ساکوبیتریل+والزارتان چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

بیتوال محصول شرکت اکتوورکو

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف

ترکیبی از دو داروی کنترل کننده فشار خون با مکانیسم های متفاوت است. این داروی ترکیبی با شل کردن عضلات صاف جدار عروق و مهار آنزیم آنژیوتانسیون II فشار خون را کنترل می کند

مکانیسم اثر

مکانیسم اثر این دارو یک روش نوین و دوگانه برای درمان نارسایی قلبی است که به آن مهارکننده گیرنده نپریلیزین/آنژیوتانسین (ARNI) می‌گویند.

۱. اثر ساکوبیتریل (مهارکننده نپریلیزین)
نپریلیزین آنزیمی است که مسئول تجزیه و از بین بردن پپتیدهای مفید برای قلب است، از جمله:

پپتید ناتریورتیک نوع B (BNP)

پپتید ناتریورتیک دهلیزی (ANP)

این پپتیدها باعث گشاد شدن رگ های خونی (vasodilation)، دفع سدیم از کلیه ها (natriuresis) و کاهش فیبروز می‌شوند.

ساکوبیتریل با مهار آنزیم نپریلیزین، سطح این پپتیدهای مفید را در بدن افزایش می‌دهد. این عمل به گشاد شدن رگ‌ها و کاهش بار کار روی قلب کمک می‌کند.

۲. اثر والزارتان (مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین II - ARB)
سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) در بدن فعال می‌شود و منجر به تولید ماده‌ای به نام آنژیوتانسین II می‌گردد.

آنژیوتانسین II باعث تنگی رگ های خونی (vasoconstriction)، احتباس آب و نمک در بدن و افزایش فشار خون می‌شود که همه اینها بار اضافی بر قلب وارد می‌کنند.

والزارتان با مسدود کردن گیرنده‌های آنژیوتانسین II، از اثرات مضر این ماده جلوگیری می‌کند.

فارماکوکینتیک

۱. ساکوبیتریل - پیش دارو
جذب: پس از مصرف خوراکی، ساکوبیتریل به سرعت و عمدتاً در کبد توسط آنزیم استراز به متابولیت فعال خود، یعنی LBQ657 تبدیل می‌شود.

فراهمی زیستی: فراهمی زیستی ساکوبیتریل به عنوان پیش-دارو حدود ۶۰٪ است.

زمان رسیدن به غلظت پیک (Tmax):

برای ساکوبیتریل (پیش-دارو): حدود ۰.۵ ساعت.

برای متابولیت فعال (LBQ657): حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت.

نیمه عمر (T1/2):

نیمه عمر ساکوبیتریل کوتاه است (حدود ۱.۱ ساعت).

نیمه عمر متابولیت فعال LBQ657 بسیار طولانی تر است (حدود ۱۱.۵ ساعت).

دفع: متابولیت فعال LBQ657 عمدتاً (بین ۵۲ تا ۶۸٪) از طریق کلیه و به صورت تغییرنیافته دفع می‌شود. بخش کوچکی نیز از طریق مدفوع دفع می‌گردد.

۲. والزارتان 
جذب: والزارتان به خوبی از دستگاه گوارش جذب می‌شود، اما غذا می‌تواند فراهمی زیستی آن را تا حدود ۵۰٪ کاهش دهد.

فراهمی زیستی: حدود ۲۳٪ برای والزارتان.

زمان رسیدن به غلظت پیک (Tmax): حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت پس از مصرف.

اتصال به پروتئین پلاسما: بسیار بالا (حدود ۹۴ تا ۹۷٪)، عمدتاً به آلبومین.

نیمه عمر (T1/2): حدود ۵.۹ تا ۹.۹ ساعت.

دفع: والزارتان عمدتاً (حدود ۸۳٪) از طریق مدفوع (عمدتاً به صورت تغییرنیافته) و حدود ۱۳٪ از طریق کلیه دفع می‌شود

عوارض جانبی

به مونوگراف هریک از داروها به صورت جداگانه نیز رجوع شود.
عوارض شایع (%10<):
قلبی عروقی: افت فشارخون
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش پتاسیم سرم، افزایش پتاسیم خون
کلیوی: افزایش کراتینین سرم
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افت فشارخون وضعیتی
سیستم اعصاب مرکزی: سرگیجه، زمین افتادن
هماتولوژی و انکولوژی: کاهش هماتوکریت، کاهش هموگلوبین
ازدیاد حساسیت: آنژیوادم
کلیوی: نارسایی کلیوی
تنفسی: سرفه

تداخلات دارویی

*مشخصات کلی تداخلات:
• جزء ساکوبیتریل:
- مهارکننده OATP1B1 (ضعیف)
- مهارکننده OATP1B3 (ضعیف)
- آنژیوادم
- عامل گشادکننده عروق
• جزء والزارتان:
- عامل ضد فشارخون
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- تشدید هایپرکالمی
- آنتاگونیست تایپ 1 آنژیوتانسین II

تداخلات رده X (پرهیز):
مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، برومپریدول

کاهش اثرات داروها توسط ساکوبیتریل/ والزارتان:
آنژیوتانسین II

کاهش اثرات ساکوبیتریل/ والزارتان توسط داروها:
آمفتامین‌ها، بریگاتینیب، برومپریدول، دکس متیل‌فنیدات، گیاهان (با خاصیت افزاینده فشارخون)، متیل‌فنیدات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، یوهیمبین

افزایش اثرات داروها توسط ساکوبیتریل/ والزارتان:
آمیفوستین، داروهای ضد سایکوز (نسل دوم [آتیپیکال])، برومپریدول، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دروسپیرنون، دولوکستین، هیدروکلروتیازید، داروهای کاهنده فشارخون، فراورده‌های حاوی لوودپا، لیتیم، نیتروپروسید، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، فولکودین، دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم، سدیم فسفات، تاکرولیموس (سیستمیک)
افزایش اثرات ساکوبیتریل/ والزارتان توسط داروها:
آلفوزوسین، آلیسکایرن، آمیسولپرید (خوراکی)، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، فراورده‌های ترکیبی ضدویروس هپاتیت سی، باربیتورات ها، بنپریدول، داروهای کاهنده فشارخون، بریگاتینیب، بریمونیدین (موضعی)، داپوکستین، دیازوکسید، الترومبوپگ، اپلرنون، جم‌فیبروزیل، هپارین و هپارین با وزن مولکولی پایین، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، هیدروکلروتیازید، لورمتازپام، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، نمک‌های پتاسیم، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، رانولازین، تریفلونومید، تولواپتان، تری‌متوپریم

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.