ایپراتروپیوم+سالبوتامول چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف

داروی ترکیبی ایپراتروپیوم و سالبوتامول در درمان آسم و تنگی نفس به عنوان بازکننده برونش کاربرد دارد

مکانیسم اثر

ایپراتروپیوم بروماید با مهار گيرنده هاي موسكاريني باعث گشادي برونش مي شود.
سالبوتامول بتا2 آگونیست انتخابی کوتاه اثر است که باعث شل شدن عضلات تنفسی می شود

عوارض جانبی

به مونوگراف هریک از داروها به صورت جداگانه نیز رجوع شود.
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: آنژین صدری، آریتمی قلبی، درد قفسه سینه، ادم، افزایش فشارخون، تپش قلب، تاکی کاردی
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، درد، سرگیجه، خستگی، بی خوابی، عصبانیت، اختلال صدا
پوستی: خارش، راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: کاهش پتاسیم خون
گوارشی: یبوست، اسهال، اختلال چشایی، سوء هاضمه، استفراغ، خشکی دهان
ادراری تناسلی: سوزش ادرار، عفونت مجاری ادراری
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، سستی، اسپاسم عضلانی، درد عضلانی، لرزش
چشمی: درد چشم
تنفسی: سرفه، نازوفارنژیت، برونشیت، عفونت مجاری تنفسی فوقانی، فارنژیت، بی کفایتی تنفسی، سینوزیت، تنگی نفس، برونکواسپاسم، خشکی گلو، علائم شبه آنفلونزا، افزایش ترشحات برونش، گلودرد، خس خس سینه
سایر عوارض (درصد نامشخص):
گوارشی: تهوع

تداخلات دارویی

*مشخصات کلی تداخلات:
• جزء آلبوترول؛
- تشدید اثرات افزاینده فشارخون
- تشدید هیپوکالمی

• جزء ایپراتروپیوم؛
- تشدید اثرات آنتی کولینرژیک

تداخلات رده X (پرهیز):
آکلیدینیوم، داروهای آنتی کولینرژیک، بتابلاکرها (غیرانتخابی)، سیمتروپیوم، الوکسادولین، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، لووسولپرید، لوکساپین، اوکساتومید، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پراملینتید، روفناسین، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم

کاهش اثرات داروها توسط ایپراتروپیوم و آلبوترول:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، داروهای معدی - روده‌ای (پروکینتیک)، ایتوپرید، لووسولپرید، متاکولین، نیتروگلیسیرین، سکرتین

کاهش اثرات ایپراتروپیوم و آلبوترول توسط داروها:
مهارکننده‌های استیل کولین استراز، بتابلاکرها (انتخابی گیرنده بتا1)، بتابلاکرها (غیرانتخابی)، بتاهیستین

افزایش اثرات داروها توسط ایپراتروپیوم و آلبوترول:
داروهای آنتی کولینرژیک، آتوسیبان، فرآورده‌های حاوی کانابینوئید، سیمتروپیوم، دوکسوفیلین، الوکسادولین، گلوکاگون، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، دیورتیک های لوپ، لوکساپین، میرابگرون، آگونیست های اپیوئید، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، عوامل طولانی کننده فاصله QT (با بالاترین خطر)، راموسترون، روفناسین، سولریامفتول، سمپاتومیمتیک ها، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیوتروپیوم، توپیرامات

افزایش اثرات ایپراتروپیوم و آلبوترول توسط داروها:
آکلیدینیوم، آمانتادین، آتوموکستین، فرآورده‌های حاوی سم بوتولینوم، فرآورده‌های حاوی کانابینوئید، کلرال بتائین، کوکائین (موضعی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، گوانتیدین، لینزولید، میانسرین، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز، اوکساتومید، اوزانیمود، پراملینتید، پروکاربازین، تدیزولید، اومکلیدینیوم

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.