فروس سولفات+فولیک اسید

این دارو ترکیبی از آهن و اسید فولیک است

آهن در درمان و پیشگیری آنمی فقر آهن کاربرد دارد

اسيد فوليك به منظور پيشگيري و درمان حالات مرضي ناشي از كمبود اين ويتامين مصرف مي شود.
این دارو ترکیبی از آهن و اسید فولیک است

آهن يك عنصر اساسي و لازم براي ساخت هموگلوبين است. آهن به مقدار مناسب براي خونسازي و در نتيجه تأمين ظرفيت انتقال اكسيژن خون ضروري است. اين عنصر در ساخت ميوگلوبين نيز عملي مشابه به عهده داشته و همچنين به عنوان كوفاكتور چندين آنزيم اساسي،مانند سيتوكروم،نقش دارد. آهن براي متابوليسم كاتكول آمين و عملكرد صحيح نوتروفيلها نيز ضروري است. آهن موجود در غذا يا مكمل هاي غذايي،پس از مصرف خوراكي،به شكل آهن دوظرفيتي از سلولهاي مخاطي عبور كرده و به ترانسفرين پيوند مي يابد. در اين حالت،آهن براي ساخت گلبولهاي قرمز،به مغز استخوان منتقل مي شود.

اسيد فوليك، پس از تبديل به اسيد تتراهيدروفوليك، براي توليد گويچه هاي قرمز، سنتز پورين وتيميديلات ها ،متابوليسم اسيدهاي آمينه از قبيل گليسين و متيونين و هيستيدين ضروري است.

جذب آهن در صورت تخليه ذخاير آن يا افزايش ساخت گلبولهاي قرمز افزايش مي يابد. آهن از دوازدهه و ابتداي ژژونوم جذب مي شود. جذب آهن با شدت فقر آهن متناسب مي باشد، جذب آهن دوظرفيتي با معده خالي بيشتر است. نيمه عمر سولفات آهن 6 ساعت مي باشد. آهن عمدتاً در سلولهاي كبدي و سيستم رتيكولوآندوتليال ذخيره مي شود. هيچ نوع مكانيسم فيزيولوژيك براي دفع آهن وجود ندارد.

اسيد فوليك، پس از تبديل به اسيد تتراهيدروفوليك، براي توليد گويچه هاي قرمز، سنتز پورين وتيميديلات ها ،متابوليسم اسيدهاي آمينه از قبيل گليسين و متيونين و هيستيدين ضروري است.

سولفات آهن در هموسيدروز، هموكروماتوز و ساير كم خوني ها(مگر اينكه همراه فقر آهن باشد)، نبايد مصرف شود.

منع مصرف اسید فولیک:
الف- اين دارو در بيماريهاي بدخيم ، مگر در مواردي كه كم خوني مگالوبلاستيك به علت كمبود فولات عارضه مهمي باشد، نبايد مصرف شود.
ب- اين دارو در درمان كم خوني پرنيسيوز آديسوني و ساير حالات مرضي ناشي از كمبود ويتامينB12 به تنهايي نبايد مصرف شود، زيرا ممكن است سبب تحليل رفتن تحت حاد طناب نخاعي شود.

تحريك مجراي گوارش با مصرف اين دارو گزارش شده است. تهوع و درد اپي گاستريك وابسته به مقدار مصرف است. مصرف آهن از راه خوراكي در بيماران مبتلا به بيماري التهابي روده، ممكن است سبب تشديد اسهال شود. مصرف آهن از راه خوراكي ممكن است سبب بروز يبوست، بويژه درسالخوردگان شود.

مصرف همزمان آهن با تتراسيكلين هاي خوراكي ممكن است سبب كاهش جذب و اثرات درماني تتراسيكلين ها شود.

1. دارو بايد با معده خالي، يك ساعت قبل يا دو ساعت پس از غذا مصرف شود. اما به منظور كاهش احتمال بروز دل آشوبه، اين دارو را مي توان همراه با غذا مصرف نمود.
2. براي جلوگيري از لكه دار شدن دندانها و پوشاندن طعم دارو،محلول خوراكي دارو را بايد همراه با آبميوه يا آب و يا استفاده از ني مصرف نمود. هنگام مصرف قطره خوراكي، قطرات دارو بايد بر روي زبان ريخته شوند.