ترکیب دارویی والزارتان (مسدود کننده گیرنده آنژیوتانسین II) و هیدروکلروتیازید (دیورتیک تیازیدی)، با نام ژنریک Valsartan/Hydrochlorothiazide، یک داروی مؤثر برای مدیریت فشار خون بالا است. این ترکیب به دلیل مکانیسم‌های مکمل یکدیگر در کاهش فشار خون، اغلب در بیمارانی که با یک دارو به تنهایی به کنترل مطلوب فشار خون نمی‌رسند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
موارد مصرف تایید شده
موارد مصرف تایید شده برای ترکیب والزارتان و هیدروکلروتیازید، که باید توسط پزشک با در نظر گرفتن اهداف درمانی جامع تجویز شود، شامل موارد زیر است:
۱. درمان فشار خون بالا
- توضیحات کاربردی بالینی: این ترکیب برای درمان فشار خون بالای ضروری در بزرگسالان تجویز می‌شود. استفاده از داروی ترکیبی به ویژه در دو موقعیت کلیدی تایید شده است:
- بیمارانی که با تک‌درمانی به خوبی کنترل نمی‌شوند: در بیمارانی که فشار خون آن‌ها با مصرف والزارتان یا هیدروکلروتیازید به تنهایی به میزان کافی کاهش پیدا نکرده است. افزودن دیورتیک تیازیدی به یک مسدود کننده گیرنده آنژیوتانسین II، اثربخشی ضد فشار خونی را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد
- به عنوان درمان اولیه: در بیمارانی که پزشک تشخیص می‌دهد برای دستیابی به اهداف فشار خون، احتمالاً به بیش از یک دارو نیاز دارند. این رویکرد می‌تواند به دستیابی سریع‌تر به کنترل فشار خون کمک کند و ریسک بروز پیامدهای قلبی-عروقی کشنده و غیر کشنده، عمدتاً سکته‌های مغزی و حملات قلبی، را کاهش دهد
- نکته بالینی برای پزشک: این ترکیب جایگزینی برای درمان اولیه در بیمارانی که فشار خون آن‌ها به خوبی توسط والزارتان به تنهایی یا هیدروکلروتیازید به تنهایی کنترل می‌شود، نیست. همچنین، کنترل فشار خون بالا بخشی از مدیریت جامع ریسک قلبی-عروقی است که شامل کنترل چربی، مدیریت دیابت، درمان ضد ترومبوتیک و اصلاح سبک زندگی نیز می‌شود
موارد مصرف خارج از برچسب
این ترکیب دارویی به طور کلی اندیکاسیون‌های خارج از برچسب گسترده‌ای ندارد، زیرا ترکیب دو دارو اغلب برای تمرکز بر اندیکاسیون اولیه (فشار خون بالا) انجام می‌شود. با این حال، در برخی زمینه‌ها به صورت غیررسمی یا حمایتی مورد استفاده قرار می‌گیرد که مرتبط با اجزای تشکیل دهنده آن است:
۱. کاهش آلبومینوری در نفروپاتی
- توضیحات کاربردی بالینی: اگرچه ترکیب والزارتان و هیدروکلروتیازید به طور رسمی برای این منظور تایید نشده است، اما والزارتان به تنهایی در کاهش آلبومینوری (دفع پروتئین از ادرار) و کند کردن پیشرفت نفروپاتی دیابتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا مؤثر است. در بیمارانی که نیاز به کنترل تهاجمی فشار خون برای محافظت از کلیه دارند و همچنین دیورتیک تیازیدی برایشان منع مصرف ندارد، این ترکیب می‌تواند برای کنترل همزمان فشار خون و کمک به اثرات محافظتی کلیه والزارتان استفاده شود.
- نکته بالینی برای پزشک: هیدروکلروتیازید دارای محدودیت‌هایی در بیماران با اختلال کلیوی شدید است. بنابراین، در بیماران مبتلا به نارسایی پیشرفته کلیوی، باید از این ترکیب اجتناب کرد و تمرکز بر روی داروهایی با تأثیر بهتر بر کلیه (مانند والزارتان به تنهایی) و دیورتیک‌های لوپ باشد.
۲. نارسایی احتقانی قلب
- توضیحات کاربردی بالینی: والزارتان به تنهایی در درمان نارسایی احتقانی قلب کاربرد تایید شده‌ای دارد. در شرایطی که بیمار مبتلا به نارسایی قلب نیز دچار احتباس مایعات (ادم) است و نیاز به درمان دیورتیک دارد، و یا به دلیل عدم تحمل داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین از والزارتان استفاده می‌کند، تجویز این ترکیب می‌تواند به طور همزمان فشار خون، حجم مایعات و علائم ادم را کنترل کند. با این حال، استفاده از این ترکیب در نارسایی قلب باید با احتیاط صورت گیرد، زیرا تنظیم دوز والزارتان و دیورتیک به صورت مجزا برای نارسایی قلب اغلب دقیق‌تر و بالینی‌تر است.
- نکته بالینی برای پزشک: والزارتان + هیدروکلروتیازید به عنوان خط اول درمان نارسایی قلب توصیه نمی‌شود؛ در صورت نیاز، ابتدا والزارتان باید به تنهایی و سپس در صورت لزوم، یک دیورتیک مناسب اضافه شود.
