اومگا 3 تری گلیسرید چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

ا
امگا3 باریج با منشاء گیاهی

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف اومگا 3 تری گلیسرید

در بیماران مبتلا به هیپرتری گلیسریدمی شدید و همچنین برای پیشگیری ثانویه در افرادی که دچار انفارکتوس میوکارد می باشند از روغن ماهی به عنوان منبع تری گلیسریدهای امگا-3 و فرآورده هایی همانند امگا3 منشا دریایی استفاده می شود.. همچنین تحت عنوان مکمل های غذایی به بازار عرضه می شوند و گروه متنوعی از این فرآورده ها موجود می باشند که از لحاظ محتوای EPA و DHA متفاوت می باشند. دوز معمول روغن ماهی خوراکی جهت درمان هیپرتری گلیسریدمی 5 گرم، 2 بار در روز از فرآورده های حاوی 17% EPA و 5/11% DHA می باشد و یا 2 تا 4 بار در روز از فرآورده ای حاوی 46% EPA و 38% DHA دارند.
برای پیشگیری ثانویه در انفارکتوس میوکارد یک گرم در روز از فرآورده ای از اتیل استراسید امگا-3 استفاده می شود که حاوی 46% EPA و 38% DHA می باشد.

مکانیسم اثر اومگا 3 تری گلیسرید

امگا-3 حاوی تری گلیسریدهای حاصل از اسید چرب امگا-3 مخصوصاً eicosapentaenoic acid و docosa hexaenoic acid می باشند. این اسیدهای چرب طولانی زنجیر غیر اشباع چندتایی از پیش سازهای eicosanoids در ماهی هستند و هنگامی که توسط انسان مصرف می شوند با پیش ساز آراشیدونیک اسید رقابت می کنند. فعالیت آن ها در انسان عبارتنداز کاهش لیپیدهای خون مخصوصاً کاهش تری گلیسیریدهای پلاسما به علاوه اثر ضد التهابی و ضد پلاکتی.

عوارض جانبی اومگا 3 تری گلیسرید

شایع ترین عارضه جانبی این دسته دارویی به ویژه در دوزهای بالا اختلالات گوارشی است که عبارتند از: حالت تهوع و استفراغ،اتساع شکم، اسهال و یبوست. گزارش های نادری از آکنه و اگزما موجود می باشند. در افراد مبتلا به هیپرتری گلیسیریدمی افزایش متوسط در ترانس آمینازهای کبدی مشاهده شده است.
خلوص و غلظت فرآورده ها با هم متفاوت است. بعضی از فرآورده ها حاوی مقادیری از ویتامین های A و D می باشند و مصرف طولانی مدت آنها سبب مسمومیت می شود. اگرچه بیماری از فرآورده ها حاوی ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان می باشند ولی احتمال کمبود آن در مصرف طولانی مدت دارو از نظر تئوری مطرح شده است. نگرانیهائی در موردارزش بالای کالری ومحتوای کلسترول بعضی از این فراوردهها مطرح شده است.
امگا3 دارای فعالیت آنتی ترومبوتیک می باشند و در افراد مبتلا به اختلالات خونریزی دهنده و آنهایی که دوزهای آنتی کواگولان و دیگر داروهای مؤثر بر مسیر انعقادی مصرف می کنند مصرف این دارو باید با احتیاط صورت پذیرد.
فعالیت کبدی می بایست در بیماران کبدی مانیتور گردد به ویژه اگر دوزهای بالایی دریافت می کنند. همچنین مصرف آن در بیماران آسمی حساس به آسپرین باید با احتیاط صورت گیرد.