امپاگلیفلوزین

امپاگلیفلوزین نسل جدید داروهای کنترل کننده قند خون است که به تنهایی و یا همراه با سایر داروهای قند خون در دیابت نوع دو کاربرد دارد.
همچنین این دارو در کاهش ریسک خطرات قلبی عروقی کاربرد دارد

مهار کننده انتخابی SGLT2 بر روی لوله های پروگزیمال کلیه اثر می گذارد و بازجذب گلوکز را کاهش می دهد و بنابر این قند ادرار را افزایش می دهد

حداکثر جذب یک و نیم ساعت پس از مصرف خوراکی ایجاد می شود. پروتئین باندینیگ ۸۶ درصد . متابولیسم دارو کبدی است. نیمه عمر دارو ۱۲.۴ ساعت است

*
عوارض شایع (%10<):
ادراری تناسلی: عفونت مجاری تنفسی
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
غدد درون ریز و متابولیسم: اختلال چربی خون، عطش
گوارشی: تهوع
ادراری تناسلی: افزایش برون ده ادراری
هماتولوژی و انکولوژی: افزایش هماتوکریت
عفونی: عفونت قارچی ادراری تناسلی
سایر عوارض (درصد نامشخص):
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش کلسترول LDL

*
مشخصات کلی تداخلات:
- عامل ضد دیابت
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- تشدید اثرات کاهنده فشارخون

تداخلات رده X (پرهیز):
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات داروها توسط امپاگلیفلوزین:
تداخل قابل‌توجهی مشخص نشده است.

کاهش اثرات امپاگلیفلوزین توسط داروها:
داروهای افزاینده قند خون، کینولون ها، ریتودرین، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی

افزایش اثرات داروها توسط امپاگلیفلوزین:
داروهای کاهنده قند خون، انسولین‌ها، دیورتیک های لوپ، سولفونیل اوره‌ها

افزایش اثرات امپاگلیفلوزین توسط داروها:
آلفا لیپولئیک اسید، آندروژن ها، داروهای ضدویروس با اثر مستقیم (HCV)، گوانتیدین، قارچ میتک، مهارکننده‌های مونو آمین اکسیداز، نیتیزینون، پگ‌ویزومانت، پروتیونامید، کینولون ها، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، تریفلونومید، تولواپتان

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.