والزارتان+هیدروکلروتیازید چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف

ترکیب دو داروی والزارتان و هیدروکلروتیازید موثر در درمان پرفشاری خون

در صورتیکه فشار خون با یک دارو قابل کنترل نباشد از ترکیب دو یا چند دارو با مکانیسم های مختلف برای کنترل فشار خون استفاده می شود.

عوارض جانبی

به مونوگراف هریک از داروها به صورت جداگانه نیز رجوع شود.
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افت فشارخون
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش پتاسیم خون
تنفسی: نازوفارنژیت
عوارض نادر (%1>):
افزایش پتاسیم خون، افت فشارخون شدید
سایر عوارض (درصد نامشخص):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد

تداخلات دارویی

*مشخصات کلی تداخلات:
• جزء هیدروکلروتیازید؛
- اتصال به رزین یا پلیمر تبادل آنیونی
- عامل ضد فشارخون
- تشدید اثرات آنتی اوریکوزوریک
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- هایپرکلسمی
- تشدید هایپرگلیسمی
- تشدید هیپوکالمی
- تشدید هیپوناترمی
- تشدید حساسیت به نور

• جزء والزارتان؛
- عامل ضد فشارخون
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- تشدید هایپرکالمی
- آنتاگونیست آنژیوتانسین II تیپ 1

تداخلات رده X (پرهیز):
آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، برومپریدول، دوفتیلید، فکسینیدازول، لووسولپیرید، پرومازین

کاهش اثرات داروها توسط والزارتان/ هیدروکلروتیازید:
آنژیوتانسین II، داروهای ضد دیابت، متنامین

کاهش اثرات والزارتان/ هیدروکلروتیازید توسط داروها:
آمفتامین‌ها، عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، بریگاتینیب، برومپریدول، دکس متیل‌فنیدات، گیاهان (با خاصیت افزاینده فشارخون)، متیل‌فنیدات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، آگونیست های اپیوئید، یوهیمبین

افزایش اثرات داروها توسط والزارتان/ هیدروکلروتیازید:
آجمالین، آلوپورینول، آمیفوستین، آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، داروهای ضد سایکوز (نسل دوم [آتیپیکال])، برومپریدول، نمک‌های کلسیم، کاربامازپین، گلیکوزید های قلبی، سیکلوفسفامید، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دیازوکسید، دی‌کلروفنامید، دوفتیلید، دروسپیرنون، دولوکستین، فکسینیدازول، هیدروکلروتیازید، داروهای کاهنده فشار خون، ایوابرادین، فرآورده‌های حاوی لوودوپا، لووسولپیرید، لیتیم، مکامیلامین، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ و ای و بدون آهن)، داروهای مسدود‌کننده‌ عصبی-عضلانی (غیر دپلاریزان)، نیتروپروسید، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اکس‌کاربازپین، فولکودین، پورفیمر، دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم، پرومازین، سدیم فسفات‌ها، تاکرولیموس (سیستمیک)، توپیرامات، تورمیفن، والزارتان، ورتپورفین، آنالوگ‌های ویتامین دی

افزایش اثرات والزارتان/ هیدروکلروتیازید توسط داروها:
الکل (اتیل)، آلفوزوسین، آلیسکایرن، داروهای آنتی کولینرژیک، فرآورده‌های ترکیبی ضدویروس هپاتیت سی، باربیتورات ها، بنپریدول، آگونیست های بتا-2، بریگاتینیب، بریمونیدین (موضعی)، کورتیکواستروئیدها (استنشاق دهانی و سیستمیک)، داپوکستین، دکس کتوپروفن، دیاسرین، دیازوکسید، الترومبوپگ، اپلرنون، جم‌فیبروزیل، هپارین، هپارین (با وزن مولکولی پایین)، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، هیدروکلروتیازید، ایپراگلیفلوزین، شیرین‌بیان، لورمتازپام، مولسی‌دومین، مولتی ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، دی و ای)، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، آگونیست های اپیوئید، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، نمک‌های پتاسیم، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، رانولازین، ربوکستین، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، تریفلونومید، تولواپتان، تری‌متوپریم، والزارتان

تداخل با غذا:
به مونوگراف هر جزء رجوع شود.