ماسیتنتان

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف ماسیتنتان

پرفشاری شریان ریوی یا PAH

مکانیسم اثر ماسیتنتان

آنتاگونیست گیرنده اندوتلین: از اتصال اندوتلین-1 به هر دو گیرنده ET-A و ET-B در سلول های ماهیچه های صاف شریان ریوی جلوگیری می کند.

فارماکوکینتیک ماسیتنتان

جذب:
زمان پیک غلظت پلاسمایی: 8 ساعت
فراهم زیستی: نا مشخص
توزیع
اتصال پروتئین: بالا 99% که عمدتا به آلبومین متصل می شود و به میزان کمتر به آلفا-1-گلایکوپروتئین
حجم توزیع Vd: 50L، 40L متابولیت فعال

متابولیسم
متابولیسم در کبد، عمدتا توسط آنزیم CYP3A4 و به مقادیر کمتر توسط آنزیم CYP2C19
متابولیت فعال تقریبا 40% از کل فعالیت فارماکولوژیک را تشکیل می دهد.

دفع
نیمه عمر: 16 ساعت، 48 ساعت متابولیت فعال
دفع: 50% ادرار، 24% مدفوع

منع مصرف ماسیتنتان

سابقه واکنش حساسیت مفرط به دارو، بارداری
هشدار جدی:
منع مصرف جدی در خانم های باردار به خاطر اثرات تراتوژنیک
در طول درمان و تا 1 ماه بعد از آن از بارداری جلوگیری کنید.

عوارض جانبی ماسیتنتان

بالا 10%
نازوفارنژیت، سردرد، کم خونی، برونشیت

1-10%
عفونت ادراری، هموگلوبین زیر 10 گرم در دسی لیتر، آنفولانزا، افزایش آمینوترانسفراز

گزارش های Postmarket
اختلالات سیستم ایمنی: واکنش های حساسیت بیش از حد (آنژیوادم، خارش، بثورات پوستی)
اختلالات تنفسی، قفسه سینه و مدیاستن: گرفتگی بینی
اختلالات گوارشی: افزایش آمینوترانسفراز های کبدی (ALT,AST)
اختلالات عمومی: ادم و احتباس مایعات
اختلالات قلبی: افت فشار خون علامت دار

تداخلات دارویی ماسیتنتان

جدی
آبامتاپیر، آپالوتامید، آتازاناویر، بوسنتان، کاربامازپین، کلاریترومایسین، کانیواپتان، دابرافنیب، داروناویر، دگزامتازون، افاویرنز، الویتگراویر/کوبیسیستات/امتریسیتابین/تنوفاویر، انزالوتامید، اسلی کاربازپین استات، اتراویرین، فکسینیدازول، فوزامپرناویر، فس فنی توئین، ایدلالیزیب، ایماتینیب، ایندیناویر، ایزونیازید، ایووزیدنیب، کتوکوناول، لووکتوکونازول، لوپیناویر، نافسیلین، نفازودون، نلفیناویر، نویراپین، نیکاردیپین، اکس کاربازپین، پنتوباربیتال، فنوباربیتال، فنی توئین، پوزاکونازول، پریمیدون، کینیدین، ریفابوتین، ریفامپین، ریفاپنتین، ریتوناویر، ساکویناویر، تیپراناویر، توکاتینیب، وریکونازول، وکسلوتور

نیاز به پایش دقیق
سنوبامات، دوولیسیب، الاگولیکس، انکورافنیب، فدراتینیب، استرادفیلین، میتوتان، روکاپاریب، استریپنتول، تازمتوستات، تکوویریمات

جزئی
نیرماترلویر/ریتوناویر، سیلدنافیل

هشدار ها ماسیتنتان

در صورت بروز ادم ریوی، احتمال ابتلا به بیماری انسداد سیاهرگی ریه را باید در نظر گرفت و در صورت تایید باید دارو قطع شود.
کاهش غلظت هموگلوبین و هماتوکریت در درمان با ماسیتنتان گزارش شده است. کاهش هموگلوبین به ندرت نیاز به تزریق خون دارد، ولی شروع درمان در بیماران مبتلا به کم خونی شدید توصیه نمی شود. لازم است میزان هموگلوبین فرد قبل از شروع درمان و در طول درمان اندازه گیری شود.
سمیت کبدی
سایر دارو های دسته آنتاگونیست های گیرنه اندوتلین با بروز افزایش در آمینوترانسفراز های کبدی، سمیت کبدی و نارسایی کبدی مرتبط هستند، لذا:
قبل از شروع درمان و در طی درمان آزمایش های مربوط به آنزیم های کبدی باید انجام شوند.
اگر افزایش آمینوترانسفراز های کبدی با علایم بالینی سمیت کبدی همراه باشد، مصرف دارو باید قطع شود.
بیمار باید با علایم آسیب کبدی (تهوع، استفراغ، درد ربع فوقانی راست، خستگی، بی اشتهایی، یرقان، ادرار تیره، تب یا خارش) آشنا باشد و آن ها را گزارش کند.
در صورت افزایش آمینوترانسفراز همراه با افزایش بیلی روبین یا همراه با علایم بالینی سمیت کبدی درمان باید متوقف شود.
شروع مجدد درمان در بیمارانی که علایم بالینی سمیت کبدی نداشته اند، زمانی که سطح آنزیم های کبدی به سطح نرمال برگردد، امکان پذیر است.
احتباس مایعات
افراد مبتلا به اختلال عملکرد بطن چپ، در معرض خطر بروز احتباس مایعات بعد از شروع درمان با آنتاگونیست های گیرنده اندوتلین هستند. در این موارد نیاز به مداخله با دیورتیک ها یا بستری شدن در بیمارستان برای نارسایی قلبی جبران نشده دارند.
بعد از شروع درمان، علایم احتباس مایعات باید کنترل شود و اگر این موضوع از نظر بالینی قابل توجه باشد، بیمار را برای تعیین علت و نیاز احتمالی به قطع درمان ارزیابی کنید.