
آدریاسدال (دوکسوروبیسین) محصول شرکت سه دال نانو
دوکسوروبیسین یکی از مهمترین داروهای شیمیدرمانی است که در درمان انواع گستردهای از سرطانها به کار میرود. این دارو به تنهایی یا به صورت ترکیبی با سایر داروها، به مقابله با سلولهای سرطانی میپردازد.
دوکسوروبیسین یکی از اجزای اصلی درمانی برای سرطان سینه، بهویژه در زنانی است که سرطان آنها به غدد لنفاوی گسترش یافته است. این دارو معمولاً به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی گسترده است که پس از جراحی استفاده میشود تا سلولهای سرطانی باقیمانده را از بین ببرد و خطر بازگشت بیماری را کاهش دهد. همچنین، در موارد سرطان سینه پیشرفته یا متاستاتیک، دوکسوروبیسین به کنترل بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک میکند.
دوکسوروبیسین در درمان برخی از انواع سرطان خون مانند لوسمی و سرطان غدد لنفاوییا لنفوم نقش کلیدی دارد.
این دارو علاوه بر سرطانهای خونی، در درمان انواع سرطانهای جامد نیز بسیار مؤثر است:
استفاده از دوکسوروبیسین در هر مورد، توسط پزشک متخصص و بر اساس نوع و مرحله سرطان، وضعیت سلامت عمومی بیمار و سایر فاکتورهای مهم تعیین میشود. هدف اصلی همیشه از بین بردن سلولهای سرطانی با کمترین آسیب به سلولهای سالم است.
دوکسوروبیسین هرگز در خانه تزریق نمیشود و فقط در بیمارستان یا کلینیک شیمیدرمانی انجام میگیرد. به صورت تزریق داخل وریدی از طریق سرم یا برانول در رگ توسط پرستار یا پزشک انجام می شود.
مدت زمان تزریق بسته به برنامه درمانی میتواند متفاوت باشد، اما معمولاً بین ۱۵ تا ۶۰ دقیقه طول میکشد. در برخی موارد به ندرت ممکن است تزریق سریعتر (چند دقیقه) انجام شود و یا همراه با سایر داروها در یک جلسه طولانیتر انجام شود.
نکته مهم: تزریق باید خیلی دقیق انجام شود چون اگر دارو از رگ به بافت اطراف نشت کند، میتواند باعث درد و آسیب پوستی شود. به همین دلیل، پرستار در طول تزریق محل رگ و وضعیت بیمار را مرتب بررسی میکند.
دوکسوروبیسین میتواند عوارض جانبی مختلفی داشته باشد که در اغلب بیماران قابل مدیریت هستند:
در حالی که عوارض شایع قابل کنترل هستند، دوکسوروبیسین میتواند عوارض جدیتری نیز داشته باشد که نیاز به توجه فوری دارند:
اصولا قبل از شروع درمان، تیم پزشکی اقدامات زیر را انجام میدهد:
ریزش مو یکی از عوارض جانبی رایج و شناختهشده دوکسوروبیسین است که میتواند از نظر عاطفی برای بیماران بسیار دشوار باشد.
ریزش مو معمولاً ۲ تا ۴ هفته پس از دریافت اولین دوز دوکسوروبیسین آغاز میشود. این ریزش اغلب به صورت تدریجی شروع شده و سپس ممکن است سریعتر اتفاق بیفتد. برخی از بیماران ممکن است در طول این مدت، با ریزش کامل موی سر و حتی ابروها و مژهها مواجه شوند.
خبر خوب این است که ریزش مو ناشی از دوکسوروبیسین معمولاً موقتی است. موها معمولاً چند هفته تا چند ماه پس از آخرین دوز شیمیدرمانی، دوباره شروع به رشد میکنند. سرعت رشد مو در افراد مختلف متفاوت است، اما در اغلب موارد، موها با سرعت حدود ۱.۲۵ سانتیمتر در ماه رشد میکنند.
به دلیل کاهش گلبولهای سفید خون، بیماران در برابر عفونت آسیبپذیرتر هستند. برای پیشگیری، نکات زیر را رعایت کنید:
دوکسوروبیسین میتواند بر باروری در مردان و زنان تأثیر بگذارد و در دوران بارداری برای جنین بسیار خطرناک است. اگر در سن باروری هستید، مهم است که در مورد روشهای پیشگیری از بارداری با پزشک خود صحبت کنید. همچنین، در مورد تأثیر این دارو بر باروری در آینده، با تیم درمانی خود مشورت کنید.
بسیاری از بیماران با دریافت دوکسوروبیسین، موفق به کنترل بیماری خود شدهاند. اگرچه این درمان با چالشهایی همراه است، اما با حمایت تیم درمانی و خانواده، میتوان این مسیر را با موفقیت طی کرد. صحبت با افرادی که تجربه مشابهی داشتهاند میتواند بسیار مفید باشد.
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر، بلافاصله با تیم درمانی خود تماس بگیرید:
تزریق مثل یک سرم معمولی انجام میشود و معمولاً دردناک نیست. فقط ممکن است در محل تزریق احساس سوزش یا قرمزی ایجاد شود. اگر درد یا تورم شدید داشتید، حتماً به پرستار اطلاع دهید.
دارو وارد جریان خون میشود و به سلولهای سرطانی حمله میکند. ممکن است چند ساعت یا چند روز بعد عوارضی مثل تهوع، خستگی یا تغییر رنگ ادرار تجربه کنید. این واکنشها طبیعی هستند.
شایعترین عوارض شامل تهوع، استفراغ، ریزش مو، خستگی، کاهش گلبولهای سفید و تغییر رنگ ادرار است. بیشتر این عوارض موقتی هستند.
خستگی یکی از شایعترین عوارض است. استراحت کافی، تغذیه مناسب و پیادهروی سبک میتواند به کاهش خستگی کمک کند.
بله، ممکن است در دوزهای بالا یا طولانیمدت به عضله قلب آسیب برساند. به همین دلیل پزشک قلب شما را به طور منظم بررسی میکند.
بله، کاملاً طبیعی است. ادرار شما ممکن است برای ۱ تا ۲ روز پس از تزریق دوکسوروبیسین به رنگ قرمز یا نارنجی تغییر کند. این به دلیل وجود دارو در بدن بیمار است و جای نگرانی ندارد.
بله، چون روی مغز استخوان اثر میگذارد و تعداد گلبولهای سفید را کاهش میدهد. این موضوع خطر عفونت را بالا میبرد.
رژیم خاصی وجود ندارد، اما بهتر است غذاهای مقوی، میوه، سبزیجات و مایعات کافی مصرف کنید. پرهیز از غذاهای خام یا نیمپز هم برای کاهش عفونت توصیه میشود.
برخی داروها مثل هرسپتین، سیکلوفسفامید و بعضی آنتیبیوتیکها میتوانند با دوکسوروبیسین تداخل داشته باشند. قبل از مصرف هر دارو یا مکمل جدید با پزشک مشورت کنید.
خیر. دوکسوروبیسین میتواند به جنین آسیب بزند و وارد شیر مادر شود. زنان باید در طول درمان و مدتی بعد از آن از بارداری و شیردهی خودداری کنند.
بله، در برخی زنان ممکن است قاعدگی متوقف شود و یائسگی زودرس رخ دهد. این موضوع برای همه اتفاق نمی افتد.
بسته به نوع سرطان و شرایط بیمار، ممکن است چند هفته تا چند ماه درمان ادامه یابد. پزشک برنامه دقیق را مشخص میکند.
خیر. دوز براساس وزن، قد، وضعیت قلب و نوع سرطان تعیین میشود.
اگر تب، لرز، خونریزی غیرعادی، تنگی نفس، درد قفسه سینه یا تورم شدید داشتید، سریعاً با پزشک تماس بگیرید.
بله، اما بهتر است با پزشک هماهنگ کنید و داروهای ضروری همراه داشته باشید. سفر به مناطق شلوغ یا پرخطر برای عفونت توصیه نمیشود.
بله، ورزش سبک مثل پیادهروی کوتاه معمولاً بیخطر است و به کاهش خستگی کمک میکند.
بله، بسیاری از بیماران طعم فلزی در دهان یا کاهش اشتها دارند. خوردن وعدههای کوچک و غذاهای سرد میتواند کمککننده باشد.
ممکن است باعث تیره شدن پوست یا شکنندگی ناخنها شود. این تغییرات معمولاً موقتی هستند.
هیچ درمانی تضمین ۱۰۰٪ برای عدم بازگشت سرطان نمیدهد. اما دوکسوروبیسین یکی از داروهای مؤثر برای کاهش خطر بازگشت است.
زنانی که قصد بارداری دارند باید حداقل ۶ ماه پس از پایان درمان از روشهای جلوگیری مؤثر استفاده کنند. این زمان کمک میکند تا بدن فرصت کافی برای بازگشت تخمکگذاری طبیعی و کاهش خطر آسیب به تخمکها داشته باشد.
بازگشت تولید اسپرم اغلب ماهها تا چند سال پس از پایان درمان رخ میدهد؛ در بعضی مطالعهها، مردانی که دوز تجمعی کمتر یا متوسط دریافت کردهاند، بعد از مدتی باروریشان به سطح طبیعی برگشته است. اگر دوزهای زیاد یا ترکیب با دیگر داروهای تخریبکننده اسپرم بوده، احتمال برگشت کمتر است.
دوکسوروبیسین در درمان لوسمی لنفوستیک حاد،لوسمی میلوبلاستیک حاد، کارسینومای سلول های بینابینی بیضه، پستانف نوروبلاستوم، تخمدان، تیروئید، تومور ویلمز، ریه ( با منشاء نایژه ای )،معده، سر و گردن، کبد، گردن رحم، پروستات، اندومتر،بیضه، لنفوم های هوچکینی، سارکوم بافت های نرم و سارکوم استخوان مصرف می شود.
*
-آنتراسیکلین و شلاتور قوی آهن
- مهار سنتز DNA و RNA و متلاشی شدن DNA (از طریق اتصال بین جفت بازهای DNA و جلوگیری از تشکیل پیوندهای استری، مهار آنزیم توپوایزومراز II و بازسازی DNA، باز کردن مارپیچ دورشته ای DNA)
- شکافتن غشای سلولی و DNA (از طریق اتصال کمپلکس آهن-دوکسوروبیسین به DNA و غشای سلولی، و تولید رادیکال آزاد)
*
اتصال به پروتئین: 75%
متابولیسم: کبدی (به متابولیت فعال دوکسوروبیسینول و سپس به متابولیت های غیرفعال)
نیمه عمر:
توزیع 5 دقیقه
فاز پایانی 48-20 ساعت
مردان 54 ساعت، زنان 35 ساعت
دفع: مدفوع (40%)، ادرار (12-5%)
*
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی:
سمیت قلبی حاد: بلوک دهلیزی بطنی، برادیکاردی، بلوک شاخهای، الکتروکاردیوگرام غیرطبیعی، انقباضات زودرس (دهلیزی یا بطنی)، تغییر نامشخص امواج ST یا T در الکتروکاردیوگرام، تاکی کاردی سینوسی، تاکی کاردی فوق بطنی، تاکی آریتمی، تاکی کاردی بطنی
سمیت قلبی تاخیری: نارسایی قلبی (تظاهرات شامل آسیت، بزرگ شدن قلب، تنگی نفس، ادم، ریتم گالوپ، بزرگ شدن کبد، کم ادراری، آب آوردن ریه، ادم ریوی، تاکی کاردی)، کاهش کسر تخلیه بطن چپ، میوکاردیت، پریکاردیت
سیستم اعصاب مرکزی: کسالت
پوستی: ریزش مو، تغییر رنگ عرق، خارش، حساسیت پوست به نور، راش پوستی، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: آمنوره، کم آبی بدن، افزایش اوریک اسید خون
گوارشی: درد شکم، بی اشتهایی، اسهال، تغییر رنگ بزاق، زخم گوارشی، موکوزیت، تهوع، استفراغ
ادراری تناسلی: تغییر رنگ ادرار، ناباروری (ممکن است موقتی باشد.)
هماتولوژی و انکولوژی: لکوپنی (فروکش: 14-10 روز، بهبود: تا روز 21)، نوتروپنی (فروکش: 14-10 روز، بهبود: تا روز 21)، آنمی، ترومبوسیتوپنی
موضعی: عود پس از تزریق
عصبی، عضلانی و اسکلتی: ضعف
چشمی: تغییر رنگ اشک
متفرقه: نکروز (کولون)، radiation recall phenomenon
سایر عوارض (%1>، مهم یا تهدید کننده حیات):
لوکمی ميلوسيتیک حاد (ثانويه)، آنافیلاکسی، آزواسپرمی (فقدان اسپرم)، لرز، اغما (در مصرف همزمان با سیس پلاتین یا وین کریستین)، کونژنکتیویت، اختلال چشایی، تب نوتروپنی، تب، اختلال عملکرد گوناد (بیضه و تخمدان) در کودکان، توقف رشد (پیش از بلوغ)، هپاتیت، هایپرپیگمانته شدن (ناخن، مخاط دهان، پوست)، واکنش ازدیاد حساسیت (سیستمیک؛ شامل آنژیوادم، اختلال در بلع، تنگی نفس، خارش، کهیر)، افزایش بیلی روبین سرم، افزایش آنزیم های ترانس آمیناز سرم، عفونت، کراتیت (التهاب قرنیه)، ریزش اشک، سندرم میلودیسپلاستیک، الیگواسپرمی (کاهش تعداد اسپرم)، اونیکولیز (جدا شدن ناخن از بستر)، سمیت عصبی محیطی (با دوکسوربیسین داخل شریانی)، فلبواسکلروز، پنومونی (radiation recall در کودکان)، تشنج (در مصرف همزمان با سیس پلاتین و وین کریستین)، سپسیس، شوک، سندرم استیونس جانسون، نکروز توکسیک اپیدرمال (نوتروپنیک)
*مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP2D6
- سوبسترای CYP3A4
- سوبسترای P-gp
- تشدید اثرات مهار کننده های فسفریلاسیون داخل سلولی
-تشدید سمیت قلبی
- عامل انکولوژیک سرکوبکننده سیستم ایمنی
- عامل انکولوژیک سرکوبکننده مغز استخوان
تداخلات رده X (پرهیز):
ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، بواسیزومب، کلادریبین، کانیواپتان، مهار کننده های متوسط و قوی CYP2D6، دیپیرون، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیسیب، لاسمیدیتان، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، تاکرولیموس (موضعی)، اوپاداستینیب، واکسن (زنده)
کاهش اثرات داروها توسط دوکسوروبیسین (متداول):
ب.ث.ژ (داخل مثانهای)، گلیکوزید های قلبی، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، لنوگراستیم، لیپگفیلگراستیم، نیولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل-تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، استاوودین، ترتوموتید، واکسن (زنده)، واکسن (غیرفعال)، زیدوودین
کاهش اثرات دوکسوروبیسین (متداول) توسط داروها:
گلیکوزید های قلبی، القاکننده های قوی و متوسط CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، دکسرازوکسان، اکیناسه، انزالوتامید، اردافتینیب، ایوسیدنیب، میتوتان، القاکنندههای P-gp/ABCB1، ساریلومب، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب، گیاه علف چای
افزایش اثرات داروها توسط دوکسوروبیسین (متداول):
باریسیتینیب، کلوزاپین، دفریپرون، فینگولیمود، لفلونومید، مرکاپتوپورین، ناتالیزومب، اوزانیمود، سیپونیمود، توفاسیتینیب، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)، وینفلونین، زیدوودین
افزایش اثرات دوکسوروبیسین (متداول)توسط داروها:
آدوتراستوزومب امتانسین، بواسیزومب، کلرامفنیکل (چشمی)، کلادریبین، کلوفازیمین، کانیواپتان، سیکلوفسفامید، سیکلوسپورین (سیستمیک)، مهارکنندههای CYP3A4 (قوی و متوسط)، مهارکنندههای قوی و متوسط CYP2D6، دنوزومب، دیپیرون، اردافتینیب، فم-تراستوزومب دروکستکان ، فوس آپرپیتانت، فوزیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیسیب، اینبلیزومب، لاروترکتینیب، لاسمیدیتان، مزالامین، میفپریستون، اوکرلیزومب، پالبوسیکلیب، پالیفرمین، پانوبینوستات، مهارکنندههای P-gp/ABCB1، پیمکرولیموس، پرومازین، رفلومیلاست، سورافنیب، استریپنتول، تاکرولیموس (موضعی)، تراستوزومب، مشتقات تاکسان
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
*
1- پیش از شروع درمان، تست بارداری در زنان متاهلی که در سنین باروری می باشند، الزامی است.
2- پیش از شروع درمان، ارزیابی جامعی از وضعیت قلبی عروقی بیمار انجام گیرد؛ از جمله بررسی سابقه بیمار، بررسی فیزیکی، ارزیابی ریسک فاکتورهای بیماری های قلبی عروقی (مانند پرفشاری خون، دیابت، دیس لیپیدمی، چاقی و مصرف سیگار).
3- پیش از شروع درمان اکوکاردیوگرام بیمار بررسی شود.
4- عملکرد قلبی بیمار پیش از شروع درمان و سپس به صورت دوره ای در طول درمان و پس از تکمیل دوره درمان پایش شود.
5- عملکرد کبد، الکتروکاردیوگرام و کسر تخلیه بطن چپ (از طریق اکوکاردیوگرافی یا آنژیوگرافی رادیونوکلید چند دریچه ای) پیش از هر دوره درمان ارزیابی شود.
6- عملکرد قلبی بیمار مانند الکتروکاردیوگرام و کسر تخلیه بطن چپ (از طریق اکوکاردیوگرافی یا آنژیوگرافی رادیونوکلید چند دریچه ای (MUGA)) در ابتدای درمان و پس از درمان (یا به صورت متناوب تر در کودکان، سابقه دریافت داروهای آنتراسیکلین، دوز تجمعی بیشتر از 300 میلی گرم/ متر مربع یا دیگر ریسک فاکتورهای قلبی) ارزیابی شود.
7- بیومارکرهای قلبی در سرم پایش شود.
8- شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff)، سطح پلاکت، عملکرد کبدی (بیلی روبین، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز) و کراتینین سرم در ابتدای درمان و سپس به صورت دوره ای پایش شود.
9- سطح اوریک اسید و الکترولیت های سرم (کلسیم، پتاسیم، فسفات) پایش شود.
10- وضعیت هیدراسیون بیمار و محل انفوزیون پایش شود.
11- میزان خطر بروز بدخیمی های ثانویه ارزیابی شود و اهمیت پایش طولانی مدت سرطان ثانویه به بیمار گوشزد شود.
12- برای جلوگیری از نشت دارو به بافت، محل انفوزیون به دقت پایش شود. نشت دارو ممکن است به پوسته ریزی یا نکروز بافت منجر شود (در صورت نشت از دکسرازوکسان یا DMSO استفاده شود).
13- محل تزریق از لحاظ بروز قرمزی، کاهش خون بازگشتی یا تورم به دقت پایش شود.
14- بیمار از لحاظ بروز تغییرات پوستی پایش شود.
15- به بیمار گوشزد شود که در طول درمان با این دارو، دریافت هرگونه واکسن زنده ممنوعیت دارد.
16- به منظور جلوگیری از بروز تهوع و استفراغ، داروهای ضدتهوع مناسب برای بیمار تجویز گردد.
17- به بیمار گوشزد شود که بروز عوارضی از قبیل تنفس کوتاه، ادم و خستگی را به سرعت گزارش کند.
18- اهمیت هیدراته بودن به بیمار آموزش داده شود.
- در بیمارانی که سابقه درمان با داروهای این دسته، رادیوتراپی قفسه سینه، بیماری کبدی، نارسایی قلبی و کلیوی دارند، با احتیاط تجویز شود.
- به بیمار هشدار داده شود که پس از دریافت دارو، امکان قرمز شدن رنگ ادرار وجود دارد.
1- دوکسوروبیسین نباید در بیمارانی که قبلاً مقادیر تجمعی کامل دوکسوروبیسین و دانوروبیسین را دریافت کردند، مصرف شود.
2- با مصرف دوکسوروبیسین در فواصل یک هفته ای ممکن است خطر عوارض جانبی قلب و خونی کمتر شود.
3- دوکسوروبیسین را باید به صورت تزریق وریدی آهسته تجویز کرد. به علت تحریک ورید در محل تزریق و احتمال خطر بروز ترومبوفلبیت و نشت دارو به بافت های اطراف رگ، انفوزیون وریدی دارو توصیه نمی شود.
4- دوکسوروبیسین موجب نکروز موضعی بافتها می شود. به همین دلیل به صورت عضلانی یا زیر جلدی نباید تزریق شود.
برای دسترسی به اطلاعات تخصصی و جامع در زمینه مقدارمصرف، فارماکولوژی،تداخلات دارویی و راهنماییهای کلینیکی،از وبسایت Medscape استفاده کنید.
Drugs.comبرای بررسی دقیق دوزها،عوارض جانبی،هشدارها و جزئیات کاربرد داروها،میتوانید به وبسایت Drugs.com مراجعه کنید.
استفاده نشود: شواهدی دال بر خطر مرگ جنین با مصرف این دارو در دوران بارداری وجود دارد. این شواهد به واسطه تحقیقات، تجربه عرضه در بازار و یا مطالعات انسانی به دست آمده است. منافع دارو در مقابل خطرات احتمالی، تعیین کننده مصرف یا عدم مصرف این دارو در دوران بارداری است
| کد ژنریک | نام شکل دارویی | پرخطر | دما | حیاتی | برچسب هشدار بالا |
|---|---|---|---|---|---|
| 15971 |
ویال دوکسوروبیسین |
|
|||
| 15970 |
ویال دوکسوروبیسین |
|
|||
| 00473 |
ویال دوکسوروبیسین |
|
|||
| 00472 |
ویال دوکسوروبیسین |
|
|||
| 05845 |
ویال دوکسوروبیسین لیپوزومال |
|
|||
| 07682 |
ویال دوکسوروبیسین لیپوزومال |
|