این دارو در درمان افسردگی کاربرد دارد.
براحتی ازدستگاه گوارش جذب شده و در عرض 2 ساعت به حداکثر سطح پلاسمایی می رسد. باند پروتئینی آن در حدود 97% است. راههای متابولیک اصلی آن دآلکیلاسیون، هیدروکسیلاسیون و اکسیداسیون است. حذف آن عمدتاً از طریق ادرار (78%) که 10% آن به صورت تغییر نیافته است. نیمه عمر آن 13 ساعت است. در مطالعات حیوان عبور آن از جفت و نیز توزیع در شیر مادر دیده شده است. این دارو مهارکننده انتخابی و قوی باز جذب نورآدرنالین است. تمایل به گیرنده های موسکارینی ندارد.
بیخوابی، خشکی دهان، یبوست و افزایش تعریق، اختلال تطابق بینایی، کاهش اشتها، سرگیجه، تاکی کاردی، تپش قلب، اتساع عروق (وازودیلاتاسیون)، هیپوتانسیون وضعیتی، احتباس ادراری (خصوصاً در مردها) و اختلال نعوظی مثل تآخیر انزال درماتیت آلرژیک، تشنج، تهوع و استفراغ، کاهش غلظت پتاسیم سرمی در بیماران مسن به دنبال مصرف طولانی نیز دیده می شود. هیپوناترمی نیز از دیگر عوارض آن است.
1- همزمان با MAOI و تا دو هفته بعد از قطع آنها نبایستی تجویز گردد.
2- حداقل یک هفته بین قطع ربوکستین و سایر داروهای ایجادکننده واکنش شدید مثل فنلزین بایستی فاصله باشد.
3- در مصرف همزمان ربوکستین با داروهای پایین آورنده فشار خون بایستی احتیاط کرد چرا که باعث هیپوتانسیون ارتوستاتیک می شود.
4- در صورت مصرف همزمان این دارو با دیورتیکهای تخلیه کننده پتاسیم، امکان ایجاد هیپوکالمی وجود دارد.
5- این دارو نبایستی همراه با مهارکننده های ایزوآنزیم CYP3A4 همچون کتوکونازول، آنتی بیوتیکهای ماکرولید مثل اریترومایسین و نیز فلووکسامین مصرف شود.
1- در بیماران با اختلال کبدی و کلیوی بایستی با احتیاط مصرف گردد.
2- در بیماران با اختلال دو قطبی، احتباس ادراری، هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH)، گلوکوم، تاریخچه صرع یا اختلالات قلبی نیز باید با نهایت دقت تجویز گردد.
3- بدلیل ایجاد اختلال در انجام وظایفی که نیاز به مهارتهای شناختی یا حرکتی و یا قضاوت دارد، در هنگام رانندگی و کار با ماشین آلات نباید مصرف شود.
کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
---|---|---|---|---|---|
18270 |
قرص ربوکستین |
||||
05057 |
قرص ریبوکستین |