آلکلومتازون چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف آلکلومتازون

+درماتوز(غیر مقاوم یا پاسخگو به استروئید)

آلکلومتازون یک کورتیکواستروئید موضعی با قدرت متوسط/پایین می‌باشد که در بسیاری از التهابات پوستی خارش‌دار از جمله پسوریازیس و اگزما که به کورتیکواستروئیدها جواب می‌دهند، قابل تجویز است.
این دارو همچنین در کودکان بالای ۱سال، قابل تجویز می‌باشد.

مکانیسم اثر آلکلومتازون

کورتیکواستروئیدهای موضعی دارای خواص ضد التهابی، ضد خارش و منقبض کننده عروق هستند.
مکانیسم دقیق اثرات ضدالتهابی این دارو مشخص نیست اما احتمالاً با مهار سایتوکاین‌های التهابی متعدد و تولید گلوکوکورتیکوئیدها و مینرالوکورتیکوئیدها، اثرات خود را اعمال می‌کند.
ممکن است با تاثیر بر روی تشکیل، آزادسازی و فعالیت واسطه های شیمیایی درون زای التهاب (کینین ها، هیستامین، آنزیم های لیپوزومی، پروستاگلاندین ها) از طریق القای پروتئین های مهاری فسفولیپاز A2 (لیپوکورتین ها) و مهار متوالی آزادسازی اسید آراشیدونیک، التهاب را کاهش دهد.

فارماکوکینتیک آلکلومتازون

متابولیسم: کبدی؛ CYP450:نامشخص؛ ۳درصد جذب سیستمیک پس از ۸ساعت از زمان استعمال موضعی دارد که با توجه به مقدار مصرف و موضع مصرف، اکلوژن و فاکتورهای اختصاصی pt ، متفاوت است.

مدت زمان شروع اثر: اگزما ۵/۳روز، پسوریازیس ۶/۷روز

مدت زمان رسیدن به پیک اثر: اگزما۱۳/۹روز، پسوریازیس ۱۴/۸روز
دفع:ادرار
نیمه‌عمر: نامشخص

منع مصرف آلکلومتازون

-حساسیت به این دارو یا داروهای مشابه

موارد احتیاط:
-عفونت پوستی
-اطفال
-بیماری عروق محیطی(PVD)

عوارض جانبی آلکلومتازون

عوارض شایع:
خارش، سوزش، قرمزی، فولیکولیت، درماتیت آکنه فرم، هایپوپیگمنتیشن، درماتیت پری‌اورال، درماتیت تماسی آلرژیک، عفونت ثانویه، آتروفی پوست، استریا، میلیاریا

عوارض جدی:
سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز آدرنال HPA(مصرف طولانی‌مدت)، سندرم کوشینگ(مصرف طولانی‌مدت)، هایپرگلیسمی(مصرف طولانی‌مدت)، افزایش فشارخون داخل جمجمه‌ای(مصرف طولانی‌مدت در اطفال)

تداخلات دارویی آلکلومتازون

منع مصرف همزمان(کنترا اندیکه):
آلدسلوکین

توصیه های دارویی آلکلومتازون

-دو تا سه بار در روز یک لایه‌ی نازک بر روی پوست تمیز و خشک استعمال شود.در صورت کنترل ضایعات می‌توان درمان را متوقف کرد.
-از تماس با مخاط چشم و مصرف داخلی خودداری شود.
-عموماً برای پوست صورت، زیر بغل یا کشاله‌ی ران تجویز نمی‌شود.
-از استفاده بر روی زخم باز یا ضایعات ترشح‌دار خودداری شود.
-استفاده از پانسمان بسته پس از مصرف این دارو توصیه نمی‌شود مگر در شرایطی که پزشک لازم می‌بیند.
-پس از دو هفته درمان با این دارو، در صورت عدم مشاهده‌ی پاسخ درمانی، ضایعات مجدداً ارزیابی شوند.
-توصیه می‌شود پیش از تجویز کورتیکواستروئیدهای موضعی، قدرت داروی مورد نظر با توجه به شکل دارویی چک شود تا داروی مناسب با وضعیت بیمار تجویز گردد.
-از استعمال در نواحی زیر پوشک (اطفال)خودداری شود.این دارو‌مناسب درماتیت ناشی از پوشک نمی‌باشد و اثربخشی و ایمنی این دارو در مصرف بیش از سه هفته در اطفال تایید نشده.
-در صورت نیاز به تجویز طولانی‌مدت یا در موضع وسیع در دوران بارداری، لازم است میزان خطر و منفعتی که برای بیمار و جنین دارد، محاسبه شود.مطالعات انسانی وجود ندارد اما ریسک آسیب به جنین باتوجه به جذب سیستمیک مختصر مورد انتظار نیست.
-در دوران شیردهی با احتیاط مصرف شود. چنانچه در دوران شیردهی نیاز به مصرف کوتاه مدت کورتیکواستروئید موضعی باشد، توصیه می‌شود از استروئید با کمترین قدرت و بلافاصله بعد از شیردهی، برای ناحیه نوک پستان استفاده شود و فرآورده‌ی موضعی قبل از شیردهی بعدی به طور کامل از روی پوست پاک شود. اطلاعات انسانی کافی نیست اما خطر احتمالی آسیب به نوزاد با بلع خوراکی یا استفاده طولانی‌مدت و در موضع وسیع وجود دارد. اطلاعات انسانی قابل استناد برای ارزیابی اثرات این دارو بر تولید شیر در دسترس نیست.
-در صورت وجود خطر سرکوب محور HPA، تست تحریک ACTH، تست کورتیزول صبحگاهی پلاسما و تست کورتیزول آزاد ادراری داده شود.
-خانم‌های باردار از مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی در قسمت‌هایی از پوست که جذب سیستمیک بالایی دارند(زیربغل، چین‌های پوستی و ناحیه‌ی تناسلی) خودداری کنند و همچنین در آن نواحی از پوست که دچار ترک‌های پوستی یا استریا شده یا مستعد ایجاد ترک می‌باشند(شکم، سینه‌ها و ران‌ها) از این داروها با احتیاط استفاده نمایند.
-ضایعات بیمار از لحاظ بروز عفونت‌های قارچی یا باکتریال ثانویه تحت نظر قرار گیرد.