سیلودوزین چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف سیلودوزین

سیلودوسین مانند تامسولوسین در بزرگی خوش خیم پروستات کاربرد دارد. سیلودوسین با کاهش انقباضات عضلات غیر ارادی پروستات و مثانه باعث بهبود جریان ادرار می شود. هایپرپلازی پروستات در آقایان باعث مشکلاتی در دفع ادرار می شود و همچنین ادرار بطور کامل از مثانه تخلیه نمی شود این امر باعث می شود افراد مبتلا به هایپرپلازی پروستات در هنگام شب چندین بار برای دفع ادرار بیدار شوند.
همچنین سیلودوسین در موارد سنگ کلیه نیز استفاده می شود برای افزایش احتمال دفع سنگ به دلیل شل شدن عضلات صاف مجاری ادراری

مکانیسم اثر سیلودوزین

سیلودوسین جزء دسته داروهای مسدود کننده انتخابی آلفا آدرنرژیک است. تحریک این گیرنده ها موجب انقباض عضلات صاف می شود و مهار گیرنده های آلفا آدرنرژیک باعث شل شدن عضلات غیر ارادی مجاری ادراری می شود.

فارماکوکینتیک سیلودوزین

جذب: با مصرف خوراکی حدود 32 درصد دارو جذب می شود(بخشی از دارو در عبور اول کبدی متابولیزه می شود)
در صورتیکه با غذا مصرف شود جذب دارو تا 50 درصد افزایش می یابد بنابراین توصیه می شود که همراه با غذا مصرف شود
غلظت حداکثر دارو در خون 2.5 الی 3 ساعت پس از مصرف خوراکی است

توزیع: تا 90 درصد به پروتئین پلاسما متصل می شود. حجم توزیع حدود 47 لیتر 
به میزان کمی در مایع منی وارد می شود

متابولیسم: عمدتا از طریق گلوکورونیداسیون و به میزان کمتر از طریق اکسیداسیون متابولیزه می شود

دفع: حدود 55 درصد از طریق ادرار و 30 درصد از طریق مدفوع انجام می شود

منع مصرف سیلودوزین

موارد منع مصرف سیلودوزین شامل حساسیت شدید به اجزاء فراورده، نارسایی شدید کبدی و کلیوی و مصرف هم زمان با داروهایی مانند کتوکونازول و ریتروناوویر است.

عوارض جانبی سیلودوزین

عوارض جانبی شایع سیلودوسین شامل افت فشار خون و سرگیجه، سردرد، ضعف وخستگی، آبریزش از بینی، کاهش مایع منی، کاهش میل جنسی و بازگشت منی 

تداخلات دارویی سیلودوزین

با داروهای کاهش دهنده فشار خون تداخل دارد و می تواند اثر داروهای کاهنده فشار خون را تشدید کند
با سیلدینافیل می تواند تداخل خطرناک ایجاد کند و به افت شدید فشار خون منجر شود
 

هشدار ها سیلودوزین

در افراد مبتلا به آب مروارید مخصوصا کسانیکه مبتلا به آب مروارید هستند و قصد انجام عمل چشم دارند نباید استفاده شود.