اتر به عنوان داروي بيهوش كننده مصرف ميشود.
حداقل غلظت آلوئولي (MAC)اتر 92/1% است.
در بيماران مبتلا به ديابت، عيب كار كليه ، افزايش فشار مايع مغزي – نخاعي و بيماري شديد كبد نبايد مصرف شود.
تحريك مخاط تنفسي، اسپاسم حنجره، كاهش شديد فشار خون، افزايش شديد دماي بدن و تشنج از عوارض جانبي اتر است.
اتر با داروهاي شلكننده عضلات تداخل دارد.
. مصرف اتر در شرايط گرم و مرطوب براي بيماران تبدار توصيه نميشود. در اين موارد اتر ممكن است باعث ايجاد حركات تشنجي بخصوص در كودكان و بيماراني كه آتروپين دريافت كردهاند ، شود.
2. هوشيابي بعد از بيهوشي طولاني مدت با اتر آهسته بوده و استفراغ بعد از بيهوشي شايع است.
3. اتر در غالب موارد باعث تحريك سيستم تنفسي ميگردد.
مصرف آتروپين و يا ساير داروهاي مشابه براي كاهش ترشحات بزاق و برونش توصيه ميشود.
کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
---|---|---|---|---|---|
01498 |
محلول استنشاقی اتر |
سلام و عرض ادب و تشکر از راهنمایی های خوبتون، خواستم بپرسم اثر دی اتیل اتر را چه محلول خنثی می کند .آتروپین ها مفید هستند .لطفا راهنمایی کنید و چطور تهیه کنم .تشکر