت به آنتی بادی ها از محلهای اتصال بافتی بیشتر می باشد و سپس کمپلکس دیگوکسین-آنتی بادی به سرعت در ادرار دفع می گردد. از این آنتی بادی ها به صورت محدود در درمان مسمومیت خطرناک با دیگوکسین یا digitoxin استفاده می گردد. تخمین زده می شود که 38 میلی گرم از این آنتی بادی ها می تواند به 500 میکروگرم دیگوکسین یا digitoxin متصل می شود و محاسبه دوز تجویزی بر اساس این تخمین و میزان بار دیگوکسین در بدن می باشد که این مقدار خود بر پایه میزان دیگوکسین خورده شده و یا به طور ایده آل غلظت پلاسمایی حالت پایدار می باشد. تجویز آن از طریق انفوزیون داخل وریدی طی 30 دقیقه می باشد. در صورت احتمال بروز سکته قلبی می توان آن را به صورت بولوس تجویز نمود. در بیمارانی که به نظر می رسد در معرض خطر واکنش های آلرژیک هستند ممکن است تست پوستی اسکراچ و یا داخل پوستی صورت پذیرد.
ندرتاً واکنش های آلرژیک گزارش شده اند که این عارضه در بیمارانی که قبلاً تحت این درمان قرار گرفته اند و یا به پروتئین گوسفندی حساسیت دارند بیشتر رخ می دهد. در حین و بعد از درمان، فشار خون، ECG و غلظت پتاسیم باید به صورت دقیق مانیتور گردند.
| کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
|---|
