داکاربازین چیست و برای چه مواردی استفاده می شود؟

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف داکاربازین

داکاربازین در درمان ملانوم بدخیم و لنفوهای هوچکینی به کار می رود و در درمان سارکوم های بافت نرم نیز مصرف شده است.

مکانیسم اثر داکاربازین

*-عامل آلکیله کننده
در چرخه سلولی به صورت غیراختصاصی عمل می کند.
- شکست رشته های دوگانه DNA و آپوپتوز سلول (از طریق متیله کردن جایگاه های اکسیژن و نیتروژن گوانین)

فارماکوکینتیک داکاربازین

*اتصال به پروتئین: 5%
متابولیسم: کبدی به صورت گسترده (توسط CYP450 به متابولیت فعال MTIC)
نیمه عمر:
فاز ابتدایی 19 دقیقه (در اختلالات کبدی و کلیوی 55 دقیقه)
فاز پایانی 5 ساعت (در اختلالات کبدی و کلیوی 7.2 ساعت)
دفع: ادرار (40% به صورت داروی تغییرنیافته)

عوارض جانبی داکاربازین

*عوارض با درصد نامشخص:
سیستم اعصاب مرکزی: درد محل تزریق
پوستی: ریزش مو
گوارشی: تهوع و استفراغ، بی اشتهایی
هماتولوژی و انکولوژی: سرکوب مغز استخوان (شروع: 7-5 روز، فروکش: 10-7 روز، بهبود: 28-21 روز)، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی

تداخلات دارویی داکاربازین

*مشخصات کلی تداخلات:
- عامل انکولوژیک سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
- عامل انکولوژیک سرکوب‌کننده مغز استخوان

تداخلات رده X (پرهیز):
ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، کلادریبین، دیپیرون، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، تاکرولیموس (موضعی)، اوپاداسیتینیب، واکسن‌ (زنده)

کاهش اثرات داروها توسط داکاربازین:
ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، لنوگراستیم، لیپگفیلگراستیم، نیوولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل-تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، ترتوموتید، واکسن‌ (غیرفعال)، واکسن‌ (زنده)

کاهش اثرات داکاربازین توسط داروها:
اکیناسه، سورافنیب

افزایش اثرات داروها توسط داکاربازین:
باریسیتینیب، کلوزاپین، دفریپرون، فینگولیمود، لفلونامید، ناتالیزومب، اوزانیمود، سیپونیمود، توفاسیتینیب، اوپاداسیتینیب، واکسن‌ (زنده)

افزایش اثرات داکاربازین توسط داروها:
کلرامفنیکل (چشمی)، کلادریبین، دنوزومب، دیپیرون، فوتموستین، اینبلیزومب، مزالامین، اوکرلیزومب، پالیفرمین، پیمکرولیموس، پرومازین، رفلومیلاست، تاکرولیموس (موضعی)، تراستوزومب

تداخل با غذا:
ذکر نشده است.

هشدار ها داکاربازین

*1- شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff)، سطح پلاکت ها و عملکرد کبدی ارزیابی شود.
2- بیمار از لحاظ بروز واکنش های آنافیلاکسی به دقت پایش شود و لازم است که تجهیزات لازم برای مدیریت واکنش آنافیلاکسی احتمالی، در دسترس باشد.
3- برای جلوگیری از نشت دارو به بافت، محل انفوزیون به دقت پایش شود (نشت دارو ممکن است به سلولیت شدید و نکروز بافتی منجر شود).
4- بیمار از لحاظ بروز عفونت و سمیت کبدی پایش شود و به بیمار گوشزد شود که این علائم را به سرعت گزارش کند.

توصیه های دارویی داکاربازین

دارو به صورت وریدی و ترجیحاً انفوزیون وریدی به کار می رود.