ملوکسیکام

آنچه بیماران باید در خصوص ملوکسیکام بدانند:
ملوکسیکام چه دارویی است؟
ملوکسیکام در چه مواردی استفاده می شود؟
ملوکسیکام چگونه کار می کند؟ 
نام‌های دیگر ملوکسیکام
آیا برای کمردرد می توان ملوکسیکام مصرف کرد؟
آیا ملوکسیکام شل کننده عضلات است؟
چه مدت طول می کشد تا ملوکسیکام اثر کند؟
نکات مهم پیش از مصرف ملوکسیکام
نحوه صحیح مصرف ملوکسیکام
مصرف ملوکسیکام در بیماران قلبی
مصرف ملوکسیکام در بیماران دیابتی
عوارض جانبی ملوکسیکام چیست؟
ملوکسیکام و جراحی دندان 
ملوکسیکام و خطر خونریزی گوارشی
آیا ملوکسیکام می تواند باعث افزایش وزن شود؟
افزایش وزن از عوارض جانبی رایج ملوکسیکام نیست.
آیا می‌توان ملوکسیکام را با ایبوپروفن یا ژلوفن مصرف کرد؟
آیا ملوکسیکام را می توان با معده خالی مصرف کرد؟
آیا ‌مصرف طولانی مدت ملوکسیکام بی خطر است؟
آیا می توان در دوران بارداری از ملوکسیکام استفاده کرد؟
مصرف چه داروهایی با ملوکسیکام تداخل دارد؟
آیا ملوکسیکام با داروهای فشار خون تداخل دارد؟
چند قرص ملوکسیکام در روز می‌توانم استفاده کنم؟
از چه سنی می‌توان ملوکسیکام مصرف کرد؟

ملوکسیکام چه دارویی است؟
ملوکسیکام به دسته ای از داروها به نام داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تعلق دارد و  در دراز مدت می‌تواند التهاب و درد را کاهش دهد.
ملوکسیکام با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند.

ملوکسیکام در چه مواردی استفاده می شود؟
 از آنجا که که قرص ملوکسیکام می‌تواند در دراز مدت التهاب و درد بیماران را کاهش دهد، در تسکین دردهای مزمن مانند درد روماتوئید آرتریت و سایر دردهاي مفصلي مزمن كاربرد دارد.

علاوه بر این، در درمان کوتاه مدت دردهای استخوانی و مفصلی نیز می تواند موثر واقع شود.

ملوکسیکام چگونه کار می کند؟ 
 ملوکسیکام با کاهش موادی در بدن که باعث التهاب، درد و تب می شود، عمل می کند.

ضددرد ملوکسیکام با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز، منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندين در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده است.در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندين،درد و التهاب کاهش می یابد.

نام‌های دیگر ملوکسیکام
ممکن است ملوکسیکام را با نام‌های تجاری آن از جمله موبیک، موبیفارم، ملوکسیب، ملوکاکس، روماتوبیک، ملوکسیفار و…بشناسید.

آیا برای کمردرد می توان ملوکسیکام مصرف کرد؟
بله، در صورتی که علت کمر درد شما توسط پزشک تشخیص داده شود، می‌توان از ملوکسیکام برای کمردرد و سایر بیماری های اسکلتی- عضلانی استفاده کرد. امادر صورتی که کمر درد مزمن دارید،  پیش از تشخیص پزشک، از خود درمانی طولانی مدت با ملوکسیکام خودداری کنید.

آیا ملوکسیکام شل کننده عضلات است؟
خیر، ملوکسیکام یک داروی ضدالتهاب و مسکن است که اگر چه می‌تواند التهاب و درد را کاهش می دهد، اما به عنوان داروی شل کننده عضلانی عمل نمی کند.

چه مدت طول می کشد تا ملوکسیکام اثر کند؟
 اثر کوتاه مدت قرص ملوکسیکام در تسکین درد و التهاب ممکن است در عرض چند ساعت مشاهده شود، اما اثرات ضدالتهابی کامل آن ممکن است پس از چند روز نمایان شود.

در دردهای حاد و ناگهانی به دلیل شروع اثر آهسته، سایر داروهای مسکن خوراکی (NSAIDs) به طور کلی به ملوکسیکام ترجیح داده می شوند. با این حال، برخی از متخصصان برای مدیریت درد پس از برخی عمل های جراحی نیز از ملوکسیکام استفاده می کنند.

نکات مهم پيش از مصرف ملوکسیکام
_در صورت سابقه ی آسم، حساسیت، زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)، بیماری قلبی یا عروقی، لوپوس،مشکلات کبدی، کلیوی و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.
_در صورتی که سابقه ی فشار خون بالا و يا وجود لخته در عروق، فشارخون و كلسترول بالا دارید، پزشک خود را مطلع نمایید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروساز قرار دهید.
_در صورت سابقه ی حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین، ناپروکسن، ایندو متاسین و ایبوبروفن و...)به پزشک خود اطلاع دهید.
-در صورتی که سیگاری هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه ی صحیح مصرف ملوکسیکام
-در صورت مصرف طولانی مدت دارو را دقيقاً طبق تجویز پزشک مصرف نمایید.اما عموماً دستور مصرف این دارو بصورت ۱قرص ۷.۵ یا ۱۵ میلی گرم در روز می باشد.
-قرص را بطور کامل همراه با یک لیوان آب ببلعید. مصرف این دارو همراه با غذا به کاهش عوارض گوارشی ناشی از مصرف آن کمک می نماید.
-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.

توصیه های داروی ملوکسیکام
-در صورتی که مصرف این دارو برای مدت طولانی توسط پزشک به شما توصیه شده است، تحت نظر پزشک خود بمانید تا پیشرفت درمانی شما بررسی گردد.در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید،پزشک می تواند همراه آن، دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد.
-مصرف داروبطور منظم در ساعت مشخصی از روز می تواند باعث زودتر رسیدن به اثر درمانی مطلوب گردد.
_در صورتی که مبتلا به آسم می باشید ،ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود.در صورت بروز این عوارض ،این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه نمایید.
‎- در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.

مصرف ملوکسیکام در بیماران قلبی
استفاده از ملوکسیکام یا هر داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID)، از جمله داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، در افراد مبتلا به بیماری قلبی باید با احتیاط انجام شود. این داروها می توانند خطر حوادث قلبی عروقی مانند حمله قلبی یا سکته را افزایش دهند.اگر مشکل قلبی یا هر گونه بیماری قلبی عروقی دارید، بسیار مهم است که در مورد استفاده از ملوکسیکام یا سایر ضددرد ها با پزشک خود صحبت کنید تا داروی مسکن مناسب بر اساس وضعیت سلامتی و نیازهای خاص فردی شما را پیشنهاد کند.

مصرف ملوکسیکام در بیماران دیابتی
داروهای ضددرد مانند ملوکسیکام، می توانند بر متابولیسم گلوکز تأثیر بگذارند و ممکن است با داروهایی که معمولاً توسط افراد دیابتی استفاده می شود، تداخل داشته باشند.به همین دلیل بیماران دیابتی که ملوکسیکام مصرف می کنند باید به طور مرتب سطح گلوکز خون خود را کنترل کنند. همچنین در صورت مصرف طولانی مدت  ملوکسیکام، نظارت منظم بر عملکرد کلیه مهم است.

عوارض جانبی ملوکسیکام چیست؟
_علائم گوارشی مانند سوء هاضمه ،سوزش سردل،معده درد و... از علائم شایع داروهای NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود.در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت نمایید.
_احساس تهوع ناشی از این دارو با مصرف وعده های غذایی سبک و پرهیز از غذاهای پرچرب و پرادویه کاهش می یابد.
-جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو،مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود.
-در صورت بروز یبوست، رژیم سرشار از فیبر(میوه و سبزیجات) و مصرف مایعات به اندازه ی کافی توصیه می شود.
_ در صورت مشکلات تنفسی و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان) به پزشک خود مراجعه نمایید.
_در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره، استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.
-در صورت بروز سردرد، سرگیجه یا گیجی شدید، تغییرات خلق و خو، اختلال در خواب، زنگ زدن گوش در مدت درمان با این دارو، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

ملوکسیکام و جراحی دندان 
حداقل  ۳الی ۴روز پیش از انجام جراحی دندان، از مصرف ملوکسیکام خودداری کنید.

ملوکسیکام و خطر خونریزی گوارشی
بیماران مسن در معرض خطر بالای عوارض جانبی  مسکن‌هایی همچون ملوکسیکام هستند. تا ۶۰ درصد از بیماران مسن ممکن است دچار زخم معده و/یا خونریزی بدون علامت شوند. به همین دلیل استفاده از کمترین دوز موثر برای کوتاه ترین دوره ممکن در افراد بالای ۶۵سال توصیه می شود.

آیا ملوکسیکام می تواند باعث افزایش وزن شود؟
افزایش وزن از عوارض جانبی رایج ملوکسیکام نیست.

آیا می‌توان ملوکسیکام را با ایبوپروفن یا ژلوفن مصرف کرد؟
 ترکیب ملوکسیکام با سایر NSAIDهای خوراکی همچون ایبوپروفن، به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی جدی از جمله خونریزی گوارشی، توصیه نمی شود.

آیا ملوکسیکام را می توان با معده خالی مصرف کرد؟
  اگر چه ملوکسیکام را می‌توان بدون توجه به وعده‌های غذایی مصرف کرد اما  توصیه می‌شود همراه با غذا یا شیر مصرف شود تا خطر ناراحتی معده و خونریزی گوارشی کاهش یابد.

آیا ‌مصرف طولانی مدت ملوکسیکام بی خطر است؟
اگرچه ملوکسیکام در موارد دردهای مزمن به کار می‌رود اما مصرف طولانی مدت آن با توجه به عوارض جانبی احتمالی، به ویژه بر سیستم گوارشی و قلبی عروقی، باید حتماً  تحت نظر یک پزشک باشد.

آیا می توان در دوران بارداری از ملوکسیکام استفاده کرد؟
توصیه می‌شود از مصرف این دارو از هفته ۲۰به بعد بارداری اجتناب شود مگر اینکه ضرورت داشته باشد و پزشک تجویز کند.

بر اساس اطلاعات موجود، مسکن‌هایی مانند ملوکسیکام را می توان در سه ماهه اول  و دوم بارداری، در مادران مبتلا به بیماری های روماتیسمی و اسکلتی عضلانی ادامه داد اما تجویز در سه ماهه سوم توصیه نمی شود.

افراد باردار باید قبل از استفاده از ملوکسیکام، با پزشک خود مشورت کنند.

مصرف چه داروهایی با ملوکسیکام تداخل دارد؟
ملوکسیکام، نیز می‌تواند با داروهای مختلف تداخل داشته باشد و به طور بالقوه منجر به افزایش عوارض جانبی یا کاهش اثربخشی یک یا چند دارو شود.تداخلات مهم ملوکسیکام که باید در نظر داشته باشید:

-سایر داروهای ضدالتهاب و درد (مسکن‌ها)، خطر خونریزی گوارشی و سایر عوارض جانبی ملوکسیکام را افزایش می‌دهند.به همین دلیل باید  از مصرف همزمان چندین داروی ضددرد باهم خودداری کنید مگر اینکه توسط پزشک تجویز شود.

-ضد انعقادها (مانند وارفارین) و داروهای ضد پلاکت (مانند آسپرین، کلوپیدوگرل)، برخی داروهای ضدافسردگی خطر خونریزی را افزایش می‌دهند. پس  نظارت دقیق بر پارامترهای انعقادی و تنظیم دوز ضد انعقاد ممکن است ضروری باشد.

-داروهای قلبی مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) و مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II (ARB)

-ادرارآورها

-سیکلوسپورین و تاکرولیموس، خطر سمیت کلیوی (آسیب کلیه)را افزابش می‌دهند.عملکرد کلیه باید به دقت کنترل شود و ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشد.

-متوترکسات(جهت احتیاط توصیه می شود سطح متوترکسات به دقت کنترل شود.)

-لیتیوم(نظارت منظم بر سطح لیتیوم و تنظیم دوز مجدد ممکن است ضروری باشد.)

-آنتی بیوتیک های کینولونی (مانند سیپروفلوکساسین)به دلیل افزایش خطر تشنج، باید با احتیاط به ویژه در افراد با سابقه تشنج که ملوکسیکام مصرف می‌کنند، توصیه شوند.

آیا ملوکسیکام با داروهای فشار خون تداخل دارد؟
ملوکسیکام ممکن است با برخی از داروهای فشار خون تداخل داشته باشد، بنابراین بسیار مهم است که پزشک و داروساز خود را از تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید.

چند قرص ملوکسیکام در روز می‌توانم استفاده کنم؟
حداکثر یک قرص ۷/۵یا ۱۵ میلی گرم ملوکسیکام در روز می‌توانید مصرف کنید.در مورد مقدار مصرف مجاز با توجه به شرایط فردی خود، با پزشک صحبت کنید.

از چه سنی می‌توان ملوکسیکام مصرف کرد؟
کودکان و نوجوانان با وزن  بالای ۶۰کیلوگرم می‌توانند در صورت صلاحدید پزشک ۷/۵میلی‌گرم روزانه ملوکسیکام مصرف کنند.

افراد مسن نیز بیشتر در خطر عوارض دارویی و خونریزی گوارشی قرار دارند همچنین عوارض جانبی عصبی مانند گیجی، بی قراری و توهم ممکن است حتی با دوزهای کمتر در بیماران مسن رخ دهد(خانم ها در خطر بیشتری هستند). به همین دلیل باید از دوزهای پایین ملوکسیکام تحت نظر پزشک استفاده کنند.

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف ملوکسیکام

یک مشتق اکسی کام است و یک داروی NSAID است.
در درمان آرتریت روماتوئید، برای درمان علامتی کوتاه مدت در حملات حاد استئوآرتریت و درمان علامتی اسپوندلیت انکیلوزان استفاده می شود.

مکانیسم اثر ملوکسیکام

ملوکسیکام یک مهارکننده انتخابی برای سیکلیک اکسیژناز2 است.

فارماکوکینتیک ملوکسیکام

بخوبی پس از مصرف خوراکی جذب می شود. 99 درصد آن با پروتئین های پلاسما پیوند می شود. نیمه عمر دفع آن از خون در حدود 20 ساعت است. به طور اصلی بوسیله اکسید شدن و ترشح در ادرار و مدفوع دفع می شود و کمتر از 3 درصد آن به صورت تبدیل نشده ترشح می شود.

منع مصرف ملوکسیکام

مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است منجر به مرگ یا نقص عضو جنین شود.

در اختلالات شدید کبدی، اختلالات خونریزی دهنده، بیماران با نارسائی کلیوی مگر آنها که دیالیز می شوند مصرف رکتال آن در بیماران مبتلا به پروکتیت، هموروئید و خونریزی از مقعد. آسم، آلرژی، حساسیت به آسپرین، سابقه اولسراتیک.

عوارض جانبی ملوکسیکام

*
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: ادم، آنژین صدری، آریتمی قلبی، نارسایی قلبی، ادم صورت، افزایش فشارخون، افت فشارخون، سکته قلبی حاد، تپش قلب، سنکوپ، تاکی کاردی، واسکولیت (التهاب عروق خونی)
سیستم اعصاب مرکزی: درد، سردرد، سرگیجه، بی خوابی، زمین افتادن، خواب آشفته، اضطراب، گیجی، افسردگی، خواب آلودگی، خستگی، کسالت، عصبانیت، خواب رفتگی اندام، تشنج، سرگیجه
پوستی: راش پوستی، خارش، ریزش مو، راش بللوس، افزایش تعریق، حساسیت پوست به نور، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: پیدایش آلبومین در ادرار، کم آبی بدن، گرگرفتگی، افزایش گاما گلوتامیل ترانسفراز، افزایش وزن، کاهش وزن
گوارشی: سوء هاضمه، اسهال، تهوع، درد شکمی، یبوست، نفخ، استفراغ، درد شکمی، آفت دهانی، کولیت، زخم دوازدهه، اختلال چشایی، باد گلو، التهاب مری، سوراخ شدن دستگاه گوارش (از جمله دوازدهه، معده)، زخم معده، گاستریت، رفلاکس، خونریزی گوارشی، استفراغ خونی، افزایش اشتها، سوراخ شدن روده، ملنا (مدفوع خونی تیره)، پانکراتیت، خشکی دهان
ادراری تناسلی: عفونت مجاری ادراری، تکرر ادرار، خون در ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی، لکوپنی، پورپورای غیرترومبوسیتوپنیک، ترومبوسیتوپنی
کبدی: هپاتیت، افزایش بیلی روبین خون، افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز
ازدیاد حساسیت: آنژیوادم، واکنش ازدیاد حساسیت
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، کمردرد، لرزش
چشمی: کونژنکتیویت، اختلالات بینایی
گوشی: وزوز گوش
کلیوی: افزایش BUN، افزایش کراتینین سرم، نارسایی کلیه
تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، علائم شبه آنفلونزا، فارنژیت، برونکواسپاسم، تنگی نفس، سرفه، آسم
متفرقه: صدمات غیرمترقبه، تب

تداخلات دارویی ملوکسیکام

*
مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP2C9
- نفروپاتی ناشی از داروهای مسکن
- تشدید اثرات ضد پلاکت
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- افزایش خطر خونریزی یا آسیب به مخاط دستگاه گوارش
- تشدید هایپرکالمی
- تشدید اثرات افزاینده فشارخون
- تشدید هیپوناترمی
- کاهش آستانه تشنج

تداخلات رده X (پرهیز):
آسه‌متاسین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، کلسیم پلی استایرن سولفونات، دکس ایبوپروفن، دکس کتوپروفن، فلوکتافنین، کتورولاک (نازال و سیستمیک)، ماسیمورلین، میفامورتید، مورنیفلومات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، اوماستاکسین، پلوبیپروفن، فنیل بوتازون، سدیم پلی استایرن سولفونات، تالنیفلومات، تنوکسیکام، اوروکیناز، زالتوپروفن

کاهش اثرات داروها توسط ملوکسیکام:
آلیسکایرن، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، بتابلاکرها، اپلرنون، هیدرالازین، دیورتیک های لوپ، ماسیمورلین، میفامورتید، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پروستاگلاندین ها (چشمی)، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، سینکالید، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی

کاهش اثرات ملوکسیکام توسط داروها:
عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، ایتراکونازول، لوماکافتور و ایواکافتور، سالیسیلات ها

افزایش اثرات داروها توسط ملوکسیکام:
مشتقات 5- آمینوسالیسیلیک اسید، داروهای با خاصیت ضد پلاکت، آلیسکایرن، آمینوگلیکوزیدها، آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)، داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، بمیپارین، مشتقات بیس‌فسفونات ها، کلسیم پلی استایرن سولفونات، سفالوتین، کلاژناز (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، دکس ایبوپروفن، دیگوکسین، دروسپیرنون، ادوکسابان، انوکساپارین، اپلرنون، هالوپریدول، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، لیتیم، متفورمین، متوترکسات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، اوبینوتوزومب، اوماستاکسین، پورفیمر، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پرالاترکسات، کینولون ها، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، سدیم پلی استایرن سولفونات، تاکرولیموس (سیستمیک)، فرآورده‌های تنوفوویر، داروهای ترومبولیتیک، تولپریسون، اوروکیناز، ونکومایسین، ورتپورفین، آنتاگونیست های ویتامین کا

افزایش اثرات ملوکسیکام توسط داروها:
آکالابروتینیب، آسه‌متاسین، الکل (اتیل)، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، کورتیکواستروئید ها (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، مهارکننده‌های متوسط CYP2C9، داساتینیب، دکس کتوپروفن، دیکلوفناک (سیستمیک)، امولسیون‌های چربی (بر پایه روغن ماهی)، فلبیناک، فلوکتافنین، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد انعقاد/ ضد پلاکت)، ایبروتینیب، اینوترسن، کتورولاک (نازال و سیستمیک)، لیماپروست، دیورتیک های لوپ، لوماکافتور و ایواکافتور، مورنیفلومات، مولتی ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، دی و ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای و بدون آهن)، نفتازون، اسیدهای چرب امگا-3، پلوبیپروفن، پنتوسان پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، فنیل بوتازون، پروبنسید، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، سلومتینیب، مهارکننده‌های باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین، سدیم فسفات‌ها، تالنیفلومات، تنوکسیکام، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیپراناویر، تولپریسون، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (آمین نوع سوم)، ویتامین ای (سیستمیک)، وریکونازول، زالتوپروفن، زانوبروتینیب

تداخلات با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها ملوکسیکام

همانندسایر NSAIDها .
در انگلستان توصیه شده است مصرف ملوکسی کام و دیگر داروهای مهارکننده انتخابی سیکلواکسیژناز2 در بیمارانی که خطر خونریزی گوارشی با مصرف دیگر داروهای غیر انتخابی NSAID داشته اند محدود شود.