دسلوراتادین چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

قرص بهنیتیس محصول شرکت بهستان دارو

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف دسلوراتادین

این دارو یک آنتی هیستامین نسل دوم می باشد که در مشکلات حساسیتی مانند رینیت آلرژیک و کهیر مزمن استفاده می شود.
‎در کودکان بالای ۶ ماه می توان در رینیت آلرژیک و فصلی و. کهیر مزمن با دوز مناسب از محلول خوراکی این دارو استفاده کرد.
‎فرم دارویی موجود:
‎بصورت قرص خوراکی ۵ میلی گرم و قرص قابل انحلال ( ODT ) ۲.۵ و ۵ میلی گرم تولید شده است.
‎همچنین با نام تجاری clarinex به صورت محلول خوراکی 0.5 mg/ml نیز تولید می شود.

مکانیسم اثر دسلوراتادین

*-متابولیت فعال لوراتادین
آنتی هیستامین سه حلقه ای طولانی اثر (آنتاگونیست اختصاصی گیرنده محیطی H1)

فارماکوکینتیک دسلوراتادین

*شروع اثر: طی 1 ساعت
اوج اثر: 3 ساعت
طول اثر: 24 ساعت
پیک سرمی:
کودکان (5-2 سال) 3.17 ساعت
کودکان (11-6 سال) 3.57 ساعت
بزرگسالان 3 ساعت
اتصال به پروتئین: 87-82% (متابولیت فعال آن 89-85%)
متابولیسم: کبدی (به متابولیت فعال: 3-هیدروکسی دس لوراتادین توسط آنزیم نامشخص)
نیمه عمر:
کودکان (5-2 سال) 16.4 ساعت
کودکان (11-6 سال) 19.4 ساعت
بزرگسالان 27 ساعت
دفع: ادرار (87%)، مدفوع (متابولیت ها)

عوارض جانبی دسلوراتادین

*عوارض شایع (%10<):
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، تحریک پذیری
گوارشی: اسهال
تنفسی: عفونت مجاری تنفس فوقانی
متفرقه: تب
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
سیستم اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، بی خوابی، خستگی، سرگیجه، احساسات ناپایدار
پوستی: اریتم، راش ماکولوپاپولار
گوارشی: استفراغ، بی اشتهایی، تهوع، سوء هاضمه، افزایش اشتها، خشکی دهان
ادراری تناسلی: عفونت مجاری ادراری
عفونی: زونا، عفونت انگلی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد عضلانی
گوشی: عفونت گوش میانی
تنفسی: برونشیت، آبریزش بینی، فارنژیت، خون دماغ

تداخلات دارویی دسلوراتادین

*مشخصات کلی تداخلات:
اطلاعاتی گزارش نشده است.

تداخلات رده X (پرهیز):
آزلاستین (بینی)، برومپریدول، لاسمیدیتان، ارفنادرین، اوکسوممازین، پارالدهید، پیتولیسانت، تالیدومید

کاهش اثرات داروها توسط دسلوراتادین:
بنزیل پنیسیلوئیل پلی لیزین، بتاهیستین، هیالورونیداز، پیتولیسانت

کاهش اثرات دسلوراتادین توسط داروها:
آمفتامین ها، لوماکافتور و ایواکافتور، القا کننده های P-gp/ABCB1

افزایش اثرات داروها توسط دسلوراتادین:
اتانول، آمزینیوم، آزلاستین (بینی)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سرکوب کننده های CNS، فلونیترازپام، متوتریمپرازین، متیروزین، اگونیست های اپیوئیدی، ارفنادرین، اوکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پرامی پکسول، روپی نیرول، روتیگوتین، SSRIها، سوورکسانت، تالیدومید، زولپیدم

افزایش اثرات دسلوراتادین توسط داروها:
آلیزاپرید، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، کانابیس، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، مهارکننده های متوسط و قوی CYP2C8، دیمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، اردافتینیب، هیدروکسی زین، کاوا کاوا، لاسمیدیتان، لمبورکسانت، لوفکسیدین، لوماکافتور و ایواکافتور، منیزیم سولفات، متوتریمپرازین، متوکلوپرامید، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکسوممازین، پرامپانل، مهار کننده های P-gp/ABCB1، رانولازین، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، تریمپرازین

تداخل با غذا:
مصرف همراه با غذا بر فراهمی زیستی دارو اثری ندارد.

هشدار ها دسلوراتادین

*1- در مصرف طولانی مدت، عملکرد کلیه (مانند سطح کراتینین) و کبد ارزیابی شود و در صورت نیاز تنظیم دوز صورت گیرد.
2- بیمار از لحاظ علایم واکنش های ازدیاد حساسیت پایش شود.

توصیه های دارویی دسلوراتادین

‎توصیه ها:
‎-نیاز به کاهش دوز در افراد با نارسایی کلیوی و کبدی وجود دارد ( بهتر است هر ۴۸ ساعت مصرف گردد به جای هر ۲۴ ساعت )
‎-در صورت مصرف طولانی مدت پیش از شروع درمان cr بیمار چک شود.