اين دارو در درمان آرتريت روماتوئيدي كه به سالسيلات ها و تركيبات گلوكوكورتيكوئيدها جواب نمي دهند به كار برده مي شود و از پيشرفت ضايعات جلوگيري مي كند.
مكانيسم اثر اين دارو كاملاً مشخص نيست ولي احتمالاً با مهار كردن سيستم هاي حاوي گروه سولفيدريل باعث كاهش فعاليت فاگوسيتيك ماكروفاژها مي گردد.
اتصال آن به پروتئين هاي پلاسما زياد است. اثر دارو حداقل بعد از 8-6 هفته ظاهر مي شود. حدود 90-60 درصد داروبه آهستگي از طريق مدفوع و از طريق ترشحات صفراوي دفع مي شود.
در صورت سابقه ابتلاي به آپلازي مغز استخوان، درماتيت فلسي، آنتروكوليت نكروزدهنده، مشكلات خوني، و فيبروز ريوي نبايد مصرف شود.
تحريك يا زخم زبان يا لثه، خارش پوست، احساس طعم فلزي در دهان، ايجاد زخم يا لكه هاي فلزي در دهان يا گلو، عوارض جانبي شايع اين دارو هستند.
استفاده همزمان با داروهاي كاهنده فعاليت مغز استخوان داروهاي سمي براي كبد احتمال مسموميت با اين دارو را بالا مي برد. مصرف همزمان پني سيلامين با تركيبات حاوي طلا ممكن است خطر بروز به عوارض شديد خوني يا كليوي را افزايش دهد.
1. بيماراني كه نسبت به ساير فلزات سنگين عدم تحمل نشان مي دهند ممكن است اين دارو را نيز تحمل نكنند.
2. اين دارو ممكن است باعث كاهش گويچه هاي سفيد يا پلاكت هاي خون شود.
1. دوره درمان را كامل نمايند. زيرا اثر دارو گاهي اوقات ديررس مي باشد.
2. احتمال تشديد درد مفاصل پس از تزريق دارو وجود دارد.
| کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
|---|---|---|---|---|---|
| 12863 |
|
||||
| 00602 |
|
||||
| 02990 |
|
||||
| 00603 |
|
||||
| 18756 |
|
