بودزوناید

فرم استنشاقی:
- بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)(بدون برچسب)
-آسم مزمن، درمان نگهدارنده
-ازوفاژیت ائوزینوفیلیک(بدون برچسب)

فرم نازال:
-رینیت آلرژیک
-رینوسینوزیت مزمن(بدون برچسب)
-رینیت‌های وازوموتور و پرنیال که به درمان‌های مرسوم پاسخ نمی‌دهند(برچسب کانادایی)
-پیشگیری از ایجاد پولیپ بینی
-پولیپ بینی، درمان

رکتال:
-کولیت اولسراتیو در نواحی انتهایی دستگاه گوارش

سیستمیک:
-بیماری کرون(خفیف تا متوسط)
-ازوفاژیت ائوزینوفیلیک(بدون برچسب)
-هپاتیت خودایمنی(در ترکیب با آزاتیوپرین-بدون برچسب)
-کولیت میکروسکوپیک(لنفوسیتیک یا کلاژنوس-بدون برچسب)
-نفروپاتی اولیه ایمن‌گلوبولین آ(داروی جایگزین)
-کولیت اولسراتیو(فعال)

بودزوناید یک داروی کورتیکواستروئیدی است که به اشکال مختلف دارویی تولید می‌شود و کاربردهای متنوعی در کنترلالتهاب در دستگاه تنفس و گوارش دارد.

فرم استنشاقی به دو صورت اسپری استنشاقی و سوسپانسیون جهت استفاده با نبولایزر در دسترس است و در مشکلاتتنفسی مانند آسم مزمن تجویز می‌شود.

فرم نازال این دارو در پیشگیری و درمان علامتی رینیت آلرژیک و درمان سندروم کروپ ( croup syndrome) در کودکاناستفاده می‌شود.

فرم رکتال و خوراکی بودزوناید در اختلالات گوارشی فعال کولون و ایلئوم، بیماری کرون (خوراکی)و کولیت اولسراتیو تجویزمی‌شوند.

این دارو سرعت سنتز پروتئین را کنترل می کند. مهاجرت لکوسیت های با هسته‌ی پلی‌مورف و فیبروبلاست ها را کاهش میدهد. برای پیشگیری یا کنترل التهاب، نفوذپذیری مویرگی و تثبیت لیزوزومی در سطح سلولی را معکوس می کند. بودزونایددارای فعالیت گلوکوکورتیکوئیدی قوی و فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی ضعیف است و به همین دلیل دارای اثرات مهاری رویماست سل ها ، ائوزینوفیل ها، نوتروفیل ها و ماکروفاژها بوده و سبب مهار ریلیز سیتوکین ها می باشد.

متابولیسم:وسیع کبدی؛ CYP450:سوبسترای 3A4(به متابولیت ۱۶ آلفا-هیدروکسی‌پردنیزولون و۶بتا-هیدروکسیبودزوناید که هر دو کمتر از ۱درصد داروی مادر فعال هستند)

جذب سیستمیک:فرم نازال ۳۴درصد؛ خوراکی جذب بالا؛ رکتال (فوم:مختصر، انما: سریع و در عرض ۳ساعت کاملمی‌شود)

مدت زمان شروع اثر: استنشاقی ۲۴ساعت؛نبولایز ۲تا۸روز؛ نازال طی ۱۰ساعت

پیک اثر: استنشاقی۱تا۲هفته؛نبولایز۴تا۶هفته؛ نازال تا ۲هفته

اتصال به پروتئین:۸۵تا۹۰درصد

دفع:۶۶درصد از طریق ادرار(بدون تغییر)، مدفوع ۳۳درصد

نیمه‌عمر:نازال ۲تا۳ساعت؛ استنشاقی ۲/۳ساعت؛ رکتال ۲تا۳/۶ساعت

-سابقه‌ی حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه یا هریک از اجزای فرمولاسیون
-سابقه حساسیت شدید به پروتئین‌های شیر (Pulmicort Flexhaler)
-برونشکتیاز متوسط تا شدید
-سل ریوی(فعال یا نهفته)
-عفونت تنفسی قارچی، باکتریال یا ویروسی درمان نشده
-استاتوس آماتیکوس
-آسم حاد
-برونکواسپاسم حاد
-از قطع ناگهانی خودداری شود
-زخم تیغه یا دیواره‌های بینی التیام نیافته(نازال)
-سوراخ شدن قریب الوقوع روده و همچنین احتمال انسداد روده، آبسه یا سایر عفونت های پیوژنیک، آناستوموزهای تازهروده، فیستول های وسیع و مجاری سینوسی(فرم رکتال)

عوارض شایع:
حساسیت بینی(نازال)، فارنژیت(نازال)، خون‌دماغ، تهوع،رینیت،برنکواسپاسم(نازال)،عفونت تنفسی فوقانی، سرفه، عفونتگوش میانی، عفونت ویروسی، اختلال چشایی(نازال)، استفراغ، گاستروانتریت، اسهال، درد شکمی، کونژنکتیو چشمی،گرفتگی صدا، کاندیدیاز(دهانی یا بینی)، پرفوراسیون تیغه بینی(نازال)، زخم بینی(نازال)، راشپوستی،سرگیجه(خوراکی)، سوهاضمه(خوراکی)، نفخ(خوراکی)، آرترالژی(خوراکی)، خستگی(خوراکی)، درد،آکنه(خوراکی)، عفونت مجاری ادراری(خوراکی)، یبوست(خوراکی)، تغییرات خلق‌و‌خو(خوراکی)، تپش قلب، کرامپعضلانی(خوراکی)، فشارخون(خوراکی)، اختلال خواب(خوراکی)

عوارض جدی:
واکنش‌های حساسیتی، برونکواسپاسم، آنافیلاکسی، ائوزینوفیلیا، سندرم چرگ اشتراوس، سرکوب آدرنال(مصرف طولانیمدت)، هایپرکورتیزیسم (مصرف طولانی مدت)، سرکوب سیستم ایمنی(مصرف طولانی‌مدت)، گلوکوم (مصرف طولانیمدت)، کاتاراکت (مصرف طولانی مدت)، استئوپروز (مصرف طولانی مدت)، سرکوب رشد (مصرف طولانی‌مدت در اطفال)،افزایش فشارخون(خوراکی)، انسداد گوارشی(خوراکی)، دیابت(خوراکی)، سندرم کوشینگ(خوراکیطمصرف طولانی)،آنژیوادم، خونریزی رکتال(خوراکی)، آبسه(خوراکی)، ادم زبان(خوراکی)، هموروئید(خوراکی)، افزایش وزن(خوراکی)،پرمویی(خوراکی)، اختلال در قاعدگی(خوراکی)

مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP3A4
- تشدید اثرات سرکوب‌کننده سیستم ایمنی

تداخلات رده X (پرهیز):
استنشاقی:دسموپرسین، آلدسلوکین، فکسینیدازول، فوزیدیک‌اسید(سیستمیک)، لوگزاپین، لووکتوکونازول، واکسن زنده‌یروتاویروس، مهارکنندگان شدید و متوسط CYP3A4(رکتال)، آب گریپ فروت (خوراکی)

تداخلات ماژور:
آسکلوفناک، آسمتاسین، آمتولمتین، فلورکینولون‌ها، بازوتیفان، بمیپارین، بوسپرویر، بوفگزاماک،بوپروپیون، سلکوکسیب، سرتینیب، کولین سالیسیلات، کلاریترومایسین، کلونیگزین، کوبیسیستات،کانیواپتان، کوپر سالیسیلات، سیکلوسپورین، داروناویر، دیکلوفناک، دیفلونیسال، دی‌پایرون، دروکسیکام،دوولیسیب، اتودولاک، اتوفنامات، فدراتینیب، فلبیناک، فپرادینول، NSAiDs، فپرازون، فکسینیدازول،فلروکساسین، فلوکتافنین، فلومکوئین، فوس‌نتوپیتانت، ایدلالیسیب، ایندیناویر، ایندومتاسین،ایتراکونازول، ایووسیدنیب، کتوکونازول، کتورولاک، لاروترکتینیب، لفامولین، لورلاتینیب، لوماکافتور،ماسیمورلین، منیزیم سالیسیلات، مکلوفنامات، مورنیفلومات، نابومتون، نادروپارین، نفازودون، نلفیناویر،نتوپیتانت، نیمسولاید، نیرماتلویر، اکساپروزین، اکسی‌فن‌بوتازون، پارسیتینیب، فنیل‌بوتازون،پوساکونازول، پرانوپروفن، پروگلومتاسین، پروپیفنازون، پروکوئازون، ریتوناویر، سالیسیلیک اسید،سالسالات، ساکوئیناویر، سارگراموستیم، سدیم سالیسیلات، سولفاسالیسیلیک‌اسید، سولینداک،تلاپرویر، تلیترومایسین، تولمتین، وریکونازول

تداخلات متوسط:
واکسن ها، آپالوتامید، آرانوفین، کریزوتینیب، ایترومایسین، گلیسرول فنیل‌بوتیرات،رانولازین،تستوسترون، توکسوئید تتانوس

کاهش اثرات داروها توسط بودزوناید:
آلدسلوکین، کوزینتروپین، اسکتامین(نازال)

کاهش اثرات بودزوناید توسط داروها:
تنباکو(کشیدن سیگار و قلیان)، داروهای ضداسید معده و داروهای موثر بر اسیدهای صفراوی

افزایش اثرات داروها توسط بودزوناید:
دسموپرسین، لوگزاپین

افزایش اثرات بودزوناید توسط داروها:
مهارکننده‌های CYP3A4 (متوسط و قوی)، کلوفازیمین، اردافیتینیب، فکسینیدازول، فوزیدیک‌اسید(سیستمیک)، آب گریپفروت(سیستمیک)

تداخل با غذا:
آب گریپ فروت با مهار CYP3A4 مخاط روده، فراهمی زیستی بودزونید خوراکی را دو برابر می کند. تشدید اثرات بااستفاده از فرم رکتال ممکن است. راهکار: در طول درمان با فرم خوراکی و رکتال از گریپ فروت یا آب گریپ فروت استفادهنشود.

موارد احتیاط:
-کودکان و نوجوانان
-اختلال کبدی
-سابقه‌ی اخیر درمان طولانی‌مدت با کورتیکواستروئیدهای سیستمیک
-افراد با سیستم ایمنی ضعیف
-عفونت فعال، عفونت درمان نشده‌ی سیستمیک یا موضعی
-توبرکلوزیس فعال یا نهفته
-مواجهه با سرخک یا واریسلا
-استئوپروز
-کاتاراکت
-سابقه یا ریسک گلوکوم
-HSVچشمی
-فشارچشمی بالا IOP
-افراد با فشارخون، نارسایی احتقانی قلب، دیابت، PUD، اختلالات تشنجی، اختلالات روانی(فرم رکتال و خوراکی)
-سکته قلبی اخیر، خطر فئوکروموسیتوماو دایورتیکولیس، آناستوموزیس روده‌ای اخیر، اختلال تیروئید، میاستنی گراویس،نوریت چشمی(فرم خوراکی و رکتال)

هشدارها:
-در آسم حاد يا مداوم با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شود.

-برونکواسپاسم متناقض که ممکن است تهدید کننده زندگی باشد در بعضی موارد با استفاده از عوامل گشادکننده برونشاستنشاقی رخ می‌دهد.این واکنش را باید از پاسخ نامناسب به درمان متمایز کرد. در صورت بروز برونکواسپاسم متناقض،بکلومتازون را قطع کرده و درمان جایگزین را آغاز شود.

-کاهش سرعت رشد ممکن است در اطفال تحت درمان با کورتیکواستروئیدها، حتی در دوزهای توصیه شده از راهاستنشاقی نیز اتفاق بیفتد.کاهش سرعت رشد به دوز و مدت زمان مواجهه با این داروها ارتباط دارد.پس نظارت بر رشد درمدت درمان با بکلومتازون لازم است.

-موارد مرگ و میر ناشی از نارسایی آدرنال در بیماران مبتلا به آسم، در حین و پس از تغییر کورتیکواستروئیدهایسیستمیک به استروئیدهای آئروسل تنفسی رخ داده است. استروئیدهای تنفسی مقدار استروئید سیستمیک مورد نیازجهت درمان بیماران درگیر با تروما، عمل جراحی یا عفونت (به ویژه گاستروانتریت) یا سایر شرایطی که منجر به از دستدادن شدید الکترولیت می‌شوند را تامین نمی کنند. به همین دلیل لازم است برای بیمارانی که تحت جراحی قرار می‌گیرند وتحت درمان با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی با دوز بالا و یا مدت طولانی می‌باشند، در طول دوره جراحی از دوزهایاسترسی هیدروکورتیزون به صورت داخل وریدی داده شود و پس از آن دوز دارو به سرعت در عرض 24 ساعت پس ازجراحی کاهش یابد.

-پیش از قطع کامل درمان، لازم است دوز دارو به تدریج کاهش یابد. مواردی از علائم ترک سیستمیک کورتیکواستروئید(مانند درد مفاصل/عضلات، سستی، افسردگی) هنگام قطع درمان استنشاقی گزارش شده است.

-دوز روزانه‌ی بودزوناید را بر اساس شدت علائم، به طور معمول به شرح زیر تعیین کنید: دوزهای پایین برای آسم پایدارخفیف، دوزهای کم تا متوسط برای آسم پایدار متوسط؛ و دوزهای بالا برای آسم شدید و مزمن.

-در صورت ابتلا به دیابت، قند خون خود را به طور مرتب چک کنید.

-به بیمار تاکید شود که در صورت تب، عفونت یا جراحی به پزشک یا داروساز اطلاع دهد.

-از آنجا كه درمدت درمان با اين دارو احتمال ابتلا به عفونت ها بيشتر مي شود ،اصول بهداشتي را رعايت كرده و ازتماس با افراد بيمار (مخصوصا آبله مرغان و سرخک) تا حدامكان خودداري گردد.

-در طول مصرف دارو از خوردن گریپ فروت یا آب گریپ‌فروت خودداری شود. (مصرف خوراکی و رکتال)

-قبل از اقدام به هرگونه واکسیناسیون به پزشک اطلاع داده‌شود.

-در صورت مصرف فرم خوراکی ، بهترین زمان مصرف صبح‌ها دست کم یک ساعت قبل صبحانه می‌باشد. رژیم غذایی کمنمک طی مصرف این دارو توصیه می شود. دستور مصرف کارخانه‌ی سازنده به صورت دقیق به بیمار آموزش داده‌شود.

-محتویات اسپری با نفس عمیق و آهسته به ریه منتقل شود و از قورت دادن اسپری پرهیز شود.

-کورتیکواستروئیدهای نازال و استنشاقی در دوران شیردهی برای مادر قابل استفاده می‌باشند.اطلاعات انسانی کافیوجود ندارد با این حال با توجه به جذب مختصر سیستمیک مورد انتظار نیست.

-در صورت مصرف طولانی مدت قد کودکان و نوجوانان به صورت منظم و دوره‌ای ارزیابی شود.

-چنانچه بیمار نیاز به مصرف فرم نازال به مدت بیش از دوماه دارد، معاینات بینی به صورت دوره‌ای انجام شود.

-نحوه صحیح مصرف اسپری استنشاقی Pulmicort Flexhaler: قبل از استفاده تکان داده‌نشود. تنها زمان شروعاسپری جدید نیاز به هواگیری می‌باشد.از اسپری کردن در صورت یا چشم خودداری شود. پس از هر بار استفاده، دهان باآب (بدون بلعیدن) شسته‌شود. از شستشو یا قرار دادن دستگاه تنفسی در آب خودداری شود. محل اتصال به دهان را میتوان با دستمال یا پارچه خشک تمیز کرد.چنانچه درجه‌ی اسپری دوز صفر را نشان‌می‌دهد، لازم است اسپری دور انداختهشود حتی اگر کاملاً خالی نیست.اسپری در حالت عمودی نگهداری شود(قطعه‌ی دهانی بالا باشد).

-نحوه صحیح مصرف اسپری استنشاقی Pulmicort Turbuhaler: اسپری در حالت عمودی نگهداری شود(قطعه‌یدهانی بالا باشد). قبل از استفاده تکان داده‌نشود. دستگاه باید قبل از اولین دوز مصرفی هواگیری شود. قطعه‌ی دهانی رابین لب ها قرار داده شود و یک دم قوی و عمیق انجام شود(درحالی که قطعه‌ی دهانی رو به بالا قراردارد).بیمار از بازدمداخل اسپری خودداری نماید. در این نوع اسپری از اسپیسر یا دم‌یاراستفاده نشود.هنگامی که یک علامت قرمز در پنجرهنشانگر دوز ظاهر می شود، به معنی باقی ماندن 20 دوز

می باشد. هنگامی که علامت قرمز به پایین پنجره رسید، دستگاه تنفسی باید دور انداخته شود. پس از مصرف برایکاهش بروز عفونت کاندیدیاز، دهان با آب شسته شود.

-نحوه‌ صحیح مصرف سوسپانسیون نبولایزر: قبل از استفاده خوب تکان داده شود؛ به بیمار تاکید شود که از بلعیدنسوسپانسیون خودداری کند و از جت نبولایزر متصل به کمپرسور هوا استفاده و به وسیله‌ی قسمت دهانی یا ماسکصورت (با سایز مناسب)مصرف نماید.از نبولایزر اولتراسونیک استفاده نشود.پیش از شروع مصرف از سازگاری این داروبا سایر داروها (به عنوان مثال، آلبوترول، ایپراتروپیوم) در نبولایزر گزارش شده است . به بیمار توصیه شود راهنمای داخلبسته‌بندی کارخانه‌ را مطالعه نماید و از فیلم‌های آموزشی جهت یادگیری مصرف صحیح استفاده کند. پس از هر باراستفاده، دهان بیمار با آب (بدون بلعیدن) شسته شود. در صورت استفاده از ماسک صورت بیمار نیز شسته‌شود.

هر آمپول حاوی 2 میلی لیتر محلول است. اگر بخشی از آمپول برای دستیابی به دوز مناسب لازم است،از نرمال سالینبرای رسیدن به حجم لازم در کاپ نبولایزر استفاده شود.

-نحوه‌ی نگهداری انواع محلول نبولایزر طبق توصیه‌های شرکت سازنده رعایت شود. در بسته بندی آلمینیومی خود محصولبه منظور دورنگهداشتن از نور نگهداری شود. زمانی که بسته بندی آلمینیومی باز شد، مابقی محتوای آمپول باید در مدتزمان توصیه شده توسط کارخانه استفاده شود.

-به بیمار آموزش داده شود که در صورت مشاهده ی علائم حساسیت به دارو(آنژیوادم، برونکواسپاسم، راش و کهیر) بهپزشک مراجعه کند تا در صورت نیاز دارو قطع شود.

-استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها ممکن است احتمال بروز عفونت ثانویه را افزایش دهد. عفونت های حاد (ازجمله عفونت های قارچی) را پنهان کند، عفونت های ویروسی را طولانی یا تشدید کند، یا پاسخ به واکسن ها را محدود کند. در صورت امکان در بیماران مبتلا به تبخال چشمی، سل تنفسی فعال یا نهفته، یا عفونت های سیستمیک ویروسی، قارچی،انگلی یا باکتریایی درمان نشده استفاده نشود. از قرار گرفتن بیمار در معرض آبله مرغان و سرخک اجتناب شود و درصورت مواجهه با بیمار مبتلا به سرخک یا واریسلا، با ایمونو‌گلوبولین واریسلا زوستر یا ایمونوگلوبولین داخل عضلانیتلفیقی جهت پیشگیری استفاده شود. اگر آبله مرغان ایجاد شود، می‌توان درمان با عوامل ضد ویروسی را در نظر گرفت.

-عفونت های موضعی کاندیدا آلبیکنس حلقی-دهانی در مصرف کنندگان این دارو گزارش شده است. اگر این اتفاق افتاد،در حین ادامه ی درمان، درمان مناسب آغاز شود.

-پیش از قطع درمان لازم است دوز مصرفی به صورت تدریجی کاهش یابد. با کاهش تدریجی دوز، درمان سیستمیککورتیکواستروئید را متوقف کنید. عملکرد ریه، مصرف بتا آگونیست، علائم آسم و علائم و نشانه‌های نارسایی آدرنال (مانندخستگی، بی‌حالی، ضعف، تهوع/استفراغ، افت فشار خون) را در طول قطع مصرف کنترل کنید.

-اسپری استنشاقی در حالت عمودی یا ایستاده، در دمای اتاق در محیط خشک و خنک و دور از شعله و گرما نگهداریشود. سوراخ کردن اسپری و قرار گرفتن در دمای بیشتر از ۴٩درجه‌ی سانتی‌گراد می تواند منجر به ترکیدن اسپری شود.

-کورتیکواستروئیدهای استنشاقی که برای درمان آسم استفاده می شود نباید در بیمارانی که قصد بارداری دارند قطعشود . درمان با کمترین دوز موثر ادامه یابد.

-FEV1و سایر تست‌های ریوی به صورت منظم و دوره‌ای انجام شود.

-کورتیکواستروئیدهای استنشاقی برای درمان آسم در دوران بارداری توصیه می شوند. درمان با کمترین دوزی که باعثکنترل آسم می شود باید ادامه یابد. لازم است علائم آسم مادر به صورت ماهانه در دوران بارداری کنترل شود.

-در صورت وجود خطر سرکوب محور HPA، تست تحریک ACTH، تست کورتیزول صبحگاهی پلاسما و تست کورتیزولآزاد ادراری داده شود.

-عارضه جانبی مهم این دارو که می‌تواند درمان‌های دندان پزشکی را با چالش مواجه کند، کاندیدیازیس دهان، خشکیدهان (جریان طبیعی بزاق پس از قطع دارو مجدد از سر گرفته می شود)، خشکی بینی و خشکی گلو می‌باشد. عفونتهای موضعی با کاندیدا آلبیکنس یا آسپرژیلوس نایجر اغلب در دهان و حلق با استفاده مکرر از یک کورتیکواستروئیداستنشاقی رخ می دهد. ممکن است بیمار نیاز به درمان با داروهای ضد قارچ مناسب یا قطع استفاده از دارویاستنشاقی داشته باشد. بروز درد دهانی‌حلقی و موارد نادر تغییر حس چشایی نیز گزارش شده‌است.

-به بیمارتاکید شود جهت جلوگيري از خشن شدن صدا، التهاب گلو و ايجاد كانديدياز، بعد از هر بار مصرف، دهان خود رابا آب بشوید.

-در اطفال، سالمندان و کسانی که کنترل کمتری بر روی تنفس خود دارند توصیه به مصرف داروهای استنشاقی با کمکدستگاه دمیار، موجب دارورسانی بهتر و اثربخشی بالاتر می‌شود و به هدایت داروهای تنفسی و استنشاق راحت تر داروکمک می‌کند.

-در صورت استفاده از فرم نازال(اسپری بینی)بیمار حداکثر مجاز به مصرف ۴پاف در هر سوراخ بینی در یک روزمی‌باشد و در صورت عدم بهبود آبریزش بینی طی سه‌هفته، باید از ادامه‌ی مصرف صرف نظر شود.

-تراکم استخوان در صورت مصرف طولانی‌مدت، بی تحرکی طولانی، سابقه‌ی خانوادگی استیوپروز یا مصرف مزمنداروهای کاهنده‌ی تراکم استخوانی به صورت دوره‌ای ارزیابی شود.

-وضعیت رشد و قد کودکان و نوجوانان تحت درمان با این دارو به صورت دوره‌ای و‌منظم چک شود.

-معاینات چشمی در صورت مصرف طولانی یا تغییرات در بینایی و سابقه‌ی گلوکوم/کاتاراکت/IOP/به صورت منظم ودوره‌ای انجام شود.

-معاینه‌ی دهانی به صورت منظم و دوره‌ای انجام شود و اطلاعات لازم جهت پیشگیری از ضایعات دهانی و عفونت قارچیبه بیمار داده‌شود.

-بهترین زمان مصرف فرم خوراکی صبح ها می‌باشد. کپسول ها را می‌توان باز کرد اما از خرد کردن یا جویدن محتوایکپسول خودداری شود.

-تجویز خوراکی بودزوناید در دوران بارداری(خصوصاً در سه ماهه‌ی اول)، حتماً با ارزیابی نسبت خطر و‌منفعتی که برایمادر و جنین به همراه دارد انجام شود. داده‌های انسانی کافی وجود ندارد، با این حال خطر احتمالی شکاف دهانی، وزنکم نوزاد در زمان تولد، و تولد نوزاد نارس بر اساس داده‌های انسانی متناقض با سایر کورتیکواستروئیدهای سیستمیکوجود دارد. خطر احتمالی آسیب جنین، از جمله تراتوژنیسیته و مرگ جنین، بر اساس داده های حیوانی در کمتر از 1 برابردوز توصیه شده برای انسان وجود دارد و همچنین خطر احتمالی سرکوب آدرنال جنین بر اساس مکانیسم اثر دارو موردانتظار است.

-تجویز خوراکی بودزوناید به مدت طولانی در دوران شیردهی، مصرف بودزوناید خوراکی حتماً با ارزیابی نسبت خطرو‌منفعتی که برای مادر و شیرخوار به همراه دارد انجام شود. مطالعات انسانی کافی در دسترس نیست، با این حال خطرآسیب نوزاد بر اساس ترشح محدود دارو در شیر انتظار نمی رود. هیچ داده انسانی برای ارزیابی اثرات بودزوناید بر تولیدشیر در دسترس نیست. با این حال مصرف بودزوناید استنشاقی یا نازال با شیردهی سازگار است.

-در مدت درمان با بودزوناید خوراکی فشار خون و قندخون بیمار به صورت منظم و دوره‌ای چک شود.همجنین در مواردیکه سابقه‌ی PUDدارند یا دچار سوهاضمه ی جدی می‌باشند، عکس برداری از دستگاه گوارش فوقانی توصیه می‌شود.

-طرز مصرف در موارد ازوفاژیت ائوزینوفیلیک: مایع / سوسپانسیون ویسکوز (آماده سازی محلول استنشاقی خوراکی) بهآرامی طی 5 تا 10 دقیقه (بلافاصله)پس از آماده سازی بلعیده‌شود.به مدت 30 دقیقه پس از تجویز بودزوناید از مصرفمواد غذایی جامد یا مایع، مسواک زدن یا شستشوی دهان خودداری شود.در صورت استفاده دوبار در روز، ترجیحاً بعد ازصبحانه و قبل از خواب شب مصرف شود.

-نحوه‌ی آماده‌سازی محلول/سوسپانسیون ویسکوز بودزوناید: بلافاصله قبل از مصرف محلول آبی بودزونید (1 میلی گرم درهر 2 میلی لیتر) یا محلول نبولیزه (0.5 میلی گرم در هر 2 میلی لیتر [Pulmicort Respules]) با حامل پیشنهادیکارخانه (همچون ۱۰ بسته Splenda یا ۲/۵ سانتی متر مکعب Neocate Nutraبه ازای هر میلی گرم بودزونید)، مخلوطشود تا به قوام دوغاب برسد.

-در صورت نیاز به تغییر بودزوناید از فرم سیستمیک به استنشاقی، ممکن است مشکلات آلرژیک قبلی بیمار (رینیت، ورمملتحمه، اگزما، آرتریت و شرایط ائوزینوفیلیک) مجدداً آشکار شود. به همین خاطر توصیه می‌شود دوز دارویکورتیکواستروئید سیستمیک به تدریج کاهش یابد تا کاملاً قطع شود. عملکرد ریه، مصرف بتا آگونیست، علائم آسم و علائمو نشانه‌های نارسایی آدرنال (مانند خستگی، بی‌حالی، ضعف، تهوع/استفراغ، افت فشار خون) در طول قطع مصرفسیستمیک توسط پزشک کنترل شوند.

-در صورت استفاده از فرم نازال در صورت عدم مشاهده‌ی پیشرفت درمانی در پولیپ‌ها در عرض ۳هفته، درمان با ایندارو‌قطع گردد.

-فرم نازال در کودکان‌کمتر از ۶سال استفاده نشود.

-به دلیل اینکه مصرف این دارو روند ترمیم زخم‌های بینی را به تاخیر می‌اندازد، در مصرف فرم نازال در مواردی که زخم دردیواره یا تیغه ی بینی وجود دارد یا بینی تحت جراحی یا ضربه قرار گرفته، خودداری شود.

-مصرف فرم نازال بودزوناید در بارداری و شیردهی با نظر پزشک و داروساز امکان‌پذیر است.

-فرم رکتال بودزوناید به صورت فوم و انما در برخی کشورها در دسترس است و در موارد کولیت اولسراتیوو زخم هایانتهایی دستگاه گوارش(در فاصله‌ی ۴۰سانتیمتری با مقعد، رکتوم، سیگموئید و کولون پایین‌رونده)در دوره‌های ۴هفته‌ایتجویز می‌شود.به بیمار تاکید شود که این نوع دارو دقیقا طبق دستور شرکت سازنده مصرف شود.

-هیپوآدرنالیسم ممکن است در نوزادان به دنبال استفاده مادر از کورتیکواستروئیدها در بارداری رخ دهد. پایش مادر وشیرخوار لازم است.

از آنجایی که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک ممکن است خطر دیابت بارداری و سایر پیامدهای نامطلوب بارداری راافزایش دهند، استفاده از آنها جهت درمان نگهدارنده در زنان باردار مبتلا به بیماری التهابی روده توصیه نمی شود. با اینحال، کورتیکواستروئیدها ممکن است در مراحل عود بیماری در بیماران باردار استفاده شوند.

-کورتیکواستروئیدهای مورد استفاده در بیماری التهابی روده با شیردهی سازگاری دارند. چنانچه در مورد مواجهه‌یشیرخوار با دارو نگرانی وجود دارد، برخی گایدلاین‌ها پیشنهاد می‌کنند فاصله‌ی ۴ساعته پس از مصرف خوراکی این داروتوسط مادر با شیردهی رعایت شود.

-نفروپاتی ایمونوگلوبولین A با پیامدهای نامطلوب بارداری همراه است. در مواردی که درمان‌های حمایتی در کنترل بیماریدر بیمارانی که قصد باردار شدن دارند کافی نیست، ممکن است از سرکوب کننده های ایمنی استفاده شود. تا زمانی کهبیماری کنترل نشود، استفاده از یک روش پیشگیری از بارداری موثر، توصیه می شود.(فرم خوراکی)