آرژینین چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف آرژینین

برای کمک به عضله سازى، تحریک ترشح هورمون رشد، تقویت سیستم ایمنى، کمک به گشادى عروق و افزایش جریان خون، کمک به قواى جنسى کاربرد دارد
در تشخیص میزان ترشح هورمون رشد از غده هیپوفیز( در بیماری های مثل کم کاری کلی غده هیپوفیز، کوتولوگی ناشی از کم کاری هیپوفیز،آدنومای کروموفوب،کرانیوفاژیومای بعد از عمل جراحی، هیپوفیزکتومی، ضایعات هیپوفیز، اکرومگالی، ژیگانتیسم و مشکلات مربوط به رشد و قامت ) مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر آرژینین

فرم خوراکی: ال آرژنین در بدن به نیتریک اسید تبدیل مى شود. نیتریک اسید باعث گشادى عروق خونى و بهبود خونرسانى در بدن مى شود. ال آرژنین همچنین باعث آزادسازى هورمون رشد، انسولین و سایر مواد بدن مى شود.
انفوزیون داخل وریدی دارو غالباً باعث افزایش قابل ملاحظه سطح پلاسمایی هورمون رشد در افراد با هیپوفیز سالم می شود. این افزایش در اختلال هیپوفیزی تقلیل می یابد یا به طور کلی از بین می رود.

فارماکوکینتیک آرژینین

جذب: خوراکی: به خوبی جذب می شود
توزیع: Vd: حدود 33L/kg پس از تزریق وریدی 30g
متابولیسم: عمدتاً در کبد و روده ها متابولیزه می شود
فراهمی زیستی: خوراکی: حدود 68%
نیمه عمر حذف: 42±2 دقیقه پس از تزریق وریدی 30g، حذف غیرخطی وابسته به دوز دارد
زمان رسیدن به پیک سرمی: خوراکی: 2 ساعت؛ وریدی: 22 تا 30 دقیقه
دفع: ادراری (16% در 90 دقیقه اول)

منع مصرف آرژینین

در صورت سابقه آلرژی شدید و بارداری نباید این دارو را مصرف کرد.

عوارض جانبی آرژینین

تهوع، استفراغ، سردرد، برافروختگی، بیحسی و تحریک وریدها در موضع تزریق از عوارض جانبی این دارو هستند.

تداخلات دارویی آرژینین

*مشخصات کلی تداخلات فرم وریدی:
اطلاعاتی گزارش نشده است.
خوراکی: در صورت مصرف داروهاى کاهنده فشار خون (کاپتوپریل، لوزارتان، والزارتان، آملودیپین و هیدروکلرتیازید)، داروهاى گشاد کننده عروق (نیتروگلیسیرین، ایزوسورباید) و سیلدنافیل مصرف ال آرژنین ممنوع است

هشدار ها آرژینین

خوراکی: در افراد با سابقه آلرژى و آسم، سیروز کبدى، فشار خون پایین، قبل از جراحى با احتیاط مصرف گردد.
وریدی:
الف- فرم وریدی این دارو برای مقاصد تشخیصی است و هیچگونه کاربرد درمانی ندارد.
ب- به دلیل هیپرتونیک بودن ویال، دارو باید داخل وریدی تزریق شود.
ج- اگر آزمون هیپوگلسیمی انسولین بیانگر کمبود ذخیره هیپوفیز برای هورمون رشد بود، توصیه می شود آزمون اول آرژینین برای تائید پاسخ منفی یک روز بعد انجام شود. چنانچه بیماری به آزمون اول آرژینین پاسخ ندهد باید یک روز بعد آزمون دوم آرژینین انجام شود. بعضی بیماران که به آرژینین پاسخ می دهند ممکن است به انسولین پاسخ ندهند و بر عکس. میزان پاسخ مثبت کاذب این آزمون 32% و میزان پاسخ منفی کاذب 27% است.

توصیه های دارویی آرژینین

1- این فراورده اسیدی و هیپروتونیک می باشد و ممکن است باعث تحریک بافتی شود. تجویز مقدار ناکافی یا طولانی شدن مدت انفوزیون ممکن است تحریک غده هیپوفیز را کاهش دهد و آزمون را خنثی نماید. سرعت زیاد انفوزیون باعث تحریک بافتنی، برافروختگی، تهوع و استفراغ می شود.
2- این دارو حاوی مقادیر زیادی نیتروژن قابل متابولیزه شدن است، بعد از تجویز دارو به اثر موقت نیتروژن وارد شده بر کلیه باید توجه شود.
3- یون کلر موجود در محلول معادل 47.5mEq/100ml می باشد. اثر تزریق این مقدار کلر به بیماران مبتلا به اختلالات الکترولیتی باید مورد توجه قرار گیرد.
4- مقدار پایه و تحریک شده هورمون رشد در زنان باردار یا مصرف کنندگان داروهای ضد بارداری خوراکی افزایش می یابد.