نیلوتینیب

اطلاعات تخصصی

موارد مصرف نیلوتینیب

نیلوتینیب در درمان سرطان لوسمی مزمن ملیوژنوس مقاوم به ایماتینیب کاربرد دارد.
در بیماران مبتلا به CML (لوسمی میلوئید مزمن) بر روی کروموزوم فیلادلفیا استفاده می شود.

مکانیسم اثر نیلوتینیب

نیلوتینیب به بخش کیناز از پروتئین Abl متصل می شود و آنرا غیر فعال می کند.

منع مصرف نیلوتینیب

هیپوکالمی، کمبود منیزیم خون، طولانی بودن QT نوار قلب

عوارض جانبی نیلوتینیب

*
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: برادی کاردی، افزایش فشارخون، فیبریلاسیون دهلیزی
سیستم اعصاب مرکزی: فسفن (لکه های کوچک نور در میدان بینایی)
سایر عوارض (درصد نامشخص):
قلبی عروقی: بلوک قلبی، ایست گره سینوسی دهلیزی

تداخلات دارویی نیلوتینیب

*مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP3A4
- مهارکننده CYP3A4 (متوسط)
- مهارکننده Pg-p (ضعیف)
- القاکننده CYP2B6 (خفیف)
- حساس به pH معده (تداخل با داروهایی که pH معده را تغییر می دهند، بررسی شود.)
- تشدید هایپر فسفاتمی
- تشدید اثرات افزاینده فشارخون
- تشدید هیپوفسفاتمی
- افزایش حذف هورمون‌های تیروئیدی از بدن
- افزایش فاصله QT (شناخته‌شده)

تداخلات رده X (پرهیز):
اپرپیتانت، آسوناپرویر، ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، بوسوتینیب، بودزوناید (سیستمیک)، کلادریبین، کانیواپتان، القاکننده‌های قوی CYP3A4، دیپیرون، دمپریدون، انترکتینیب، فکسینیدازول، فلیبانسرین، فوس اپرپیتانت، فوسیدیک اسید (سیستمیک)، ایدلالیسیب، ایوابرادین، ایووسیدنیب، لفامولین، لمبورکسانت، لوماتپرون، ناتالیزومب، پیمکرولیموس، پیموزاید، پوساکونازول، عوامل طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، سیمپرویر، گیاه علف چای، تاکرولیموس (موضعی)، یولی‌پریستال، اوپاداسیتینب، واکسن‌ (زنده)

کاهش اثرات داروها توسط نیلوتینیب:
داروهای ضد دیابت، ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، تست پوستی کوکسیدیوئید ایمیت، ایفوسفامید، نیوولومب، پیدوتیمود، سیپولوسل-تی، واکسن آبله و آبله میمونی (زنده)، ترتوموتید، واکسن‌ (غیرفعال)، واکسن‌ (زنده)

کاهش اثرات نیلوتینیب توسط داروها:
آنتی‌اسیدها، القاکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، دابرافنیب، دفراسیروکس، اکیناسه، اردافیتینیب، آنتاگونیست های گیرنده H2 هیستامین، مهارکننده‌های پمپ پروتون، ریفابوتین، ریفاپنتین، ساریلومب، سیلتوکسیمب، گیاه علف چای، توسیلیزومب

افزایش اثرات داروها توسط نیلوتینیب:
آبماسیکلیب، آکالابروتینیب، آملودیپین، آپیکسابان، اپرپیتانت، آریپیپرازول، آسوناپرویر، آوانافیل، آواپریتینیب، آکسیتینیب، باریسیتینب، بنزهیدروکدون، بلونانسرین، بوسوتینیب، برکسی پیپرازول، بریگاتینیب، بروموکریپتین، بودزوناید (موضعی و سیستمیک)، کانابیدیول، ماری‌جوانا (شاهدانه)، سیلوستازول، سیتالوپرام، کوبیمتینیب، کدئین، کلشی سین، کوپانلیسیب، کریزوتینیب، سوبسترای CYP3A4 (خطر بالا با مهارکننده‌ها)، داپوکستین، داریفناسین، دفریپرون، دفلازاکورت، دمپریدون، دوکسوروبیسین (متداول)، درونابینول، التریپتان، الکساکافتور/ تزاکافتور/ ایواکافتور، الیگلوستات، انکورافنیب، انترکتینیب، اپلرنون، مشتقات استروژن، اورولیموس، فنتانیل، فینگولیمود، فلیبانسرین، فوس اپرپیتانت، گیلتریتینیب، گوانفاسین، هالوپریدول، هیدروکدون، ایبروتینیب، ایماتینیب، ایوابرادین، ایواکافتور، ایووسیدنیب، لفلونامید، لمبورکسانت، لرکانیدیپین، لوآملودیپین، لومیتاپید، لورلاتینیب، لوماتپرون، لوراسیدون، مانیدیپین، مپریدین، میرودنافیل، نالدمدین، نالفورافین، نالوکسگل، ناتالیزومب، نراتینیب، نیمودیپین، اولاپاریب، اکسی کدون، اوزانیمود، پمیگاتینیب، پکسیدارتینیب، پیموزاید، داروهای ضد سایکوز طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، مهارکننده‌های کیناز طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، عوامل متفرقه طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، مهارکننده‌های قوی CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، کوئتیاپین، رانولازین، ریبوسیکلیب، ریمگپنت، روپاتادین، روکسولیتینیب، سالمترول، ساکساگلیپتین، سلومتینیب، سیلدنافیل، سیلودوسین، سیمپرویر، سیپونیمود، سیرولیموس، سونیدگیب، سوورکسانت، تاکرولیموس (سیستمیک)، تادالافیل، تامسولوسین، تازمتوستات، تتراهیدروکانابینول، تزاکافتور و ایواکافتور، تیکاگرلور، توفاسیتینیب، تولواپتان، ترابکتدین، تریازولام، آبروگپنت، یودنافیل، یولی‌پریستال، اوپاداسیتینیب، واکسن (زنده)، واردنافیل، ونتوکلاکس، ویلازودون، ویندسین، زانوبروتینیب، زوپیکلون

افزایش اثرات نیلوتینیب توسط داروها:
آمیسولپرید (خوراکی)، کلرامفنیکل (چشمی)، سیتالوپرام، کلادریبین، کلوفازیمین، کانیواپتان، مهارکننده‌های متوسط و قوی CYP3A4، دنوزومب، دیپیرون، دمپریدون، دوولیسیب، انکورافنیب، انترکتینیب، اردافیتینیب، اریترومایسین (سیستمیک)، فکسینیدازول، فلوکونازول، فوس نتوپیتانت، فوسیدیک اسید (سیستمیک)، آب گریپ‌فروت، ایدلالیسیب، لاروترکتینیب، لفامولین، مزالامین، میفپریستون، نتوپیتانت، اوکرلیزومب، اندانسترون، پالبوسیکلیب، پنتامیدین (سیستمیک)، پیمکرولیموس، پیموزاید، پوساکونازول، پرومازین، عوامل طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای ضد افسردگی طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، داروهای آنتی آریتمی کلاس IC طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، آنتی‌بیوتیک‌های کینولونی طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، مهارکننده‌های قوی CYP3A4 طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، روفلومیلاست، استریپنتول، تاکرولیموس (موضعی)، تراستوزومب

تداخل با غذا:
مصرف گریپ‌فروت و آب گریپ‌فروت ممکن است منجر به افزایش غلظت نیلوتینیب شود و احتمال طولانی شدن فاصله QT را افزایش دهد.
راهکار: در صورت مصرف هم‌زمان، بیمار ازنظر افزایش اثرات و سمیت ارزیابی شود.