گلی کلازید

اين دارو به عنوان عامل كمكي در درمان و كنترل ديابت قندي نوع دو و ساير ديابت هاي قندي همراه با بيماري هاي غدد درون ريز ( مثل بيماري كوشينگ)، و بيماري هاي ژنتيكي( مثل خطاهاي متابوليسمي) مصرف مي شود.

سولفونيل اوره ها با تحريك حاد آزاد شدن انسولين از سلول هاي ß و افزايش ورود يون كلسيم باعث اگزوسيتوز انسولين مي شود. مصرف طولاني مدت اين داروها حساسيت به انسولين را در بافت هاي محيطي مانند كبد، عضله و سلولهايي مانند مونوسيت ها و اريتروسيت ها افزايش مي دهد كه نتيجه آن كاهش گليكوژنوليز و گلوكونئوژنز در كبد است. اين دارو با مقادير درماني، بهم چسبندگي و اتصال پلاكت ها را به سلول هاي اندوتليال( به دليل مهار آزاد شدن اسيد آراشيدونيك و كاهش توليد ترومبوگزان و افزايش توليد پروستاسايكلين و آزاد شدن فعال كننده پلاسمينوژن) كاهش مي دهد. با مهار پمپ سديم- پتاسيمATPase و تثبيت غلظت كلسيم و پتاسيم، اين دارو همچنين داراي اثر محافظتي در مقابل آريتمي هاي قلبي مي باشد.

اين دارو داراي جذب خوب و سريعي مي باشد، ولي در حضور غذا جذب دارو به تأخير مي افتد. اين دارو به نسبت زيادي به پروتئين هاي پلاسما متصل مي شود و نيمه عمر آن معادل با 4/10 ساعت مي باشد .

در صورت وجود اسيدوز، سوختگي هاي شديد، كوماي ديابتي، كتواسيدوز ديابتي، كوماي غير كتوني هيپراسمولار، جراحي هاي بزرگ، تروماي شديد، بيماريهاي همراه با نوسانات شديد غلظت خون يا تغييرات سريع در نياز به انسولين، اسهال شديد، فلج نسبي معده، انسداد روده اي، استفراغ طولاني مدت، بيماري هايي كه باعث تأخير در جذب غذا مي شوند و بيماري هاي كبدي و بارداري، نبايد از اين دارو استفاده كرد.

*
عوارض شایع (%10<):
غدد درون ریز و متابولیسم: افت قندخون
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: افزایش فشارخون، آنژین صدری، ادم محیطی
سیستم اعصاب مرکزی: سردرد، سرگیجه، افسردگی، بی خوابی، درد عصبی
پوستی: بیماری های پوستی، درماتیت، راش پوستی (از جمله راش ماکولوپاپولار، راش شبیه به دانه های سرخک و سرخجه)، خارش
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش قندخون، افزایش چربی خون، اختلال در متابولیسم چربی
گوارشی: اسهال، یبوست، گاستروانتریت، درد شکمی، گاستریت، تهوع
ادراری تناسلی: عفونت مجاری ادراری
عفونی: عفونت ویروسی
عصبی، عضلانی و اسکلتی: کمردرد، درد مفاصل، سستی، آرتروپاتی، درد عضلانی، التهاب مفاصل، التهاب تاندون ها
چشمی: کونژنکتیویت
گوشی: عفونت گوش میانی
تنفسی: برونشیت، رینیت، فارنژیت، عفونت مجاری تنفسی فوقانی، سرفه، پنومونی، سینوزیت
سایر عوارض (درصد نامشخص):
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش لاکتات دهیدروژناز
کلیوی: افزایش کراتینین سرم

*
مشخصات کلی تداخلات:
اطلاعاتی گزارش نشده است.

تداخلات رده X (پرهیز):
آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، مکامیلامین، میتی‌گلینید

کاهش اثرات داروها توسط گلی کلازید:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات گلی کلازید توسط داروها:
آلپلیسیب، القاکننده‌های متوسط CYP2C9، داروهای افزاینده قند خون، لوماکافتور و ایواکافتور، کینولون ها، ریفاپنتین، ریتودرین، گیاه علف چای، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی

افزایش اثرات داروها توسط گلی کلازید:
آجمالین، الکل (اتیل)، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک، موضعی)، کاربوسیستئین، داروهای کاهنده قند خون، مکامیلامین، پورفیمر، ورتپورفین، آنتاگونیست های ویتامین کا

افزایش اثرات گلی کلازید توسط داروها:
مهارکننده‌های آلفا گلوکوزیداز، آلفا- لیپوئیک اسید، آندروژن ها، داروهای ضد دیابت، بتابلاکرها، کلرامفنیکل (سیستمیک)، سایمتیدین، داروهای ضدافسردگی حلقه‌ای، مهارکننده‌های CYP2C9 (متوسط)، دکس کتوپروفن، مهارکننده‌های دی پپتدیل پپتیداز-۴، داروهای ضدویروس با اثر مستقیم (HCV)، مشتقات فیبریک اسید، آگونیست های پپتید شبه گلوکاگون-1، گوانتیدین، گیاهان (با خاصیت کاهنده قند خون)، لوماکافتور و ایواکافتور، قارچ میتک، مترلپتین، میکونازول (خوراکی)، میتی‌گلینید، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز، پگ‌ویزومانت، پروبنسید، پروتیونامید، کینولون ها، رانیتیدین (از بازار دارویی ایالات متحده جمع‌آوری‌شده)، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، مهارکننده‌های کو ترانسپورتر گلوکز- سدیم ۲ (SGLT2)، سورافنیب، آنتی‌بیوتیک‌های سولفونامیدی، تیازولیدین دیون‌ها، آنتاگونیست های ویتامین کا، وریکونازول

تداخل با غذا:
اتانول می‌تواند در موارد نادری باعث واکنش دی سولفیرام شود.
راه‌کار: بیمار پایش شود.

در صورت افزايش قند خون( شامل تغييرات هورمون هاي جنسي مؤنث، تب شديد، هيپرآلدسترونيسم، عفونت شديد، استرس هاي رواني و هيپرتيروئيديسم ) و در صورت احتمال افت قند خون( شامل كم كاري غده كليوي، بيماران ضعيف و ناتوان، سوءتغذيه، كم كاري غده هيپوفيز، هيپوتيروئيديسم، نارسايي كليوي، هرگونه سابقه حساسيت نسبت به سولفونيل اوره ها، سولفوناميدها و مدرهاي تيازيدي، اين دارو را بايد با احتياط كامل به كار برد.

1. هنگام مصرف اين دارو، شمارش كامل گلبول هاي خون و اندازه گيري غلظت گلوكز خون بايد به طور مرتب انجام و در صورت نياز كنترل شود و در صورت تجاوز غلظت گلوكز خون از mg/dl200 آزمون قند و كتون ادرار نيز بايد انجام شود. در صورت هيپوگليسمي و كتواسيدوز، غلظت پتاسيم سرم بيمار نيز بايد اندازه گيري شود.
2. با تغيير رژيم غذايي، فعاليت بدني و بيماري، ميزان قند خون و برنامه درماني تغيير مي كند.
3. دارو همراه با غذا مصرف شود.