در بدن انسان میلیاردها سلول وجود دارد که همگی برای انجام وظایف خود به انرژی نیاز دارند. این انرژی درون اندامکی به نام میتوکندری تولید می‌شود؛ جایی که مواد غذایی به مولکولی پرانرژی به نام ATP تبدیل می‌گردند.
میتوکندری دارای دو غشا است: غشای بیرونی که آن را از سیتوزول جدا می‌کند و غشای درونی که فضای درونی یا «ماتریکس» را احاطه کرده است.
در سطح غشای درونی، فرآیندی پیشرفته به نام «فسفریلاسیون اکسیداتیو» انجام می‌شود.
در این مرحله، الکترون‌های پرانرژی حاصل از مواد مغذی باعث پمپاژ پروتون‌ها به فضای بین غشایی می‌شوند و اختلافی الکتریکی ایجاد می‌کنند.
بازگشت این پروتون‌ها از طریق آنزیم ATP سنتاز باعث تشکیل ATP می‌شود — مولکولی حیاتی که منبع اصلی انرژی برای تمام سلول‌های بدن است.
